Με αφορμή τις εκλογές: Η πολιτική των φαντασμάτων




Της Ευθυμίας Γιώσα

Μια φορά κι έναν καιρό στον πλανήτη εν ονόματι Μπορ ζούσαν πολλά φαντάσματα. Κάθε που το ρολόι έδειχνε δώδεκα τα μεσάνυχτα, έβγαιναν από την κρυψώνα τους κι επιδίδονταν σε έναν αγώνα τρόμου. Ή τουλάχιστον έτσι ήλπιζαν, αφού οι κάτοικοι του Μπορ, όχι μόνο δεν τρόμαζαν με την παρουσία τους, αλλά έφταναν σε σημείο να τα λοιδορούν με αποτέλεσμα εκείνα να το βάζουν στα πόδια ταπεινωμένα.

Μπορεί η έμπνευση του εν λόγω παραμυθιού ν’ ανήκει στον Ιταλό συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας, Gianni Rodari, εντούτοις δεν είναι απολύτως φαντασιακή. Όχι, πλανήτης Μπορ δεν υπάρχει ούτε κυκλοφορούνε τις νύχτες πλάσματα με λευκά σεντόνια ριγμένα στο σώμα. Υπάρχει, όμως, ο πλανήτης Γη, μια χώρα που λέγεται Ελλάδα κι ένα εκλογικό σώμα που καλείται να πάρει πολιτική θέση με πολλά «φαντάσματα» να το τριγυρνούν έως την 25η του Γενάρη.

Εγχώρια «φαντάσματα», αλλά και «φαντάσματα»-επισκέπτες από το εξωτερικό, παρελαύνουν εδώ και μέρες από τις τηλεοπτικές οθόνες και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Χρωματισμένα απ’ όλο το φάσμα της κομματικής παλέτας, πολυπράγμονες πολίτες του κόσμου με αμερικάνικες βίζες και ευρωπαϊκά διαβατήρια, διαφοροποιούνται από τα φαντάσματα των παιδικών μας αφηγήσεων ως προς το διακύβευμα της παρουσίας τους. Στα δέκα μας το διακύβευμα ήταν μια μπουκιά φαγητό ή ο μεσημεριανός ύπνος. Στην ενήλικη φάση της ζωής μας είναι η κατάκτηση του πρωθυπουργικού θώκου ή, αλλιώς, η πορεία της χώρας, αυτής που το σκορ παθημάτων και μαθημάτων της θα είναι πάντα υπέρ των πρώτων.

Στο όνομα άλλοτε της εθνικής σωτηρίας κι άλλοτε της ανατροπής, ο τρόπος άσκησης της πολιτικής και της διεκδίκησης της ψήφου, χάνει την ψυχραιμία του και γίνεται ένας θερμοκέφαλος ταύρος που ορμάει στην αρένα έτοιμος για όλα. Ανατρέχει στις παιδικές αφηγήσεις και ζωντανεύει δράκους και τέρατα, τρομερά φαντάσματα που κόβουν την ανάσα και φέρνουν τον ψηφοφόρο αντιμέτωπο με τους χειρότερους εφιάλτες του. Εκβιάζουν τη σκέψη σε μια προσπάθεια εκβιασμού της πράξης.

Όμως, οι πολιτικοί μας, αυτοί που έχουν καλύτερη γνώση από τον «μέσο Έλληνα» των αγορών και της ψυχολογίας τους, των οικονομικών συμφερόντων και των διπλωματικών παιχνιδιών, θα έπρεπε να απαιτούν αρχικά από τους εαυτούς τους κι έπειτα από τους συναδέλφους τους ψυχραιμία. Πρώτοι εκείνοι θα έπρεπε να σκοτώσουν τα «φαντάσματα» κι όχι να τα δημιουργούν, να βοηθήσουν τον πολίτη να καθαρίσει το πατάρι του μυαλού του από τα άχρηστα πράγματα και να το γεμίσουν με καθαρή και χρήσιμη επιχειρηματολογία. Θα έπρεπε να οδηγήσουν ήδη από την προεκλογική περίοδο τη χώρα ένα βήμα μπροστά και όχι να τη βυθίζουν στο σκοταδισμό.

Ακριβώς επειδή η περίοδος είναι κρίσιμη και η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος του καθενός μας αποκτά επιτέλους τις διαστάσεις που της αξίζουν, γι’ αυτό χρειάζεται ν’ ακολουθήσουμε το παράδειγμα των κατοίκων του Μπορ. Να δείξουμε την πόρτα εξόδου στα κάθε λογής «φαντάσματα» που μας περικυκλώνουν και να ψάξουμε όσο το δυνατόν πιο ανεπηρέαστα και γενναία τα στοιχεία που θα μας οδηγήσουν στην πολιτική μας επιλογή.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: