Μάχη για τα λάφυρα: Δεν χρειαζόταν κανένας έλεγχος
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, εθνικά επικίνδυνη είναι η κοντόφθαλμη ανάγνωση των παιγνίων που διαδραματίζονται στην ταραγμένη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου
Στήριξη από κράτη-μέλη της Ε.Ε. στο αίτημα της Κύπρου για επαναχαρακτηρισμό περιοχών της Συρίας ως ασφαλών: Ο Χριστοδουλίδης διορίζει άμεσα υφυπουργό Μετανάστευσης
Του Κώστα Βενιζέλου
Στη χώρα της υπερβολής και «στοιχισμένων» μετριοτήτων που βρήκαν καταφύγιο στην πολιτική, τα αυτονόητα είναι ταμπού και δακτυλοδείχνονται όσοι αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες. Δεν μπορεί κανείς να προβλέψει πόσο θα… αντέξει ο Γενικός Ελεγκτής, αλλά θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως σύντομα θα αφουγκραστεί τις μουρμούρες από τους διάφορους «συνήθεις υπόπτους». Το τι θα του καταλογίσουν, θα θέλει να έχει κανείς γερό στομάχι για να τα αντέξει. Είναι, όμως, σαφές πως ενώ το νερό έχει μπει στο αυλάκι, θα φανεί στην πορεία εάν «πέσει» πάνω σε τσιμεντένιο οχυρό και σκαλώσει.
Πώς είναι δυνατό, 54 χρόνια μετά τη σύσταση αυτού του κράτους, να μην υπάρχουν αποτελεσματικοί μηχανισμοί ελέγχου; Πώς είναι δυνατό να γινόντουσαν για χρόνια πάρτι και στα φανερά λεηλασία πλούτου και να υπάρχει μια περίεργη σιωπή; Οι διάφορες μοιρολογούσες, που δήθεν προστατεύουν το κράτος και «προσφέρουν στον λαό» (εκείνες κυρίως που δεν λένε όχι και σε καμία μίζα), δεν είχαν σκεφτεί ποτέ πως δεν μπορεί ένας αξιωματούχος, έστω και υψηλόβαθμος, με έναν ξερό μισθό να κάνει βασιλική ζωή; Μάλλον οι μίζες ήταν αρκετές για πολλούς, ώστε να υπερκαλύπτει τις όποιες αντιδράσεις και να οδηγεί στη σιωπή.
Οι υπόγειες διαδρομές της συναλλαγής αποδεικνύονται για κάποιους χρυσοφόρες, αλλά τελικά τον λογαριασμό τον πληρώνει η χώρα, η οικονομία και τα «ευάλωτα στρώματα» της κοινωνίας.
Η πλήρης διαφάνεια είναι μέχρι σήμερα ξένη προς αυτή τη χώρα όπως και η τιμωρία. Δεν είναι άγνωστο πως για κανένα έγκλημα σε αυτή τη χώρα δεν υπήρξε τιμωρία. Ούτε για την προδοσία και την τραγωδία του 1974, ούτε για το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, για την πτώση του αεροπλάνου της «’Ηλιος», που είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν 121 άνθρωποι, τιμωρήθηκε κανείς. Ούτε μπορεί κανείς να αισθάνεται άνετα για τις αποφάσεις που αφορούν στη φονική έκρηξη στο Μαρί. Γιατί η δικαιοσύνη και σε αυτή την περίπτωση αποδείχθηκε ανάπηρη, γιατί κάλυψε τα μεγάλα ψάρια.
Οι διαδρομές που ακολουθούν οι μίζες, οι συναλλαγές, βρίσκονται σε σχεδιαγράμματα, τα οποία μπορεί και να μην αποδειχθούν ποτέ. Οι δράστες «φωτογραφίζονται» από τα γεγονότα και τις κινήσεις. Συνήθως εκείνοι που είναι βαθιά μπλεγμένοι, ξέρουν καλά να σβήνουν τα ίχνη τους, να κρύβονται και «θυματοποιούν» τα «τσικό» της διαπλοκής. Θα «θυσιαστούν» ενδεχομένως και μεγάλα ψάρια για να γλυτώσουν άλλοι της ίδιας συνομοταξίας. Με αυτούς τους όρους διαδραματίζεται το παιχνίδι. Πάντα υπάρχουν και οι παράπλευρες απώλειες.
Σήμερα, μετά από όσα έχουν συμβεί σε αυτή τη χώρα, με την οικονομία να είναι κοντά στον πάτο, υπάρχει ένας παράλληλος αγώνας δρόμου για έλεγχο λαφύρων και ό,τι έχει απομείνει (π.χ. στην Τράπεζα Κύπρου). Το τι γίνεται στο παρασκήνιο, είναι απίστευτο. Ακόμη και μετά την καταστροφή.
ΠΗΓΗ: WWW.PHILENEWS.COM