ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Καζίνο και στοιχήματα χρηματοδοτούν τη διαδικασία αποζημιώσεων: Χαράτσι από την Άγκυρα για να περάσει στα χέρια της περιουσίες στην κατεχόμενη Κύπρο
Το Εβραϊκό Λόμπι έπιασε δουλειά: Ισχυρές οι φωνές στη Γερουσία για κυρώσεις στην Τουρκία λόγω της υποστήριξης στη Χαμάς και των κυρώσεων εναντίον του Ισραήλ.. (video)
Του Κώστα Βενιζέλου
ΜΕΤΑ που δόθηκε η επιστολή του Προέδρου Αναστασιάδη προς τον Ερντογάν μέσω του Ελλαδίτη ΥΠΕΞ και έκτοτε η…τύχη της αγνοείται, αλλά και το άδειασμα της Αθήνας από τον Τούρκο Πρόεδρο, διευθετήθηκε συνάντηση. Σήμερα στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αναμένεται ότι θα συναντηθεί με τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Στη Λευκωσία και την Αθήνα, φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται πώς ασκεί πολιτική η Τουρκία, τι είναι οι προτεραιότητες, οι στοχεύσεις της και συνεχίζουν τη γνωστή ξυνισμένη συνταγή. Ακολουθούν μια πολιτική ξεπερασμένη και εν πολλοίς αναποτελεσματική. Είπε ότι είχε να πει ο Ερντογάν στα κατεχόμενα. Γνωστά και αναμενόμενα. Είχε από το αεροδρόμιο της Άγκυρας- και πριν μεταβεί στα κατεχόμενα- αρχίσει να καρφώνει την Αθήνα, να τις αποδίδει ευθύνες για τη μη λύση του Κυπριακού. Και το αποκορύφωμα ήταν η αντίδραση του για την επιστολή Αναστασιάδη. Δεν είδε, δεν ήξερε, λίγο έλειψε να διερωτηθεί ποιος είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Και μετά από αυτά διευθετήθηκε η συνάντηση στο Κάρντιφ.
Η όλη διαχείριση γίνεται σε λανθασμένη βάση.
Λάθος ήταν η αποστολή της επιστολής Αναστασιάδη προς Ερντογάν μέσω Βενιζέλου. Ανέμενε άλλη αντίδραση η Λευκωσία από αυτή που υπήρξε από τουρκικής πλευράς; Ευκαιρία ήταν για τον Ερντογάν να δείξει πως δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, να φρεσκάρει ουσιαστικά τα περί «εκλιπούσας». Και το έπραξε με υποτιμητικό τρόπο. Μετά το φιάσκο με τις χιαστί συναντήσεις, υπήρξε και η συνέχεια με την επιστολή. Εάν, ήθελαν στη Λευκωσία να στείλουν μήνυμα προς τον Ερντογάν, θα μπορούσαν να πράξουν με πολλούς άλλους τρόπους. Την ίδια ώρα, η Αθήνα αξιοποίησε επικοινωνιακά πριν καν φθάσει η επιστολή στα χέρια της τουρκικής κυβέρνησης. Όταν η επικοινωνία, λοιπόν, κερδίζει την ουσία, τότε και τα αποτελέσματα δεν μπορεί παρά να μην έχουν σχέση με την πολιτική. Αλλά τούτο δεν είναι το θέμα. Το ζητούμενο είναι πώς εισπράττει η Άγκυρα τη δυσφορία της Αθήνας και της Λευκωσίας. Και ασφαλώς δεν θα αντιληφθεί την ενόχληση των δυο κυβερνήσεων με τη σημερινή συνάντηση. Όσοι δε σπεύσουν να αναφέρουν πώς θα είναι ευκαιρία για να εκφράσει την ενόχληση του ο Σαμαράς στον Ερντογάν, είναι ως να μην έχουν ξαναδεί το έργο.
Θα έπρεπε της συνάντησης να προηγείτο μια δημόσια τοποθέτηση της Αθήνας, δια του υπουργού Εξωτερικών και όχι του εκπροσώπου του. Μια τοποθέτηση που δεν θα χαρακτηριζόταν από διπλωματικές διατυπώσεις. Να καρφώνει την Τουρκία και για την επεκτατική πολιτική της και για την έλλειψη δημοκρατίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Να τις υποδεικνύει πώς κινείται προς άλλες κατευθύνσεις και απομακρύνεται από την Ε.Ε. Και μετά, να γινόταν και η συνάντηση. Θα ζητούσε, όμως, ο Ερντογάν να δει τον Σαμαρά;
ΠΗΓΗ: www.philenews.com