Η WSJ για την άνοδο ακραίων πολιτικών κομμάτων
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Νότια Αφρική στηρίζουν την πρωτοβουλία της Βραζιλίας: Για την επιβολή, από τους G20, παγκόσμιου φόρου $250 δισεκ. σε 3.000 δισεκατομμυριούχους
Το πρόβλημα του τουρκικού αναθεωρητισμού και οι υπαρξιακά αναγκαίες στρατηγικές επιλογές της Ελλάδας: Η τουρκική ρητορική προφανώς απάδει από τις έωλες υποσχέσεις της…
Στην επιτάχυνση της λαϊκής εξέγερσης που είχε ως αποτέλεσμα ακραία πολιτικά κόμματα να εξασφαλίσουν ποσοστά σχεδόν 25%, στις εκλογές του Ευρωκοινοβουλίου τον περασμένο Μάϊο σε αντίθεση με τις προβλέψεις ορισμένων αναλυτών ότι η συγκεκριμένη πολιτική τάση θα αμβλυνθεί με τον καιρό, επικεντρώνεται άρθρο του Simon Nixon στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας WALL STREET JOURNAL, με τίτλο «Fringe Parties Unleash a Political Earthquake».
Σύμφωνα με τον αναλυτή της WSJ,πρόσφατη δημοσκόπηση κατέδειξε πιθανή νίκη της Marine LePen, επικεφαλής του γαλλικού «Εθνικού Μετώπου» έναντι του Προέδρου Francois Hollande σε μεταξύ τους αναμέτρηση. Στην Ελλάδα, ο ακροαριστερός -όπως τον χαρακτηρίζει η εφημερίδα και ο αρθρογράφος- ΣΥΡΙΖΑ προηγείται στις δημοσκοπήσεις και ασκεί έντονες πιέσεις για πρόωρες εκλογές. Σε ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα στη Βόρειο Ευρώπη, η απειλή προέρχεται από κόμματα που ανήκουν σαφώς στην άκρα δεξιά, ενώ σε άλλες χώρες, όπως την Ελλάδα και την Ισπανία, η μεγαλύτερη απειλή προέρχεται από τη ριζοσπαστική αριστερά.
Μέρος του προβλήματος, σύμφωνα με τον Jonathan White του LSE, οφείλεται στο ότι τα κυρίαρχα κόμματα στην Ευρώπη και οι σχεδιαστές στρατηγικής τους αναζητούν τεχνοκρατικές λύσεις σε συστημικές αποτυχίες που έχουν αναδειχθεί λόγω κρίσης. Συγκεκριμένα, τονίζεται, οι σχεδιαστές κεντροδεξιάς πολιτικής δίνουν έμφαση στην ανάγκη αντιμετώπισης των δομικών προβλημάτων στα οποία αποδίδουν τα οικονομικά δεινά της γηραιάς ηπείρου: την υπερβολική φορολογία και τις μεγάλες δημόσιες δαπάνες, την αναποτελεσματική γραφειοκρατία, την ανελαστική αγορά εργασίας και τις ανελαστικές αγορές προϊόντων.
Από την άλλη πλευρά, οι σχεδιαστές κεντροαριστερής πολιτικής, στην πλειοψηφία τους θιασώτες του John Keynes, υπογραμμίζουν την ανάγκη να αντιμετωπισθούν αυτά που οι ίδιοι θεωρούν ως τα αίτια – από πλευράς ζήτησης – της τρέχουσας κρίσης: τους χαμηλούς μισθούς, την ανασφάλεια στον τομέα εργασίας, τις περιορισμένες δημόσιες δαπάνες, την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και την υπερβολική απορρύθμιση της αγοράς. Ωστόσο, προσθέτει ο Nixon, αυτές οι απαντήσεις στην κρίση από την ελίτ των τεχνοκρατών δεν διαθέτουν την ηθική διάσταση και δεν αμβλύνουν το αίσθημα αδικίας που υποδαυλίζει τους επαναστάτες ψηφοφόρους.
Στην ανάλυση, αναφέρεται ακόμη ότι πολλές χώρες – συμπεριλαμβανομένων της Ελλάδας και της Φινλανδίας – έχουν σήμερα κυβερνήσεις ‘ασταθών συνασπισμών πρώην κεντροαριστερών και κεντροδεξιών αντιπάλων. Εν τω μεταξύ, καταλήγει ο αναλυτής, αυξάνεται ο κίνδυνος ενός πολιτικού σεισμού, καθώς η Ευρώπη βιώνει τις ταραχώδεις επιπτώσεις του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Σκωτίας και οι εκλογές πλησιάζουν σε Βρετανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία και ίσως και στην Ελλάδα.
http://online.wsj.com/articles/fringe-parties-unleash-a-political-earthquake-1411954333