Φωνάζουν, ψηφίζουν, σιωπούν και ξαναψηφίζουν




Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Το μήνυμα που αβίαστα προκύπτει από τις συζητήσεις των τελευταίων ημερών γύρω από το θέμα των εκποιήσεων, είναι πως τον τελευταίο λόγο έχει η τρόικα. Δεν είναι ασφαλώς καινούργιο αυτό και δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο ζήτημα. Ακόμη και οι αιθεροβάμονες θα πρέπει να έχουν πλέον αντιληφθεί πως από τη στιγμή που η χώρα έχει αυτοβούλως ενταχθεί στο Μηχανισμό Στήριξης, από το 2012 και εντεύθεν έχει εκχωρηθεί κυριαρχία στους διεθνείς δανειστές. Αυτοί κρίνουν τι «βοηθά τη χώρα» και αποφασίζουν για όλα.

Κυβέρνηση και Βουλή, έστω και εκ των υστέρων, βρήκαν σε μεγάλο βαθμό κοινή γλώσσα και προχώρησαν σε μια συναινετική φόρμουλα, για το μεγαλύτερο μέρος των νομοσχεδίων. Σήμερα βρισκόμαστε στο σημείο όπου οι τροϊκανοί θα αξιολογήσουν τα όσα επιπρόσθετα εγκρίθηκαν στη Βουλή. Γι αυτά που είτε δεν αποδέχθηκαν στη διάρκεια του πήγαινε-έλα των αρμοδίων της κυβέρνησης σε αυτούς( γιατί διαπραγμάτευση στην πραγματικότητα δεν έγινε), είτε για αυτά που δεν…ρωτήθηκαν.

Η καυτή πατάτα των εκποιήσεων στάλθηκε από τη Βουλή στην κυβέρνηση, η οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους δανειστές, που κρατούν στο συρτάρι την επόμενη δόση και απειλούν πως δεν θα την απελευθερώσουν.

Το ζητούμενο, δεν είναι πάντα να είμαστε τα «καλά παιδιά», να προσαρμοζόμαστε στις υποδείξεις των δανειστών. Αλλά να ξεκαθαρίσουμε πως μπορεί οι αντιστάσεις να είναι περιορισμένες, η κοινωνία να είναι απαθής, αλλά υπάρχουν θεσμοί και λειτουργεί η χώρα, κράτος, έστω και υπό διπλή, τριπλή κατοχή.

Εάν, όπως λένε οι τροϊκανοί, και το πολυδιαφημίζει ο αρχιδιαπραγματευτής, υπουργός Οικονομικών, «η Κύπρος κατέχει ρεκόρ και κάνει πρωταθλητισμός στην εφαρμογή του Μνημονίου»( είναι για καλό αυτό;), οι δανειστές δεν θα πρέπει να αντιμετωπίσουν «με καλή διάθεση» την όποια μικρή χαλάρωση, παρέκκλιση; Εάν το πειραματόζωο έχει αντιδράσει όπως το ήθελαν οι εμπνευστές, δεν μπορεί να τύχει μια άλλης αντιμετώπισης και να δοθούν ανάσες, χρόνος, για να…αντέξει;

Ωστόσο, ούτε ανάσες, ούτε χρόνος, ούτε παρεκκλίσεις θα δοθούν εάν η τρόικα θεωρεί δεδομένη τη χώρα. Εάν θεωρεί πως το παιχνίδι έχει μια γνωστή πεπατημένη πορεία: «Φωνάζουν, ξαναφωνάζουν. Ψηφίζουν, ξαναψηφίζουν και στο τέλος δέχονται». Είναι μια προσέγγιση που έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία των δανειστών. Τους έκλεψαν, λένε, τις καταθέσεις και αυτοί δεν είπαν τίποτε και το βάπτισαν, μάλιστα, τούτο «πολιτισμό».

Η τρόικα δεν έχει κανένα λόγο να προτρέχει των διεκδικήσεων, ούτε να προσαρμόζεται αυτή στις εκ των υστέρων απαιτήσεις. Γι αυτό και μετά που θα αποφασισθεί εσωτερικά τι θέλουμε και τι επιδιώκουμε, να σταλεί και στους δανειστές το μήνυμα. Εδώ υπάρχουν θεσμοί και κράτος( έστω και όπως το κατάντησαν). Υπάρχουν όρια, που δεν μπορούν να ξεπερασθούν. Τουλάχιστον από τους πολίτες.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Πρόεδρος θεωρεί πως οι συνεργάτες του, που συζητούν, διαπραγματεύονται με την τρόικα τα πήγαν περίφημα; Θεωρεί πως ο προεκλογικός νομπελίστας, πρέπει απαραίτητα να παραμένει και μετεκλογικά, μετά και τις πρόσφατες δηλώσεις του;

ΠΗΓΗ: WWW.PHILENEWS.COM

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: