Στην Αγία Τριάδα Καρπασίας εγκλωβισμένοι γονείς κηδεύουν τα λείψανα του γιου τους

Του Αριστείδη Βικέτου

Με την συνοδεία ανδρών της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ μεταφέρθηκαν στην Αγία Τριάδα Γιαλούσας τα λείψανα του μέχρι τον Μάιο αγνοούμενου απο τον Αύγουστο του 1974 Γιαννάκη Λιασή. Λειτουργός της Υπηρεσίας αγνουμένων παρέδωσε τα λείψανα και τον φάκελλο με όλα τα στοχεία για τον Γιαννάκη Λιασή στους εγκλωβισένους υπερήλικες γονείς του Σάββα και Μαρούλα.

Γύρω στο μεσημέρι ήταν προγραμμαγισμένο να ψαλεί η νεκρώσιμη ακολουθία στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Θα ακολουθήσει η ταφή στο κοιμητήριο του χωριού. Τα λείψανα είναι σε φέρετρο, σκεπασμένα με λευκό ύφασμα επί του οποίου υπάρχει σταυρός σε γαλανό χρώμα. Σε ένα άλλο μικρό κιβώτιο είναι πρσωπικά αντικείμενα του Γ. Λιασή, που βρέθηκαν μαζί με τα λείψανα του.

Η αδελφή του , Τούλα, η οποία δαπρέπει ως ζωγράφος στην Ολλανδία, δήλωσε ότι η μεγαλύτερη τιμή για τον αδελφό της  «είναι να ταφεί στον τόπο του και ας μην έχει τις στρατιωτικές τιμές, γιατί ανήκει στο χώρο που γεννήθηκε και μεγάλωσε».

Ο Γιαννάκης Λιασής γεννήθηκε στις 4 Μαίου 1953. Το 1974 ήταν 21χρονών, φοιτητής στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στις αρχές Ιουλίου της χρονιάς εκείνης  γύρισε στην Αγία Τριάδα Γιαλούσας  για να κάνει διακοπές με την οικογένεια του. Όμως , όπως και άλλοι , δεν πρόλαβε να τις χαρεί. Κατατάγηκε ως έφεδρος στρατιώτης στο 361 Τ.Π. ,  στο Μερσινίκι Λευκονοίκου, το οποίο αργότερα μετακινήθηκε στην περιοχή Κυθρέας. Στις 10 Αυγούστου πήγε με άδεια στο χωριό του. Την επομένη ο πατέρας του τον πήρε πάλι πίσω στην Κυθρέα. Εκεί ο Γιαννάκης τον πληροφόρησε ότι το τάγμα θα μετακινείτο  στον Άγιο Επίκτητο. Στις 14 Αυγούστου , σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΕΕΦ στην περιοχή Παχυάμμου , κοντά στον Άγιο Επίκτητο, το 361 Τ.Π. ενεπλάκη σε μάχη. Η υπόθεση του Γιαννάκη Λιασή ,όπως και άλλων 125 προσώπων,  με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου (4.5.2000) δεν κατατέθηκαν στην ΔΕΑ, γιατί δεν κατέστη δυνατή η συλλογή ικανής μαρτυρίας, η οποία να δικαιολογούσε την αναζήτηση από την τουρκική πλευρά.

Δέκα χρόνια μετά σε εκταφή, που έγινε στο κατεχόμενο χωριό Κλεπίνη, που συνορεύει με τον Άγιο Επίκτητο, βρέθηκαν τα λείψανα πέντε προσώπων. Στα τέλη του περασμένου Μαίου η ταυτοποίηση με την μέθοδο DNA έδειξε  ότι  οένας από τους πέντε είναι ο Γιαννάκης Λιασής.

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Σήμερα η κηδεία του αγνοούμενου Λιασή

Πολλοί ξένοι έχουν φτάσει στην Κύπρο για να παρευρεθούν στην κηδεία του έφεδρου στρατιώτη στο 361 τάγμα Πεζικού Γιαννάκη Σάββα Λιασή,  ο οποίος σκοτώθηκε κατά την τουρκική εισβολή τον Αύγουστο του 1974.

Προσωπικότητες αλλά και φίλοι της οικογένειας από την Ολλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ελλάδα θα παρευρεθούν στην κηδεία σε συμπαράσταση των γονιών του ήρωα Σάββα και Μαρούλας Λιασή οι οποίοι είναι εγκλωβισμένοι στην Αγία Τριάδα αναμένοντας για σαράντα χρόνια το γιο τους, αλλά και της αδελφής του Τούλας η οποία εδώ και 34 χρόνια, βρίσκεται  στην Ολλανδία όπου εργάζεται  σαν καλλιτέχνης και εκπαιδευτικός τέχνης.

Η κηδεία του ήρωα θα γίνει σήμερα Σάββατο στην Αγία Τριάδα. Μεγαλύτερη τιμή για τον ίδιο, αναφέρει η αδελφή του είναι να ταφεί στον τόπο του και ας μην έχει τις στρατιωτικές τιμές γιατί ανήκει στο χώρο που γεννήθηκε και μεγάλωσε.

Οι γονείς του ήρωα Γιαννάκη Λιασή, εγκλωβισμένοι στην κατεχόμενη Αγία Τριάδα, είναι παράδειγμα της μεγαλύτερης πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας. Σε ένδειξη σεβασμού, εκτίμησης και συμπαράστασης στους γονείς και την αδελφή που θάβουν τον μονάκριβο τους, ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Walk of Truth αφιερώνει το πιο κάτω ποίημα της Κλαίρης Αγγελίδου:

Γυρισμός αγνοούμενου,

στις μάνες τους

Της Κλαίρης Αγγελίδου

Τα μάτια της στεγνά

Έκλαιγε τριαντατρία χρόνια

Για τον ακριβογιόενος

Κρατώντας μιά φωτογραφία.

Τώρα

Της έφεραν ένα μικρό σεντούκι

Με οστά

“Ο γιός σου Κυρά” της είπαν.

Εκείνη τον περίμενε τριαντατρία χρόνια

Νά’ρθει γερός

Με το πλατύ χαμόγελο.

Τα μαύρα γελαστά του μάτια.

Τα ξανθά μαλλιά

Ήταν παιδί

Γεμάτο όνειρα και ελπίδες.

Καβαλούσε το σύννεφο

Κι ονειρευόταν.

Ήρθε όμως το έρεβος.

Τον άρπαξαν από τα δυό της

Χέρια

Κι αυτή περίμενε…

Τώρα της φέρνουν μόνο κόκκαλα

Κάτασπρα σαν ασβέστης.

Πού να αποθέσει το φιλί;

Πώς να τον χαιρετήσει;

Σέρνεται στο πλακόστρωτο

Κι υψώνει θρήνο, κοπετό

Μιά άλλη Εκάβη.

Δεν έχει τίποτα πια

Να προσμένει.

Σκεπάζει με το μαύρο της

Τσεμπέρι

Το γέρικό της πρόσωπο,

Γύρισε ο γιός, ο ακριβογιός

Σ’ένα μικρό,

Πικρό σεντούκι.

Η προσμονή της τελείωσε…

Πάγωσε η καρδιά της…

Ο γιός της γύρισε νεκρός…

ΕΠΙΣΗΣ: http://mignatiou.com/2014/07/o-liasis-tha-tafi-stin-katechomeni-karpasia/