Περιορισμένες οι επιλογές της κυβέρνησης Νετανιάχου
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η Eurovision της Σουηδίας στο επίκεντρο πολιτικών διαμαρτυριών: Αστυνομικός κλοιός και διαδηλώσεις κατά του Ισραήλ αλλά και για την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ [videos]
Σήμα κινδύνου από τη Διεθνή Αμνηστία: «Κίνδυνος διάλυσης για την μεταπολεμική παγκόσμια τάξη, αναγκαία η ανανέωση των διεθνών θεσμών»
Η δολοφονία των τριών εφήβων που είχαν απαχθεί πριν από μερικές εβδομάδες ξυπνά τους χειρότερους φόβους των Ισραηλινών. Ένας από τους σκοπούς της ίδρυσης του εβραϊκού κράτους, άλλωστε, ήταν να εξασφαλιστεί ότι οι κάτοικοί του δεν θα ξαναδούν να παίρνουν τα παιδιά τους από κοντά τους.
Ότι το Ισραήλ είναι μια τεχνολογική υπερδύναμη με έναν από τους ισχυρότερους στρατούς στον κόσμο δεν έχει καμιά σημασία. Ούτε παίζει ρόλο το αν οι Ισραηλινοί έχουν ή όχι δίκιο στη διαμάχη τους με τους Παλαιστίνιους. Τις δεκαοκτώ ημέρες που μεσολάβησαν ανάμεσα στην απαγωγή του Ναφτάλι Φρένκελ, του Γκιλάντ Σαάρ και του Εγιάλ Γιφράτς και την ανακάλυψη των πτωμάτων τους, όλοι οι ισραηλινοί γονείς άφησαν την πολιτική στην άκρη και μπήκαν στη θέση των δυστυχών γονέων αυτών των παιδιών.
Είτε κάποιος αγαπά είτε μισεί το Ισραήλ, γράφει ο Άνσελ Πφέφερ στην Γκάρντιαν, αυτή είναι η ουσία του ζητήματος. Δεν μπορεί κανείς να αντιληφθεί αυτή την κοινωνία αν δεν καταλάβει αυτό το πράγμα. Οι Ισραηλινοί προσεβλήθησαν βαθύτατα από μερικά ξένα μέσα ενημέρωσης που αντιμετώπισαν το όλο ζήτημα ως μια απλή απαγωγή ή χαρακτήρισαν τους απαχθέντες «εποίκους». Για τους Ισραηλινούς, δεν επρόκειτο για άλλον ένα γύρο βίας σε έναν αδιάκοπο κύκλο, αλλά για μια εθνική τραγωδία, για την επιτομή ενός διαχρονικού αγώνα.
Η θλίψη που ενώνει τώρα όλο το Ισραήλ, και ενδέχεται να αποτελέσει το έναυσμα για μια νέα στρατιωτική επίθεση εναντίον της Λωρίδας της Γάζας, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη περαιτέρω στροφή των Ισραηλινών προς την εθνικιστική Δεξιά. Πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται γιατί η κυβέρνηση δεν κάνει περισσότερα για να δώσει τέλος σε μια κατάσταση όπου νεαρά άτομα βρίσκονται συνεχώς σε κίνδυνο.
Πώς είναι όμως τόσο σίγουρο το Ισραήλ ότι πίσω από τη δολοφονία των τριών νέων βρίσκεται η Χαμάς; «Οι μυστικές υπηρεσίες τόσο του Ισραήλ όσο και της Παλαιστίνης διαθέτουν συγκλίνουσες πληροφορίες», λέει στη Λιμπερασιόν ο Αβί Ισασαρόφ, πρώην δημοσιογράφος της Χααρέτζ και γνωστός αναλυτής των προβλημάτων της Μέσης Ανατολής. «Φαίνεται μάλιστα ότι οι παλαιστινιακές υπηρεσίες ήταν εκείνες που υπέδειξαν στο Ισραήλ τους δύο ύποπτους από τη Χεβρώνα. Άλλωστε, η ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς έχει επανειλημμένα ταχθεί υπέρ της απαγωγής Ισραηλινών».
Σύμφωνα με τον Ισασαρόφ, στην επιχείρηση της απαγωγής πρέπει να εμπλέκονται γύρω στα 10 με 20 άτομα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι γνώριζαν όλοι όλες τις λεπτομέρειες. Επιπλέον, καθώς είναι γνωστό ότι οι οικογένειες των δύο υπόπτων θα υποστούν σοβαρές οικονομικές συνέπειες, πρέπει να υπάρχει πίσω τους κι ένα δίκτυο που θα τις υποστηρίξει. Αν τώρα η επιχείρηση αυτή είχε ως στόχο να σαμποτάρει την προσέγγιση της Χαμάς με τη Φάταχ, θα οργανώθηκε από τη Χαμάς του εξωτερικού και όχι από τη Χαμάς της Γάζας ή των φυλακών. Άλλωστε, το Ισραήλ διαθέτει πληροφοριοδότες τόσο στη Γάζα όσο και στις φυλακές.
Τι θα κάνει τώρα το Ισραήλ; Θα εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για να προσπαθήσει να εξουδετερώσει τη Χαμάς; «Προς το παρόν λέγονται πολλά», απαντά ο ισραηλινός ειδικός. «Στην πράξη, όμως, το Ισραήλ έχει περιορισμένες δυνατότητες. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να πλήξει τη Χαμάς στη Γάζα. Αλλά ο Νετανιάχου δεν θέλει να διακινδυνεύσει την εκτόξευση πυραύλων σε όλο το νότιο τμήμα της χώρας του. Στην τελευταία συνεδρίαση των υπηρεσιών ασφαλείας, κάποιος πρότεινε να κατασκευαστεί ως αντίποινα ένας νέος οικισμός. Αλλά αυτό είναι γελοίο».
ΠΗΓΗ: Libération, Guardian, ANA-MPA