NY Times: Δεν έχει τερματιστεί η κρίση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το πρόβλημα του τουρκικού αναθεωρητισμού και οι υπαρξιακά αναγκαίες στρατηγικές επιλογές της Ελλάδας: Η τουρκική ρητορική προφανώς απάδει από τις έωλες υποσχέσεις της…
H Χειμάρρα ανήκει στην Ευρώπη: Στη γειτονιά μας, τα Βαλκάνια, η εξωτερική πολιτική δεν γίνεται με μικροπολιτικούς υπολογισμούς και διπλωματικές προσθαφαιρέσεις…
«Η ευρωπαϊκή κρίση χρέους βρίσκεται εν υπνώσει, αλλά δεν έχει προς το παρόν τερματιστεί»υποστηρίζει σε ανάλυσή του στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας NEW YORK TIMES, με τίτλο «Eurozone Must Brace for New Shocks», ο Hugo Dixon,συντάκτης του Reuters. Και αυτό γιατί, όπως τονίζει ο αναλυτής, η ευρωζώνη υποφέρει λόγω οικονομικής στασιμότητας, ανεργίας και χρέους και η κρίση θα μπορούσε εύκολα να αναζωπυρωθεί, διότι η περιοχή δεν βρίσκεται ακόμη σε θέση να ανταπεξέλθει ενός ισχυρού οικονομικού σοκ.
Επιπλέον, η ταχεία επιδείνωση των σχέσεων ΕΕ-Ρωσίας, λόγω της κατάρριψης του επιβατικού αεροσκάφους της Malaysia Airlines στον εναέριο χώρο της Ουκρανίας θα μπορούσε να επιφέρει ένα νέο πλήγμα και εάν η Ευρώπη επιβάλλει κυρώσεις εις βάρος της Μόσχας, αυτό θα έχει επιπτώσεις και για την ίδια την ΕΕ. Η ευρωζώνη, συνεχίζει ο Dixon, οφείλει να λάβει μέτρα για να διασφαλιστεί έναντι μιας ενδεχόμενης καταστροφής, καταρχήν να αμβλύνει τη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ για να αυξήσει τον πληθωρισμό, να ενισχύσει τις δομικές μεταρρυθμίσεις στα κ-μ της, ιδιαίτερα στη Γαλλία, την Ιταλία, αλλά και τη Γερμανία, καθώς επίσης να αμβλύνει ορισμένες από τις σκληρές δημοσιονομικές πολιτικές της.
Ωστόσο, προσθέτει ο αρθρογράφος, «πρέπει να παραδεχθούμε ότι υπάρχουν ορισμένα φωτεινά σημεία, καθώς ακόμη και η Ελλάδα μοιάζει να έχει ξεφύγει από την οικονομική κατάρρευση». Επίσης, τώρα που τα επιτόκια δεν μπορούν να μειωθούν περαιτέρω, η ΕΚΤ χρειάζεται απαραιτήτως να εισάγει ένα αποφασιστικό πρόγραμμα ποσοτικής διευκόλυνσης, πράγμα που σημαίνει την αγορά κρατικών ομολόγων σε μεγάλες ποσότητες, μια προοπτική που θα είχε δυο πλεονεκτήματα, αφενός την άνοδο του πληθωρισμού, αφετέρου την πτώση της συναλλαγματικής ισοτιμίας.
Τέλος, ο Dixon υποστηρίζει ότι υπάρχουν πλέον πολλά επιχειρήματα προκειμένου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παραχωρήσει στις χώρες εκείνες που επιδίδονται σε σοβαρές δομικές μεταρρυθμίσεις επιπρόσθετο χρόνο για να εκπληρώσουν τους δημοσιονομικούς τους στόχους. Μια τέτοια προσέγγιση είχε θετικά αποτελέσματα με την Ισπανία, αλλά η παραχώρηση επιπρόσθετου χρόνου πρέπει να αξιοποιηθεί για την αποφυγή νέων φορολογικών αυξήσεων και όχι για τη μείωση των περικοπών στις δημόσιες δαπάνες, διευκρινίζει ο αναλυτής.