Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ – www.ethnos.gr

Η τιμή στους Κύπριους και τους Ελλαδίτες που με αυτοθυσία έχυσαν το αίμα τους για να μείνει ελεύθερη η Κύπρος αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της σύγχρονης Ιστορίας του Ελληνισμού. Ομως, σαράντα χρόνια είναι πολλά για να μένουμε στα μνημόσυνα, στη μεμψιμοιρία, στην καταδίκη της αδικίας γενικώς και να βαυκαλιζόμαστε με την προσδοκία επιστροφής σε έναν όμορφο κόσμο αγγελικά πλασμένο.

Το 1974 ο Ελληνισμός υπέστη μια βαριά στρατιωτική, πολιτική και ηθική, στρατηγικής σημασίας ήττα στην Κύπρο. Το 2004 με την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ και λίγα χρόνια αργότερα με την ανακάλυψη των υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ, για πρώτη φορά οι Ελληνοκύπριοι διαθέτουν στα χέρια τους ισχυρά όπλα, τόσο για να επιχειρήσουν την ανατροπή των τετελεσμένων της εισβολής όσο και για να διαχειρισθούν τις συνέπειες της επισημοποίησης της διχοτόμησης.

Τα τελευταία σχέδια λύσης του Κυπριακού, δυστυχώς, δεν ανέτρεπαν τη διχοτόμηση, αλλά αντιθέτως έστρωναν το έδαφος ώστε έναντι της επιστροφής κάποιων περιουσιών η Τουρκία να επεκτείνει την επιρροή της και στο σημερινό ελεύθερο τμήμα της Κύπρου. Να ολοκληρώσει με «πολιτικό» τρόπο την «ειρηνευτική αποστολή», όπως ονόμαζε την εισβολή του 1974 ο Μπ. Ετσεβίτ, καθώς με τα μοντέλα της χαλαρής ομοσπονδίας που προωθούνται η Τουρκία θα αποκτήσει τον έλεγχο του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κρατιδίου και ταυτόχρονα θα έχει λόγο και για το «ομοσπονδιακό» κράτος μέσω των Τουρκοκυπρίων. Οι τρέχουσες συνομιλίες οδηγούν το Κυπριακό στα όριά του. Οι θέσεις της τουρκοκυπριακής πλευράς είναι όλο και πιο ακραίες δοκιμάζοντας τον πλέον καλόπιστο και θετικά διακείμενο στη λύση πολιτικό, τον πρόεδρο Ν. Αναστασιάδη. Σαράντα χρόνια είναι πολλά. Η έννοια του δικαίου έχει ξεθωριάσει.

Οι Ελληνοκύπριοι τη διχοτόμηση την έχουν ζήσει στο πετσί τους, την έχουν πληρώσει σαράντα ολόκληρα χρόνια και τώρα πρέπει να κοιτάξουν στο μέλλον. Ας επιχειρήσει θαρραλέα να τραβήξει μπροστά η Λευκωσία και να διαχειρισθεί προς όφελος των επόμενων γενιών των Ελληνοκυπρίων τα μη αναστρέψιμα αποτελέσματα της εισβολής. Αν δεν μπορούν με μια λύση να ανατρέψουν τη διχοτόμηση, ας αφήσουν την Τουρκία να πληρώνει πια το κόστος της επισημοποίησής της. Σαράντα χρόνια είναι πολλά. Αλλά πια δεν χρειάζονται δάκρυα…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: