Ο Σαμαράς, που βάζει γκολ, όχι ο άλλος των αυτογκόλ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου, www.philenews.com
Επιτρέπονται οι υπερβολές. Επιτρέπονται και οι πανηγυρισμοί ακόμη οι παρατεταμένοι. Να τραγουδήσει ξανά ο Ελληνισμός, απ’ άκρου σε άκρο, το τραγούδι του Σαββάπουλου «Εθνική Ελλάδος γειά σου», που μένει χρόνια σκονισμένο στο ράφι («…Να μας έχει ο Θεός γερούς πάντα ν’ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε βρε, με χορούς κυκλωτικούς κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς!…»). Η νίκη της Ελλάδος στο Μουντιάλ, παραμέρισε τη μιζέρια της καθημερινότητας.
Ο Σάμαρης και ο Σαμαράς (όχι ο Πρωθυπουργός, ο άλλος ο Γιώργος, ο αποτελεσματικός που βάζει γκολ και όχι αυτογκόλ), έδωσαν την πρόκριση μαζί με τα άλλα παιδιά. Αυτή τη νίκη τη χρειαζόταν η Εθνική για να προχωρήσει, τη χρειαζόμαστε όλοι για να κερδίσουμε ξανά την αυτοπεποίθησή μας ως Έθνος, ως Ελληνισμός. Μπορεί να είναι υπερβολή, αλλά αυτή η επιτυχία είναι η απάντηση στη μιζέρια των πολιτικών και στις λογικές που αναπτύσσουν, ο τρόπος που διαχειρίζονται τις εξελίξεις. Δεν μπαίνουν στο γήπεδο (της πολιτικής, της οικονομίας) για να κερδίσουν, αλλά στην καλύτερη περίπτωση να μη χάσουν (οι ίδιοι, όχι εμείς οι υπόλοιποι).
Συγκρίσεις, βέβαια, δεν μπορούν να γίνουν με την έννοια των κοινών στοιχείων. Μόνο, όμως, η σημειολογία επιτρέπει συνειρμούς και συγκρίσεις. Και γίνονται, ασυναίσθητα πολλές φορές. Στο ποδόσφαιρο η συνταγή της επιτυχίας οφείλεται στο πάντρεμα βασικών στοιχείων που συνθέτουν ένα σοβαρό σύνολο. Καλοί συντελεστές, δηλαδή ποδοσφαιριστές, σωστή προετοιμασία (ψυχολογική και αντοχής), η στρατηγική της νίκης και ασφαλώς η τακτική στο παιχνίδι (προπονητής). Η συλλογικότητα και διαμόρφωση συνθηκών για ομαδικότητα αποτελεί βασικό στοιχείο που δένει την αποτελεσματικότητα του συνόλου. Όραμα το καλό θέαμα και το αποτέλεσμα, η νίκη.
Στην πολιτική –κι αυτό αφορά Ελλάδα και Κύπρο– οι φαφλατάδες μιλούν ενίοτε για επιτυχίες, αλλά δεν τις γευόμαστε. Το μεγάλο ζητούμενο είναι να παραχθεί αποτέλεσμα. Τα συστατικά που συνθέτουν τη συνταγή της επιτυχίας της Εθνικής Ελλάδος, δεν εντοπίζονται σε αυτό που καθορίζεται ως πολιτικό σύστημα και πολιτικό προσωπικό. Οι βασικοί συντελεστές, μια επαναλαμβανόμενη γερασμένη προσέγγιση των εξελίξεων, είναι προβλεπτοί και αναποτελεσματικοί. Έχουν μια συνταγή, μια μόλα για όλα: Κυπριακό, οικονομία, ευρωτουρκικά, κοινωνικά, Τρόικα, Μνημόνια. Δεν παράγουν ιδέες και πολιτική. Έχουν στεγνώσει από οράματα και σχεδιασμούς. Η συλλογικότητα απουσιάζει, η στρατηγική είναι ξένο σώμα και η τακτική εκδηλώνεται ακολουθώντας τις εξελίξεις. Το παιχνίδι τους αμυντικογενές. Και είναι σαφές πως μεγαλύτερη πιθανότητα με την τακτική αυτή είναι να δεχθείς γκολ (και αυτογκόλ). Η επίθεση, ακόμη και όταν η διαφορά δυναμικότητας είναι μεγάλη, είναι μέρος του παιχνιδιού, είναι μέρος της τακτικής. Μόνο έτσι κερδίζεις.
Κατά τα άλλα: Ας χαρούμε τη νίκη εκείνων που ξέρουν να κερδίζουν και δεν υποτάσσονται στα κελεύσματα των ισχυρότερων.