Το Spiegel για τον Ταγίπ Ερντογάν: Επιτίθεται στους Γερμανούς με σκοπό…




Ρεπορτάζ: Der Spiegel – Απόδοση κειμένου: Παντελής Καρύκας

Νωπή είναι ακόμα η πληγή στις σχέσεις Γερμανίας – Τουρκίας, που προκλήθηκε κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του Γερμανού προέδρου στην Τουρκία. Ο Γιοακίμ Γκάουκ δεν είχε διστάσει να καταγγείλει δημόσια τον αυταρχισμό της κυβέρνησης Ερντογάν, για να δεχτεί τα φραστικά πυρά της τουρκικής πολιτικής, αλλά και πολιτειακής ηγεσίας.

Ο Ερντογάν δεν είχε διστάσει να επιτεθεί προσωπικά στον Γερμανό πρόεδρο, λέγοντας ότι υποστηρίζει αιρετικές ισλαμικές ομάδες και συμπεριφέρεται ως πάστορας που επεμβαίνει στα εσωτερικά της Τουρκίας. Φίλα προσκείμενη στον Ερντογάν τουρκική εφημερίδα είχε μάλιστα απεικονίσει τον Γκάουκ με σβάστικα, στο πρωτοσέλιδό της.

Υπάρχει, ωστόσο, ένας παράγοντας που βαραίνει στις σχέσεις των δύο χωρών και αυτός δεν είναι άλλος από τους Τούρκους της Γερμανίας, οι ψήφοι των οποίων αποτελούν ένα μεγάλο στοίχημα για τον Ερντογάν, το οποίο φιλοδοξεί να κερδίσει επιτιθέμενος στη Γερμανία!

Ο Ερντογάν στα μάτια των Τούρκων εντός και εκτός Τουρκίας αποτελεί το πρότυπο του μεγάλου ηγέτη. Ενός ηγέτη που δεν υποκύπτει στις πιέσεις των «ξένων» και εργάζεται για το μεγαλείο της Τουρκίας. «Ακόμα και ο Γερμανός πρόεδρος ξέρει τώρα ότι δεν μπορεί ατιμώρητα να κατηγορεί την Τουρκία», ανέφερε Τούρκος μετανάστης σε δημοσιογράφο του γερμανικού Spiegel.

«Ο Ερντογάν δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται και πολύ για το τι πιστεύουν οι Γερμανοί για αυτόν», αναφέρει το Spiegel, σε εκτενές άρθρο του. Ο Ερντογάν επιθυμεί διακαώς να κερδίσει την προεδρία στην Τουρκία, στις εκλογές της 10ης Αυγούστου και θεωρεί ότι η στρατηγική του «τσαμπουκά» και της δαιμονοποίησης των αντιπάλων, υπαρκτών ή κατασκευασμένων, αποδίδει.

Κάθε εναντίον του διαμαρτυρία υποκρύπτει μια θεωρία συνομωσίας «σκοτεινών κύκλων» του εξωτερικού. Οι διαδηλώσεις στο πάρκο Γκεζί υποκινήθηκαν, κατά τον Ερντογάν, από ξένους πράκτορες, τους Εβραίους και τα δυτικά ΜΜΕ. Σύμφωνα με τον Γιγκίτ Μπουλούτ, στενό συνεργάτη του Ερντογάν, η γερμανική Lufthansa υποκίνησε τις διαδηλώσεις για να βλάψει την ανταγωνιστική της Turkish Airlines. Ο ίδιος μάλιστα υποστήριξε ότι ξένες δυνάμεις θέλησαν να δολοφονήσουν τον Ερντογάν με… τηλεπάθεια.

Έτσι ο Ερντογάν, σύμφωνα πάντα με το Spiegel, έχει ενδυθεί τον μανδύα του προστάτη των Τούρκων από κάθε εξωτερική παρέμβαση, καθώς κρίνει ότι δεν χρειάζεται πλέον ούτε τα Βερολίνο, ούτε τις Βρυξέλλες. Συνέπεια όλων αυτών είναι να αλλάξει και η οπτική των Τούρκων έναντι της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας τους, την οποία, πλέον, ολοένα και λιγότεροι Τούρκοι υποστηρίζουν.

Η Γερμανία, ειδικά από την περίοδο που καγκελάριος αναδείχτηκε η κ. Μέρκελ, έχει ξεκαθαρίσει ανοιχτά σχεδόν, ότι δεν υποστηρίζει την τουρκική ένταξη στην ΕΕ. Η γερμανική άρνηση έχει περιορίσει την επιρροή του Βερολίνου στην Άγκυρα. Η Γερμανία και η ΕΕ ολόκληρη, δεν μπορεί να επιβάλει την άποψή της για τα πράγματα στον Ερντογάν. Όλες οι πιέσεις της ΕΕ για τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας πέφτουν στο κενό, όπως και οι απειλές για πάγωμα της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας.

Μια λύση θα ήταν αντί του παγώματος να επιδιωχθεί η αναθέρμανση της ενταξιακής διαδικασίας, με πρωτοβουλία της ΕΕ, ως δείγμα καλής θέλησης και μέσο αντιμετώπισης των εσωτερικών προβλημάτων της Τουρκίας. Ο μεγάλος κίνδυνος όμως για τη Γερμανία είναι οι Τούρκοι της Γερμανίας και ο προσεταιρισμός τους από τον Ερντογάν, ο οποίος εμφανίζεται ως πάτρωνάς τους.

Και ο ίδιος που δεν ανέχεται καμία παρέμβαση από το εξωτερικό δεν διστάζει να παρεμβαίνει στα εσωτερικά ενός άλλου, κυρίαρχου κράτους, της Γερμανίας, καταγγέλλοντας τους δήθεν υποχρεωτικούς εκχριστιανισμούς των τουρκικής καταγωγής παιδιών που υιοθετούνται στη Γερμανία, ή χαρακτηρίζοντας «παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» την πολιτική του γερμανικού κράτους να διδάσκονται οι μετανάστες στη χώρα τη γερμανική γλώσσα.

Η ρητορική αυτή του Ερντογάν έχει προκαλέσει εκνευρισμό στην γερμανική κοινή γνώμη και το χειρότερο, αποστασιοποιεί τους Τούρκους της Γερμανίας από τη γερμανική κοινωνία. Αυτή τη στιγμή ζουν στη Γερμανία περίπου 1,3 εκατ. Τούρκοι οι οποίοι έχουν δικαίωμα ψήφου στις τουρκικές εκλογές. Ο Ερντογάν φάνηκε από την αρχή ότι δεν επιθυμούσε να αφήσει αυτή τη σημαντική δεξαμενή ψήφων εκτός του ελέγχου του, ιδρύοντας διάφορες τουρκικές οργανώσεις στο εξωτερικό και στη Γερμανία, ειδικότερα, μέσω των οποίων ασκεί έλεγχο στους Τούρκους μετανάστες.

Τον Φεβρουάριο, ενόψει των τοπικών εκλογών, ο Ερντογάν πραγματοποίησε ακόμα και προεκλογική ομιλία στο Βερολίνο. Για δε τις προεδρικές εκλογές του Αυγούστου, το Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου πρόκειται να μεταβληθεί στο μεγαλύτερο εκλογικό τμήμα του κόσμου. Τουρκικές κάλπες θα στηθούν και σε άλλες περιοχές της Γερμανίας, στη Φρανκφούρτη, το Ντίσελντορφ, το Ανόβερο, το Μόναχο, την Καρλσρούη. Υπάρχουν όμως φόβοι, ότι όλο αυτό το τουρκικό εκλογικό πανηγύρι στη Γερμανία δεν θα ενθουσιάσει τους Γερμανούς, καθώς το ενδεχόμενο συγκρούσεων μεταξύ των υποστηρικτών και των αντιπάλων του Ερντογάν είναι υπαρκτό.

ΠΗΓΗ: www.spiegel.de, www.defence-point.gr – Photo via AKP

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: