Συζήτηση για “διαφιλονικούμενα ύδατα” στο Wilson Center




Οι πολύπλοκες ιδιομορφίες των θαλάσσιων συνόρων των χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης και οι κατά καιρούς δύσκολες προσπάθειες συμφωνιών για μια αποδεκτή συνοριακή γραμμή αναπτύχθηκαν από τον αλβανικής καταγωγής νομικό και καθηγητή στο University of Massachusetts Agron Alibali, υπό τον εύγλωττο τίτλο «Διαφιλονικούμενα Ύδατα», σε ομιλία του στο Woodrow Wilson Center, ενώ υπογραμμίστηκαν οι εθνικές διαφοροποιήσεις που κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την επίτευξη τελικών συμφωνιών.

Αφού παρουσίασε τα διάφορα άρθρα του Διεθνούς Νόμου για τις Θαλάσσιες Οριοθετήσεις ο ομιλητής αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην σχεδόν εμπόλεμη αντιπαράθεση στα ΄Ιμια το 1996 μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που απετράπη τη τελευταία στιγμή μετά από διεθνείς παρεμβάσεις ενώ υπογράμμισε πως εκτός από τις ελληνο-τουρκικές διαφορές στο Αιγαίο, στη περιοχή της Αδριατικής Θάλασσας αλλά και στο Ιόνιο υπάρχουν ακόμα αρκετές εκκρεμότητες καθώς τα ενδιαφερόμενα κράτη δεν μπορούν να αποφύγουν τις εσωτερικές πιέσεις που εμποδίζουν μια τελική συναινετική συμφωνία.

Σχετικά  επικαλέστηκε σαν παράδειγμα την υπογραφή συμφωνίας για την ΑΟΖ μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας και Αλβανίας που όμως τελικά απερρίφθη από το αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο και το θέμα βρίσκεται σε διεθνή εκκρεμότητα, αλλά και στα πολλαπλά προβλήματα μεταξύ των χωρών της Αδριατικής όπου ακατοίκητες βραχονησίδες  – όπως η Prevlaka στις ακτές του Μαυροβουνίου – γίνονται σημεία έντονης αντιπαράθεσης.

Ο Alibali υπογράμμισε μεταξύ άλλων πως η Τουρκία, όπως και οι ΗΠΑ, αρνείται να επικυρώσει τον διεθνή Νόμο για το Δίκαιο της Θάλασσας που προβλέπει την Ανεξάρτητη Οικονομική Ζώνη των νησιών και διμερείς συμφωνίες για θέσπιση της «μεσαίας γραμμής» αν και έχει δεχτεί, σχεδόν αδιαμαρτύρητα, σχετικές συμφωνίες στη Μαύρη Θάλασσα. Σχετικά αναφέρθηκε πως η αντιπαράθεση μεταξύ Ρουμανίας και Ουκρανίας για τη Νήσο των Όφεων που έφτασε να εκδικαστεί από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είχε σαν αποτέλεσμα το 2009 να αναγνωριστεί η ύπαρξη ΑΟΖ για το συγκεκριμένο μικρό νησί που ανήκει στην Ουκρανία – αν και το σκεπτικό της απόφασης προσπάθησε να κρατήσει τις «ισορροπίες» μεταξύ των δύο πλευρών στον προσδιορισμό της υφαλοκρηπίδας.

Κάνοντας μια πολύ περιορισμένη αναφορά στο Αιγαίο τέλος και στις απαιτήσεις της Τουρκίας  εκτίμησε πως παρά τις μεγάλες αντιθέσεις και τις δυσκολίες από την εποχή των Ιμίων και της ελληνο-τουρκικής όξυνσης έχουν γίνει πολλές προσπάθειες διαπραγμάτευσης ενώ έχουν υπογραφεί 29 Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης – γεγονός που δημιουργεί μια σταθερή βάση για συνομιλίες με στόχο την αποφυγή νέων εντάσεων.

http://www.wilsoncenter.org/event/contested-waters-%E2%80%93-maritime-delimitation-issues-southeastern-europe

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: