Ποιος φοβάται τον Karl Rove
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Της ΕΛΕΝΗΣ ΑΡΓΥΡΗ
Σκληρός εκφραστής του δόγματος που φέρει το όνομα του, και ορίζει ότι σε μια προεκλογική μάχη οι αντίπαλοι επιτρέπεται να χρησιμοποιούν όσα όπλα διαθέτουν, ακόμη και αν είναι αθέμιτα, ο Karl Rove επιχειρεί δυναμική επανεμφάνιση στο πολιτικό προσκήνιο, ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2016. Πιστός στην εφαρμογή των όρων του unfair play, ο αρχιτέκτονας των προεκλογικών εκστρατειών και της στρατηγικής του Τζορτζ Μπους του νεότερου, προκάλεσε αλλεπάλληλες σεισμικές δονήσεις στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών, όταν πρόσφατα μιλώντας σε συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, άνοιξε ένα θέμα που αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο ταμπού των Δημοκρατικών, στην παρούσα συγκυρία. «Η Χίλαρι Κλίντον, έχει πάθει εγκεφαλικό επεισόδιο και μας το κρύβουν» είπε «δεν μπορεί να είναι υποψήφια». Επρόκειτο για ένα ύπουλο πολιτικό χτύπημα. «Ένα χτύπημα κάτω από την μέση», σχολίασαν αναλυτές προσθέτοντας ότι «φαίνεται πως για τονKarl Rove, το παιχνίδι μόλις τώρα αρχίζει και σίγουρα δεν θα είναι καθαρό.»
Σε μια συντονισμένη επιχείρηση διάψευσης, οι Δημοκρατικοί προσπάθησαν μάταια να αντιστρέψουν το κλίμα και να σωπάσουν την αυξανόμενη παραφιλολογία. Ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Jay Carney με χιούμορ, ο πρώην πλανητάρχης Μπιλ Κλίντον με εμφανή αμηχανία και ο εκπρόσωπος της Χίλαρι, με οργή. Ήταν όμως αργά. Το μήνυμα που ήθελε να περάσει ο Roveπρος πάσα κατεύθυνση, είχε ήδη αποσταλεί. Όλοι πια μιλάνε- και όχι ψιθυριστά- για την κατάσταση της υγείας της πρώην Πρώτης Κυρίας και για το αν της επιτρέπει ή όχι να διεκδικήσει την αμερικανική προεδρία. Εξέλιξη που αναγκάζει τους Δημοκρατικούς, να παραταχθούν σε στάση άμυνας και επίθεσης ταυτόχρονα, πριν τον βρουν και πάλι μπροστά τους στις προεδρικές εκλογές. Και μόνο με την σκέψη ενός τέτοιου ενδεχομένου, ξυπνούν δυσάρεστες μνήμες στο Δημοκρατικό επιτελείο, το οποίο από πρώτο χέρι γνωρίζει, ότι πρόκειται για μια απρόβλεπτη προσωπικότητα, που τηρεί ευλαβικά την ρήση του σκοπού που αγιάζει τα μέσα και δεν υπολογίζει τις παράπλευρες απώλειες. Η Χίλαρι Κλίντον για ευνόητους λόγους, έχει αναδειχθεί τελευταία στον πιο αγαπημένο του στόχο. Μόλις πριν από λίγα 24ωρα σε συνέντευξη του, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, λέγοντας ότι εκφράζει το παλιό και το κατεστημένο, καθώς είναι ταυτισμένη με την διακυβέρνηση τόσο του συζύγου της όσο και του Μπαράκ Ομπάμα.
Όπως υπενθυμίζουν οι Αμερικανοί αναλυτές, που εσχάτως άρχισαν να του αφιερώνουν και πάλι ολόκληρες στήλες, ο Rove ξέρει να εντοπίζει πάντα την αχίλλειο πτέρνα του αντιπάλου του και να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο παιχνίδι των εντυπώσεων. Το Ιούνιο του 2008, μιλώντας για τον τότε προεδρικό υποψήφιο Μπαράκ Ομπάμα είχε πει με περίσσια ειρωνεία, «ακόμη και αν δεν τον έχεις συναντήσει ποτέ, είναι σαν να τον ξέρεις. Είναι ο τύπος στο countryclub με την ωραία συνοδό, το μαρτίνι και το πούρο που περνά την ώρα του, κάνοντας σχόλια για τους πάντες.» Ο Karl Rove θεωρείται- διακομματικά- ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα στην Αμερική. Είναι ένας από τους χειρότερους εχθρούς του Δημοκρατικού κόμματος αλλά, με την ίδια ευκολία μπορεί να γίνει και ο μεγαλύτερος εχθρός όποιου ρεπουμπλικάνου σταθεί απέναντι του. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όταν αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το πολιτικό παιχνίδι το 2007, ξέσπασε ένα πρωτοφανές κύμα πανηγυρισμών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πολιτικού φάσματος.
Αναφερόμενη στον Rove η κόρη του John McCain, Meghan σε συνέντευξη της στον Larry King πριν από λίγες ημέρες δεν μάσησε τα λόγια της. «Τον μισώ, πρέπει να ζητήσει συγνώμη κάποια στιγμή από τον πατέρα μου, για όσα έκανε το 2000. Έπρεπε να το είχε ήδη κάνει». Πίσω στο 2000, ο Rove ήταν ο εμπνευστής μιας καμπάνιας συκοφάντησης του βετεράνου πολιτικού, που τσαλάκωσε το προφίλ του κυρίως στην υπερσυντηρητική πτέρυγα των Ρεπουμπλικάνων. Ο Rove εκμεταλλευόμενος την ύπαρξη του παιδιού που ο ΜcCain είχε υιοθετήσει από ορφανοτροφείο του Μπαγκλαντές, «επιμελήθηκε» διαρροές που έφτασαν σε κάθε γωνιά της αμερικανικής επικράτειας, και ανέφεραν ότι ήταν πατέρας εξώγαμου μαύρου τέκνου. Η Meghan McCainπροχώρησε ένα βήμα παραπέρα λέγοντας- και έχει την σημασία του μιας και προέρχεται από μια παραδοσιακά συντηρητική οικογένεια ότι- «η αναφορά τουRove στην κατάσταση της υγείας της Χίλαρι Κλίντον είναι αηδιαστική. Είναι ένα ξεκάθαρο σημάδι του τι έρχεται». Το 2012 μάλιστα, τον είχε χαρακτηρίσει στο βιβλίο της «America, You Sexy Bitch» ως ένα θλιβερό υποκείμενο, που κάνει το ανθρώπινο είδος να ντρέπεται.
Επομένως, επειδή και ο ίδιος γνωρίζει καλά, ότι στο άκουσμα του ονόματος του μορφάζουν με απέχθεια και πολλοί ισχυροί ρεπουμπλικάνοι που έχουν λόγο στις εξελίξεις, προσπαθεί ποικιλοτρόπως να ρίξει γέφυρες και να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Η άλλοτε ισχυρότερη φωνή της συντηρητικής παράταξης και γκουρού του παιχνιδιού που παίζεται στο παρασκήνιο, έγραψε πριν από λίγο καιρό στην Wall Street Journal ότι «επίκειται πολιτική ανατροπή στις εκλογές του μεσοδιαστήματος» προβλέποντας ότι τον Νοέμβριο, οι Ρεπουμπλικάνοι θα καταλάβουν και την Γερουσία- διατηρώντας ασφαλώς και τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων- ανατρέποντας έτσι τους συσχετισμούς ενόψει του 2016. Και ο Karl Rove, αρχίζει να πυκνώνει τις εμφανίσεις του. Πριν από λίγες ημέρες, παρακολουθώντας τον κανείς, στο τηλεοπτικό δίκτυο FOX να μιλά για τα αποτελέσματα των εσωκομματικών εκλογών της λεγόμενης «μεγάλης Τρίτης», ήταν σαφές ότι εξακολουθεί να τα έχει πολύ καλά με τον εαυτό του και ότι κάθε άλλο, παρά προς την πολιτική συνταξιοδότηση οδεύει
Είναι γεγονός, και γράφεται πια και στα εγχειρίδια των προεκλογικών αγώνων που βρίσκει κανείς στα βιβλιοπωλεία, ότι ο Karl Rove άλλαξε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο παίζεται το προεκλογικό παιχνίδι, εισάγοντας ένα δικό του σύστημα, στο οποίο η μετάδοση και η επικέντρωση στο αρνητικό μήνυμα, έχει πια κυρίαρχο ρόλο. Και παρά το γεγονός ότι αυτό το σύστημα βρίσκει σήμερα μιμητές και στα δυο επιτελεία, είναι πολλοί αυτοί που αρνούνται να του συγχωρήσουν την αλαζονεία, με την οποία κυκλοφορούσε για πολλά χρόνια στους διαδρόμους της εξουσίας. «Η ιστορία τον έχει ήδη κρίνει» λένε οι εχθροί του, αλλά οι πιστοί υποστηρικτές του- γιατί ναι υπάρχουν και αυτοί – λένε ότι «είναι υποχρέωση του Ρεπουμπλικανικού κόμματος να ακούει με προσοχή, όταν ο Karl Rove μιλάει.» Ποια από τις δύο απόψεις θα επικρατήσει τελικά, μένει να φανεί.