ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
H Χειμάρρα ανήκει στην Ευρώπη: Στη γειτονιά μας, τα Βαλκάνια, η εξωτερική πολιτική δεν γίνεται με μικροπολιτικούς υπολογισμούς και διπλωματικές προσθαφαιρέσεις…
Η Ελλάδα αποτελεί πυλώνα σταθερότητας, με αναβαθμισμένο ρόλο: Εξωστρεφής και ενεργητική εξωτερική πολιτική με σύμμαχο τον Απόδημο Ελληνισμό
Στην άνοδο ακροδεξιών και εχθρικών προς την ενωμένη Ευρώπη κομμάτων στις χώρες της ανατολικής και κεντρικής, κυρίως, Ευρώπης αναφέρεται ανταπόκριση του Dan Bilefsky από το Παρίσι που δημοσιεύεται στους σημερινούς New York Timesμε τίτλο “European Candidates See Opportunity on Extreme Edge”.
Με το βλέμμα στραμμένο στις Ευρωεκλογές που ξεκινούν στις 22 Μαΐου, ο δημοσιογράφος επισημαίνει ότι, στα κράτη-μέλη της Ε.Ε, κόμματα στο περιθώριο του πολιτικού φάσματος αναμένεται, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, να κερδίσουν περίπου το ένα τέταρτο των 750 εδρών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Το δημοσίευμα εστιάζει στην άνοδο ακροδεξιών κομμάτων στην Τσεχία, την Πολωνία και την Ουγγαρία, με το σχόλιο ότι στην ανατολική και κεντρική Ευρώπη, η αίσθηση ότι οι επαναστάσεις που ανέτρεψαν τον κομμουνισμό δεν ανταποκρίθηκαν στις υποσχέσεις τους καθώς και ότι η Ε.Ε. έχει καταστεί πύλη εισόδου παράνομων μεταναστών αλλά και χώρα εμβληματική των αγορών χωρίς όρια που απειλούν την εθνική κυριαρχία, είναι στοιχεία που εξέθρεψαν αυτή την άνοδο.
Αναφορά ωστόσο, γίνεται και στην ενίσχυση αντιευρωπαϊκών κομμάτων στη Δυτική Ευρώπη, όπως το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία και το Κόμμα Ανεξαρτησίας (UKIP) στη Βρετανία
ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΝΟΤΟΥ
Για έλλειψη σοβαρού και αξιόπιστου διαλόγου εντός της Ε.Ε. και ιδιαίτερα στο εσωτερικό των περισσότερο πληγέντων από την οικονομική κρίση χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, όσον αφορά τη μελλοντική λειτουργία της Νομισματικής Ένωσης, κάνει λόγο ο αρθρογράφος των Financial Times Wolfgang Munchau σε άρθρο γνώμης με τίτλο “Italy’s Europhiles need to make the currency work”.
Επισημαίνοντας ότι η Ιταλία είναι η μοναδική χώρα του Νότου όπου το 50% του πληθυσμού στηρίζει, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, κόμματα που αμφισβητούν με κάποιο τρόπο τη συμμετοχή της χώρας στο ευρώ, ο αρθρογράφος σχολιάζει ότι ούτε οι υποστηριχτές του ευρώ εξηγούν με πειστικό τρόπο πώς η Ιταλία μπορεί να ευημερήσει σε μια νομισματική ένωση με τη Γερμανία, αλλά ούτε και οι επικριτές του προσφέρουν μια αξιόπιστη πρόταση για το πως μια έξοδος από το ευρώ θα μπορούσε να ωφελήσει την Ιταλία και να μην προκαλέσει μια μαζική οικονομική κρίση.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η επισήμανση του συντάκτη ότι κάποιος Ευρωπαίος Υπουργός του είπε, σε στιγμή σπάνιας ειλικρίνειας ότι «πρέπει να θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς που δεν πέρασε από το μυαλό των Ελλήνων ότι το ευρώ ίσως ήταν η βαθιά αιτία της οικονομικής τους τήξης (meltdown)».