Διλήμματα, εκβιασμοί και αδιέξοδα




Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ, www.ethnos.gr

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν έχει άδικο όταν δηλώνει ότι η εξαΰλωση του ΠΑΣΟΚ θα οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση. Οι διαπιστώσεις όμως είναι δουλειά των δημοσιογράφων και όχι των πολιτικών. Η κριτική που μπορεί να ασκηθεί στον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο είναι για το πώς προσπαθεί ο ίδιος να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο. Πολλά από τα στελέχη του κόμματός του με το προεκλογικό άγχος οδηγούν σε λάθος μονοπάτια, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστήριξαν την αποχώρηση από την κυβέρνηση. Αυτή είναι η λάθος απάντηση σε ένα λάθος ερώτημα. Αν η λύση είναι να φύγει το ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση, αυτό σημαίνει ότι το πρόβλημα για την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ εντοπίζεται στη συγκυβέρνηση με τη ΝΔ και όχι σε όλα όσα συνέβησαν από την επίσκεψη του κ. Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελόριζο και μετά..

Το άλλο είναι η προοδευτική «πινελιά» που πιστεύει το ΠΑΣΟΚ ότι λείπει από τη συντηρητική διακυβέρνηση Σαμαρά.

Αν το «δείγμα» ήταν αυτό που έδωσαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής τον κ. Κασή ξιφουλκώντας για το γάλα ημέρας και για τις Λαϊκές Αγορές, δύο θέματα που μάλλον συντεχνιακά συμφέροντα εξυπηρετούν παρά τα συμφέροντα των καταναλωτών, τότε πάλι έχει τεθεί η λάθος ερώτηση. Ο κ. Βενιζέλος έχει ένα μεγάλο δίκιο. Οτι το ΠΑΣΟΚ σηκώνει το μεγαλύτερο και το πιο δυσανάλογο βάρος για μια κρίση για την οποία δεν ήταν μόνο το ίδιο αποκλειστικά υπεύθυνο. Αυτό όμως δεν ξεπερνιέται με διλήμματα που ακούγονται απειλητικά για την κοινωνία.

Και οι εκβιασμοί, ακόμη κι αν είναι υπαρκτοί, πολύ συχνά πέφτουν στο κενό και ενίοτε οδηγούν και σε αντίθετα αποτελέσματα. Ακόμη κι αν το δίλημμα συγκινήσει, όπως συγκινούσε κάποτε ο Συνασπισμός και έπαιρνε το 3,1% για να μπει στη Βουλή, μήπως θα λυθεί και το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ και συνεπώς της σταθερότητας;Ακόμη κι εάν έπιανε το δίλημμα, με ποιον τρόπο το ΠΑΣΟΚ του 5,6 ή του 7% θα επιβάλει τη δική του προοδευτική ατζέντα πιο αποτελεσματικά από ό,τι το έκανε όταν είχε 12%;

Δυστυχώς, σε αντίθεση με τη γενικώς κρατούσα άποψη, αδιέξοδα υπάρχουν στην πολιτική και αυτό που βιώνει το ΠΑΣΟΚ είναι επώδυνο. Ομως, εάν υπάρχει μια ελπίδα για το ΠΑΣΟΚ, είναι να εκτιμηθεί έστω και με καθυστέρηση, έστω με άλλον αρχηγό, έστω μέσω της ανασύνθεσης της Κεντροαριστεράς, ότι ήταν το κόμμα που θυσιάστηκε για τη σωτηρία της χώρας. Και όχι το αντίθετο. Χωρίς διλήμματα, χωρίς εκβιασμούς.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: