Καλή η έξοδος στις αγορές, αλλά τα προβλήματα δεν έχουν λυθεί
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η Νίνα Κασιμάτη βάζει τα πράγματα στη θέση τους για το Κόσοβο: Εξηγεί την αρνητική ψήφο στην ένταξη του κρατιδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης, το τραγικό λάθος της Ντόρας
Κοσσυφοπέδιο, Κύπρος, Αιγαίο, Μακεδονία, Θράκη, Ήπειρος και Ουκρανία: Μια ολιστική γεωπολιτική θεώρηση, ο στόχος είναι οι ορθόδοξοι λαοί των Βαλκανίων
«Παρά τη θετική είδηση για την πώληση ελληνικού ομολόγου, τα προβλήματα ελλοχεύουν για την Ελλάδα, διότι αν και η εξαετής ύφεση μοιάζει ότι τερματίζεται, η επιστροφή στη βιώσιμη ανάπτυξη απέχει μακράν από την υλοποίησή της».
Αυτό υποστηρίζουν οι Matina Stevis και ο Marcus Walker σε ανταποκρίσεις τους (από Βρυξέλλες και Βερολίνο, αντίστοιχα) στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας WALL STREET JOURNAL, με τίτλο «Trouble Brews for Greece Despite Good News on Bond Sale». Όπως επισημαίνουν οι δύο ανταποκριτές, η επιτυχής επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές ήταν ένας θρίαμβος πολιτικών, ωστόσο στις πολιτικές αυτές ελλοχεύει ο κίνδυνος όσον αφορά στην ανάκαμψη της χώρας.
Μια επιχείρηση προβολής θετικών ειδήσεων έχει ξεκινήσει για την Ελλάδα από την αρχή του έτους, καθώς η Ελλάδα λαμβάνει επαίνους από όλες τις πλευρές. Αξιωματούχοι της ΕΕ δηλώνουν ότι στο επίκεντρο αυτής της μεταστροφής διάθεσης έναντι της χώρας βρίσκεται η συμμαχία που σφυρηλατήθηκε μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και της Γερμανίδας Καγκελαρίου A. Merkel. «Η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές μακροπρόθεσμου δανεισμού μόλις 24 ώρες πριν την άφιξη της Γερμανίδας Καγκελαρίου λειτουργεί ως το τέλειο κόκκινο χαλί για την υποδοχή της», τονίζουν οι ανταποκριτές.
Ωστόσο, συνεχίζει το δημοσίευμα, πίσω από τις καλές ειδήσεις, δεν βαίνουν όλα καλώς σε σχέση με την οικονομική ανάσταση της Ελλάδας. Συγκεκριμένα, οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης που εμπλέκονται στη χορήγηση του δανείου ύψους €240 δις δυσανασχετούν ως προς τη διστακτικότητα της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει ριζοσπαστικά οικονομικά μέτρα, αλλά και το δυσβάστακτο φορτίο χρέους, το οποίο πέρυσι αντιστοιχούσε στο 176% της ελληνικής παραγωγής. Κατ΄ιδίαν, οι συγκεκριμένοι αξιωματούχοι δηλώνουν ότι οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι τους συμβούλευσαν να συγκρατούν τις ανησυχίες τους για την ελληνική οικονομία. Και οι ανησυχίες αυτές περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τις ενδείξεις ότι η επιστροφή στη βιώσιμη ανάπτυξη απέχει μακράν από την υλοποίησή της.
Ιδιαίτερα, ανησυχούν αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ΔΝΤ ότι ένας αριθμός νόμων που ψήφισε το ελληνικό Κοινοβούλιο για τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης, της αγοράς εργασίας καθώς και των αγορών υπηρεσιών και προϊόντων δεν θα εφαρμοστούν ορθώς. Η απουσία πολιτικής πίεσης από τους Ευρωπαίους ηγέτες για να προχωρήσει η Ελλάδα στις συγκεκριμένες πολιτικές δένει τα χέρια των τεχνοκρατών, τονίζεται στην ανταπόκριση. Παράλληλα, οι τεχνοκρατικές συζητήσεις για την πρόοδο της Ελλάδας έχουν γίνει σουρεαλιστικές, δηλώνει αξιωματούχος της ευρωζώνης, καθώς η Γερμανία, η χώρα που απεδείκνυε πάντα τη σκληρότερη στάση έναντι της Ελλάδα, πλέον έχει μετατραπεί σε ήπιο κριτή της χώρας.
Τέλος, αναφορά γίνεται στην πολιτική ισχύ της ελληνικής κυβέρνησης, με την οποία συνδέεται αναπόφευκτα η χαλαρότητα των νομοθετικών προσπαθειών στη χώρα, δεδομένου ότι ο κ. Σαμαράς είναι επικεφαλής ενός ευμετάβλητου πολιτικού συστήματος, το οποίο μπορεί να προκαλέσει ανά πάσα στιγμή εκπλήξεις και προβλήματα σ΄ένα έθνος που είναι έντονα διαιρεμένο όσον αφορά στη μελλοντική πορεία της χώρας.
Το ότι η πιο αδύναμη οικονομία στην ευρωζώνη μπορεί να δανειστεί εκ νέου σε ανεξάρτητο επίπεδο μετά το πάγωμα που αντιμετώπισε από τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές συνιστά ένδειξη εμπιστοσύνης, υποστηρίζει η σύνταξη της εφημερίδας NEW YORK TIMES, σε κύριο άρθρο με τίτλο «For Greece, a Sign of Stability» (σελ. Α26). Η ενίσχυση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική για τον κ. Σαμαρά και την κυβέρνησή του ενόψει των εκλογών στα τέλη Μαΐου και η πολιτική σταθερότητα είναι κρίσιμη για την Ελλάδα και την Ευρώπη, καθώς εξέρχονται από την κρίση χρέους.
Ωστόσο, τονίζει η σύνταξη της ΝΥΤ, η κρίση δεν έχει τερματιστεί στην Ελλάδα και η πώληση του πενταετούς ομολόγου πήγε καλά εν μέρει επειδή το επιτόκιο ήταν καλύτερο συγκριτικά με άλλα στην Ευρώπη και επειδή οι επενδυτές ήταν πεπεισμένοι ότι η τρόικα δεν θα αφήσει την Ελλάδα να χρεοκοπήσει. Μπροστά ανοίγεται ένας μακρύς και δύσκολος δρόμος. Μια βαθιά ύφεση συρρίκνωσε την ελληνική οικονομία άνω του ¼, η ανεργία ανέρχεται ακόμη στο 26.7%, η χώρα επιβαρύνεται με δύο δάνεια ύψους άνω του €240 δις και απαιτούνται επιπρόσθετες δομικές μεταρρυθμίσεις. Και ως για να υπογραμμιστούν αυτές οι πραγματικότητες, τα εργατικά συνδικάτα πραγματοποίησαν απεργία κατά των μέτρων λιτότητας την περασμένη Τετάρτη και παγιδευμένο αυτοκίνητο εξερράγη έξω από την τράπεζα της Ελλάδας πριν την ανακοίνωση για την πώληση των ομολόγων, ευτυχώς χωρίς να σημειωθούν τραυματισμοί.
«Μετά από τέσσερα χρόνια αδυσώπητου ερέβους, ακόμη και μια μετριοπαθής ένδειξη σταθερότητας είναι καλοδεχούμενη», καταλήγει η σύνταξη της εφημερίδας
http://www.nytimes.com/2014/04/11/opinion/for-greece-a-sign-of-stability.html
Στο ίδιο θέμα αναφέρεται πρωτοσέλιδη ανταπόκριση από την Αθήνα των Liz Alderman και Landon Thomas Jr., στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας NEW YORK TIMES, με τίτλο «Taking a Risk, Investors Snap Up Once-Shunned Greek Debt» (σελ. Α1), όπου επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι η επιστροφή της Ελλάδας στην αγορά ομολόγων μετά από τέσσερα χρόνια αυξάνει την ολοένα και μεγαλύτερη αισιοδοξία ότι το πιο προβληματικό κ-μ της ευρωζώνης ανακάμπτει επιτέλους ύστερα από μια μεγάλη πτώση. Ωστόσο στην βιασύνη τους για κέρδη, οι επενδυτές αγνοούν τη συνεχιζόμενη εύθραυστη οικονομική κατάσταση της χώρας και το εντυπωσιακό ποσοστό ανεργίας που συνεχίζει να μαστίζει την Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες.
Με αφορμή την τοποθέτηση από διεθνείς επενδυτές ποσού €20 δις σε εντολές για το πενταετές ελληνικό ομόλογο, ο Richard Barley, εκ του συντακτικού επιτελείου της εφημερίδας WALL STREET JOURNAL, σε άρθρο του με τίτλο «Greece Triumphs in Bond Odyssey» επισημαίνει ότι πρόκειται για ένα αξιοσημείωτο αποτέλεσμα για μια χώρα η οποία αναδιάρθρωσε το χρέος της μόλις πριν από δύο χρόνια.
Ο Barley επισημαίνει ακόμη ότι η ευρωζώνη ήταν φέτος η μόνη περιοχή στον κόσμο που εκπλήρωσε τις προσδοκίες των επενδυτών, εν αντιθέσει με τις αμερικανικές τιμές του χρηματιστηρίου, τις μετοχές και τις αναδυόμενες αγορές. Η χαλαρή νομισματική πολιτική σε διεθνές επίπεδο σπρώχνει τις ομολογιακές αποδόσεις χαμηλότερα και η επιτυχία της Ελλάδας ενδεχομένως θα ενισχύσει τη ζήτηση για άλλα κρατικά χρέη. «Η συγκέντρωση από την Ελλάδα ποσού με κέρδος κάτω του 5% ίσως μοιάζει απίθανη, αλλά για τους επενδυτές φαίνεται ότι είναι δύσκολο να μην στηρίζουν μια χώρα που είναι σίγουρα γκανιάν (a winning horse)», καταλήγει ο Barley.
http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702303873604579493602948563582?mg=reno64-wsj
Η Ελλάδα πώλησε ομόλογα άνω των $4 δις σε πρόθυμους επενδυτές, γεγονός που αποτελεί μια στιγμή ορόσημο για τη χώρα που πριν από τέσσερα περίπου χρόνια καταβαράθρωσε τις παγκόσμιες αγορές, έθεσε σε κίνδυνο το ευρώ και επιτάχυνε τη μεγαλύτερη χρεοκοπία στην ιστορία, υποστηρίζουν οι Alkman Granitsas (από Αθήνα) και Charles Forelle (από το Λονδίνο) σε ανταπόκριση στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας WALL STREET JOURNAL, με τίτλο «Greece Gets Strong Demand for Bond».
Η απενοχοποίηση της Ελλάδας από τους διεθνείς επενδυτές καταδεικνύει τη θεματική βελτίωση αυτών των αγορών μετά τις ζοφερές ημέρες της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους και αντανακλά την αυξανόμενη πεποίθηση ότι η Ελλάδα γύρισε σελίδα μετά από έξι χρόνια οδυνηρής ύφεσης. Ωστόσο, υπενθυμίζουν οι ανταποκριτές, το συγκεντρωθέν ποσό είναι συμβολικό- καθώς αντιστοιχεί σε λιγότερο από το 1% του συνολικού χρέους και από μόνο του δεν μπορεί να αναστείλει την ανάγκη για επιπρόσθετη βοήθεια ή άλλες παραχωρήσεις εκ μέρους των Ευρωπαίων πιστωτών.
Και ενώ η ελληνική οικονομία μοιάζει ότι έχει σταματήσει να συρρικνώνεται, εξακολουθεί να αγωνίζεται να αντιμετωπίσει την ανεργία και τη φτώχεια- εν μέρει μια συνέπεια των άμεσων και σημαντικών περικοπών στον προϋπολογισμό, που σταθεροποίησε τη δημόσια οικονομία και άνοιξε το δρόμο για τη χθεσινή έκδοση ομολόγου.
Ειδική μνεία γίνεται επίσης στην αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία παρουσίασε την πώληση του ομολόγου ως στιγμή θριάμβου, με δηλώσεις του Ελληνα πρωθυπουργού, ο οποίος επεσήμανε μεταξύ άλλων σε τηλεοπτική του ομιλία ότι «οι διεθνείς αγορές εξέφρασαν με τον πλέον αδιαφιλονίκητο τρόπο την εμπιστοσύνη τους στην ελληνική οικονομία».
«Το ταξίδι της υπήρξε επικό και αν ειπωθεί πως η Ελλάδα δεν έχει ακόμη φτάσει στον προορισμό της, έχει τουλάχιστον προσεγγίσει ένα σημείο σταθμό που δείχνει τη σωστή κατεύθυνση»: με αυτά τα λόγια ξεκινά το δημοσίευμα του ECONOMIST που περιγράφει τη χθεσινή έξοδο της Ελλάδας στις αγορές (“A Bond Issue is a Milestone but there is still a long way to go»).
Το ποσό μπορεί να είναι μικρό (€3 δις) και η απόδοση υψηλή (επιτόκιο λίγο μικρότερο του 5%), αν συγκριθεί με τις εξόδους άλλων χωρών της περιφέρειας, το γεγονός και μόνο της εξόδου ωστόσο προκαλεί έκπληξη. Η κοινωνική και πολιτική αναταραχή που επέφεραν 6 χρόνια ύφεσης οδήγησε σχεδόν στην έξοδο της χώρας από το ευρώ. Μια επιστροφή στις αγορές υπό οποιουσδήποτε όρους φάνταζε ασύλληπτη, άποψη που συνεπικουρείτο και από τις πολύ υψηλές αποδόσεις των ομολόγων.
Η Ελλάδα υποχρεώθηκε σε δανεισμό ποσού ύψους €246 δις έως το 2016, που ισοδυναμεί με το 135% του περυσινού ΑΕΠ, από τους εταίρους της, με το μέγεθος της διάσωσης να εξαρτάται από την καθυστέρηση στην αναγνώριση του προβλήματος. Παρά την αναδιάρθρωση στην οποία προέβη η Ελλάδα, η κρίση εντατικοποιήθηκε και μετά από δύο αγωνιώδεις εκλογικές αναμετρήσεις, άρχισε να γίνεται λόγος για έξοδο από την ευρωζώνη. Αν και οι μέρες αυτές ανήκουν στο παρελθόν, η Ελλάδα εξακολουθεί να μην μπορεί να καλύψει τις οικονομικές της ανάγκες. Οι αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων έχουν υποχωρήσει, το κόστος χρηματοδότησης συνεχίζει ωστόσο να είναι υψηλό, η πρόβλεψη για ανάπτυξη είναι για μόλις 0,6% για το τρέχον έτος, σε συνθήκες αποπληθωρισμού και αν δεν υπήρχε η μαζική στήριξη της ευρωζώνης, που κατέχει τώρα το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους, η Ελλάδα δεν θα ήταν σε θέση να καταφύγει στις αγορές.
Το ύψος των επιτοκίων και η διάρκεια των ωριμάνσεων είναι τέτοια που επί της ουσίας, οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν αναδιαρθρώσει τα δάνειά τους προς την Ελλάδα, χωρίς να χρειαστεί να κάνουν τη σχετική παραδοχή ενώπιον των ψηφοφόρων τους. Το ΔΝΤ επιμένει ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει να προβούν σε μεγαλύτερες υποχωρήσεις (4% απομείωση για το επόμενο έτος) προκειμένου το ελληνικό χρέος να καταστεί βιώσιμο. Ο στόχος για το ύψος του χρέους είναι ηρωικός: το πλεόνασμα πρέπει να φτάσει το 4,5% του ΑΕΠ το 2016 και να παραμείνει στα επίπεδα του 4% έως το 2020. Δεν πρόκειται για ακατόρθωτο στόχο (παράδειγμα Βελγίου), είναι όμως υψηλός για μία χώρα που πέρασε τα μισά χρόνια της ανεξαρτησίας της από το 1830 και μετά, υπό χρεοκοπία. Δεν είναι ξεκάθαρο αν η Ελλάδα έχει αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας της.
Η υιοθέτηση των μεταρρυθμίσεων και η διατήρηση της προσπάθειας είναι ουσιώδεις, καθώς το ΔΝΤ εκτιμά ότι μπορούν αν αυξήσουν το ΑΕΠ κατά 4%. Η μεταρρυθμιστική κούραση της Αθήνας είναι κατανοητή, υποδηλώνει όμως απροθυμία παραδοχής της υπαιτιότητας της χώρας για τη δυστυχία της. Στην αρχή της κρίσης η Ελλάδα ήταν ένα δυσλειτουργικό κράτος με μια αδύναμη οικονομία. Το βλοσυρό πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα υποδηλώνει ότι η χώρα δεν έχει λάβει πλήρως το μήνυμα για το πόσα περισσότερα πρέπει να γίνουν.
Η Ελλάδα επέστρεψε στις αγορές πολύ πιο γρήγορα από όσο πίστευαν πολλοί ότι θα συνέβαινε, καθώς πριν από τέσσερα χρόνια αυτοδιορισμένοι ειδήμονες και οι αγορές εκτιμούσαν ότι θα έβγαινε από την ευρωζώνη, γράφουν σε κύριο άρθρο οι FINANCIAL TIMES (“Greece’s Long Road to Recovery”) και συμπληρώνουν ότι πριν από δύο χρόνια έλαβε χώρα μια αναδιάρθρωση. Τώρα, η Ελλάδα κατόρθωσε να πουλήσει χρέος στις αγορές υπό πολύ καλούς όρους.
Η συγχώρεση της Ελλάδος από τις αγορές οφείλεται στη δήλωση Draghi ότι ‘θα λάβει όλα τα απαιτούμενα μέτρα’ σύμφωνα με την εφημερίδα. Εξαναγκασμένοι από τις χαμηλές αποδόσεις και την πίστη στην ανάκαμψη της ευρωζώνης, επενδυτές που δεν ενδιαφέρονταν για αποδόσεις της τάξης του 10%, προστρέχουν τώρα να αγοράσουν τα ελληνικά ομόλογα του 5%.
Είναι εύκολο να μαντέψει κανείς τα ελληνικά κίνητρα: η κυβέρνηση θέλει να αποφύγει ένα τρίτο πακέτο βοήθειας, οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας είναι περισσότερο διαχειρίσιμες, ενόψει ευρωεκλογών ο κυβερνητικός συνασπισμός θα παρουσιάσει την πώληση ως ένα πρώτο βήμα αποκατάστασης της αξιοπρέπειας και της ανεξαρτησίας της χώρας. Η τρόικα επέβαλλε μέτρα που οδήγησαν σε κοινωνική αναταραχή, την απώλεια του ¼ του ΑΕΠ, 27% ανεργία και τον διπλασιασμό των αυτοκτονιών. Ωστόσο η μεταστροφή της Ελλάδας εξακολουθεί να αποτελεί έργο σε πρόοδο, γιατί παρόλο που η Αθήνα αξίζει αναγνώριση για τα δημοσιονομικά επιτεύγματα, δεν έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος στις δομικές μεταρρυθμίσεις και οι προοπτικές της οικονομίας είναι συγκρατημένες.
Αβέβαιη είναι και η βιωσιμότητα του τεράστιου χρέους που συσσωρεύεται καθώς η αποπληρωμή του απαιτεί ένα υπολογίσιμο πρωτογενές πλεόνασμα για πολλά χρόνια στο μέλλον, κάτι που δεν αποκλείει ένα τρίτο πακέτο βοήθειας. Η Ελλάδα επέλεξε να πληρώσει ένα επιτόκιο γύρω στο 3% προκειμένου να ανακτήσει μέρος της κυριαρχίας της από την τρόικα. Το ερώτημα που θα έπρεπε να απασχολεί τους ομολογιούχους αφορά στο κίνητρο για την πρόθεση να εξυπηρετηθεί το επιπλέον κόστος. Μια αισιόδοξη εξήγηση είναι ότι η κυβέρνηση συνασπισμού επιθυμεί απλά να χρησιμοποιήσει την έγκριση των αγορών, προκειμένου να εξασφαλίσει δημόσια στήριξη για την ολοκλήρωση των απαραίτητων σκληρών πολιτικών.
Πιο ρεαλιστικά, η κυβέρνηση επιχειρεί να χαλαρώσει την πίεση. Κάτι τέτοιο θα εξασφαλίσει πολιτική ανάπαυλα, μακροπρόθεσμα θα έχει όμως δυσμενείς συνέπειες. Ιστορικά, οι κυβερνήσεις που δέχονται διεθνή βοήθεια γίνονται λιγότερο συνεργάσιμες μόλις μπορέσουν να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους. Οι αγορές έδωσαν μια ευκαιρία στην Ελλάδα. Είναι ζωτικής σημασίας να συνεχίσουν οι μεταρρυθμίσεις.
http://www.ft.com/cms/s/0/28ec500c-c0b6-11e3-8578-00144feabdc0.html?siteedition=uk
Επικαλούμενος τις πρώτες ενδείξεις ανάκαμψης σε ορισμένες από τις πληγείσες από τα μέτρα λιτότητας ευρωπαϊκές οικονομίες, ο διακεκριμένος Αμερικανός οικονομολόγος Paul Κrugman σε άρθρο του στο ιστολόγιο της εφημερίδας NEW YORK TIMES, με τίτλο «Greenish Shootlets in Southern Europe (Implicitly Wonkish)» αναφέρεται συγκεκριμένα στο παράδειγμα της Ελλάδας, η οποία διαθέτει μια σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία (καθώς δεν διαθέτει δικό της νόμισμα).
Στην περίπτωση αυτή, τονίζει ο Krugman, οι φθίνουσες τιμές και οι μειωμένοι μισθοί καθιστούν μια χώρα περισσότερο ανταγωνιστική και ως εκ τούτου, μπορούμε να αναμένουμε ότι ο αποπληθωρισμός στην Ελλάδα θα προκαλέσει ανάκαμψη, ακόμη και σ΄ένα εντελώς κεϋνσιανό πλαίσιο. Ωστόσο, το θέμα είναι ότι το κόστος της λιτότητας και η ανελαστικότητα του ευρώ συνεχίζει να είναι τεράστια και θα συνεχίσει να είναι τεράστια επί χρόνια, ακόμη και εάν το ΑΕΠ αρχίσει τελικά να αυξάνεται, καταλήγει ο Krugman.
Η Ελλάδα τερμάτισε τον τετραετής της αποκλεισμό από τις αγορές, πουλώντας ομόλογα αξίας 3 δις ευρώ και ξεπερνώντας τις προσδοκίες της κυβέρνησης, αναφέρει ανταπόκριση των Marcus Bensasson (Αθήνα) και Hannah Benjamin (Λονδίνο) στο BLOOMBERG με τίτλο «Greek Bond Sale Tops $4 Billion in Return to Markets», προσθέτοντας ότι το 90% των επενδυτών που επέλεξαν τα ελληνικά ομόλογα βρίσκεται εκτός των ελληνικών συνόρων.
Η χώρα ζήτησε 2,5 δις ευρώ και τις προσφέρθηκαν 20, δήλωσε ο Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, σε τηλεοπτικό του μήνυμα, προσθέτοντας ότι «η Ελλάδα σήμερα πραγματοποίησε ένα ακόμη αποφασιστικό βήμα εξόδου από την κρίση» ενώ «οι διεθνείς επενδυτές εκφράζουν τώρα με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο την εμπιστοσύνη τους στην ελληνική οικονομία».
Η διευθύντρια του ΔΝΤ, Christine Lagarde, δήλωσε επίσης στην Ουάσιγκτον, ότι η πώληση ομολόγων δείχνει ότι η Ελλάδα κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και ότι διαγράφεται στον ορίζοντα η πλήρης πρόσβασή της στις αγορές.
http://search1.bloomberg.com/search?content_type=all&max_age=0&page=1&q=greece&sort=1
Με την Παρασκευή, μετά την Ημέρα των Ευχαριστιών (Thanksgiving) στις ΗΠΑ, όπου οι Αμερικανοί ξεχύνονται στα μαγαζιά για να επωφεληθούν από τις εκπτώσεις και να πραγματοποιήσουν τα ψώνια τους, παρομοιάζει ο Mark Gilbert, σε άρθρο γνώμης στο BLOOMBERG («On Buying Greek Debt, Desperately») το τεράστιο ενδιαφέρον των επενδυτών για τα ελληνικά ομόλογα.
Ο αρθρογράφος καταγράφει τα εντυπωσιακά στοιχεία της διαδικασίας, καθώς 550 επενδυτές προσέφεραν πάνω από 20 δις ευρώ στην Ελλάδα, μια χώρα που ακόμη υποφέρει από ένα υπέρογκο χρέος.
Πρόκειται όπως επισημαίνεται για μια χώρα, η οποία μόλις πριν από δύο χρόνια πραγματοποίησε την μεγαλύτερη στην ιστορία αναδιάρθρωση χρέους, επιβάλλοντας σημαντικές απώλειες στους επενδυτές.
http://www.bloombergview.com/articles/2014-04-10/on-buying-greek-debt-desperately
Πέντε λόγους, που κατά τη γνώμη της εξηγούν την επιτυχή χθεσινή έκδοση των ελληνικών ομολόγων, παραθέτει η Michelle Caruso-Cabrera σε άρθρο που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του CNBC με τίτλο «Five reasons investors are now loving Greek debt», στην προσπάθειά της να ανιχνεύσει το έντονο ενδιαφέρον των επενδυτών, παρά το υψηλό χρέος που συνεχίζει να έχει η Ελλάδα και την ύφεση που παρουσιάζει μια σχετική υποχώρηση.
Ο πρώτος λόγος, σύμφωνα με την αρθρογράφο, είναι ότι οι επενδυτές αναζητούν υψηλές αποδόσεις και το 5% είναι πολύ υψηλότερο από αυτό που προσφέρουν τα γερμανικά ομόλογα. Δεύτερον, οι επενδυτές ζητούν συνήθως περισσότερα από όσα πραγματικά επιθυμούν. ¨όταν γίνει γνωστό ότι θα υπάρξει υψηλή ζήτηση, οι επενδυτές ζητούν συχνά τα διπλάσια από όσα πραγματικά επιθυμούν. Ένα hedge fund όταν θέλει να αγοράσει ομόλογα 100 εκ. ευρώ θα ζητήσεις τουλάχιστον 200 εκ. ευρώ.
Οι γνωρίζοντες την παγκόσμια αγορά ομολόγων δηλώνουν ότι η πραγματική ζήτηση ήταν μικρότερη των 20 δις ευρώ, αλλά σαφώς πολύ μεγαλύτερη των 3 δις που τέθηκαν σε πώληση. Τρίτο και ίσως πιο σημαντικό είναι ότι οι νέοι επενδυτές προστατεύονται από τα χρονοδιαγράμματα. Σε σχέση με τα κρατικά ομόλογα αυτό που ενδιαφέρει δεν είναι μόνο οι αποδόσεις αλλά και ο χρόνος ωρίμανσής τους.
Κατά την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2012 τα παλιά ομόλογα ανταλλάχτηκαν με νέα που λήγουν πολύ νωρίτερα, και όχι σε δεκαετίες, όπως συμβαίνει σε ορισμένες περιπτώσεις. Εκτός από το χρέος που οφείλει η Ελλάδα στην ΕΚΤ δεν υπάρχει κάποια αξιοσημείωτη αποπληρωμή έως το 2023, πολύ αργότερα δηλαδή από την ωρίμανση των νέων ομολόγων το 2019.
Χάρη στα χρονοδιαγράμματα οι νέοι ιδιώτες ομολογιούχοι έχουν θέση προνομιακού δανειστή έναντι των θεσμικών, οι οποίοι κατέχουν πάνω από το ήμισυ του ελληνικού χρέους και θα περιμένουν πολύ περισσότερο διάστημα. Τέταρτον, οι Ευρωπαίοι δανειστές δεν επιθυμούν να τιμωρήσουν εκ νέου τους ιδιώτες επενδυτές, μετά το πλήγμα που δέχθηκαν από την αναδιάρθρωση.
Όσοι γνωρίζουν τις απόψεις κορυφαίων Ευρωπαίων ηγετών πιστεύουν ότι δεν πρόκειται να επαναληφθεί μια νέα αναδιάρθρωση καθώς αυτό θα απομάκρυνε τους ιδιώτες επενδυτές και θα οδηγούσε στην αύξηση των επιτοκίων. Οι επενδυτές θεωρούν ότι οι όποιες μελλοντικές απώλειες θα επιβληθούν στους Ευρωπαίους φορολογούμενους.
Τέλος η ΕΚΤ έχει δεσμευθεί να κάνει ό,τι είναι δυνατό για την διατήρηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας στην Ευρωζώνη. Την προηγούμενη μόλις εβδομάδα ο Mario Draghi άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο της ποσοτικής χαλάρωσης, που θα επιτρέπει την αγορά κρατικών ομολόγων με στόχο την μείωση των επιτοκίων.
http://www.cnbc.com/id/101572088
Oι παγκόσμιοι επενδυτές, ‘πεινασμένοι’ για υψηλές αποδόσεις, έπαψαν να είναι προσεκτικοί και έσπευσαν να κάνουν τα ελληνικά ομόλογα ανάρπαστα, μη λαμβάνοντας υπόψη τους όσα προηγήθηκαν, γράφει ο Dean Popplewell στο FORBES (“Yield-Hungry Investors Pounce on Greek Bonds”).
Μετά από αναδιαρθρώσεις, καρδιοχτύπια και πόνο, η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές ομολόγων αντιμετωπίζεται ως ένα είδος νίκης, μετά τον αποκλεισμό της από το 2010 και μετά. Φαίνεται σαν χθες που η χώρα βρισκόταν στο επίκεντρο της κρίσης χρέους της ευρωζώνης και η ενθουσιώδης υποδοχή των αγορών δεν μπορεί παρά να σημαίνει ότι, η ευρωζώνη έχει σταθεροποιήσει τη θέση της όσον αφορά στους επενδυτές.
Η ευφορία αποδίδεται στο γεγονός ότι οι αποδοχές των ελληνικών ομολόγων είναι υψηλές. Η Ελλάδα δεν μοιάζει στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την τρόικα για τη χρηματοδότηση της κλονιζόμενης οικονομίας της. Είναι εντυπωσιακό ότι κατάφεραν να επαναπροσεγγίσουν τις αγορές μετά από μια τετραετή απουσία.
Η χώρα πάντως παραμένει σε κακή κατάσταση, με το ποσοστού του χρέους ως προς το ΑΕΠ να φτάνει το 175% και τη χρόνια μακροπρόθεσμη ανεργία και την αεργία των νέων να δημιουργεί άλλα κοινωνικά, πολιτισμικά και οικονομικά προβλήματα. Το κλίμα όμως στην αγορά και η απραξία της ΕΚΤ έχουν καταστήσει την αναζήτηση επικίνδυνων αλλά αποδοτικών αποδόσεων ένα είδος αναγκαιότητας για τους επενδυτές.
Ας ελπίσουμε ότι δεν πρόκειται για déjà vu (αναφέρεται στην εγγραφή των €20 δις τον Ιανουάριο του 2010, όταν μετά από 3 μήνες η Ελλάδα κατέφυγε στους πιστωτές). Η Ελλάδα πρέπει τώρα να πείσει την τρόικα να μην αποχωρήσει πολύ νωρίς, καθώς εξακολουθεί να χρειάζεται οικονομική βοήθεια. Η Ελλάδα θα χρειαστεί δεκανίκι για πάρα πολύ καιρό, καθώς χωρίς αυτό δεν διαθέτουν την απαιτούμενη χρηματοδότηση για να κινητοποιήσουν την οικονομία τους. Εκ των υστέρων, η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές συνιστά ένα αξιοσημείωτο αφήγημα και κατά πάσα πιθανότητα οι επενδυτές δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τη συγκεκριμένη συμφωνία. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο για τις επόμενες.
http://www.forbes.com/sites/deanpopplewell/2014/04/10/yield-hungry-investors-pounce-on-greek-bonds/
«Τέσσερα χρόνια μετά την έξοδο από τις διεθνείς αγορές, η Ελλάδα πραγματοποίησε χθες μια πολλά υποσχόμενη επιστροφή, προσελκύοντας μεγάλη ζήτηση κατά την πρώτη πώληση κρατικών ομολόγων αφότου δέχτηκε δύο διεθνή δάνεια», επισημαίνει η Ανθή Καρασσάβα σε ανταπόκριση από την Αθήνα στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας LOS ANGELES TIMES, με τίτλο «Greece makes promising return to bond market».
Όπως τονίζεται, το ποσό που συγκεντρώθηκε ήταν $500 εκατομμύρια υψηλότερο από τον αρχικό στόχο της Αθήνας. Στο δημοσίευμα προβάλλεται η ενθουσιώδης υποδοχή της είδησης από τον Πρωθυπουργό στο πλαίσιο τηλεοπτικής ομιλίας του, ενώ σημειώνεται ακόμη ότι η πώληση ομολόγου αντιπροσωπεύει μια σημαντική μεταστροφή για την Ελλάδα, το λιγότερο αξιόπιστο έθνος της Ευρώπης, του οποίου η κρίση ελλείμματος πριν από 4 ½ χρόνια είχε ως αποτέλεσμα μια σειρά διεθνών δανείων για χώρες της ευρωζώνης και πυροδότησε φόβους για τη διάλυση ολόκληρης της ευρωζώνης.
Ωστόσο, πολλοί Έλληνες εξακολουθούν να είναι οργισμένοι για τη δυστυχία που προκάλεσαν τα μέτρα λιτότητας και ακριβώς πριν την έναρξη της πώλησης του πενταετούς ομολόγου, σημειώθηκε έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου έξω από το κεντρικό υποκατάστημα της Τράπεζας της Ελλάδας.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Κεδίκογλου καταδίκασε την επίθεση, λέγοντας ότι εγχώριοι τρομοκράτες προσβλέπουν στην αμαύρωση της πολυαναμενόμενης επιστροφής της χώρας στις διεθνείς αγορές ομολόγων. Στην ανταπόκριση προβάλλεται επίσης δήλωση του αναλυτή της Eurobank, Γκίκα Χαρδούβελη ότι «η χρονική στιγμή είχε ωριμάσει (για την πώληση ελληνικού ομολόγου), αλλά η κίνηση ήταν σε μεγάλο βαθμό συμβολική. Πρόκειται για την αποστολή ενός ισχυρού μηνύματος, ότι η Ελλάδα άλλαξε γραμμή και ότι παραμένει προσδεμένη στις δημοσιονομικές οδηγίες που αφορούν στο ευρώ. Για τις αγορές, που συνιστούν μια επιθετική δύναμη, αυτό έχει σημασία».
Ενόψει δημοτικών εκλογών και ευρωεκλογών, τα κόμματα της αντιπολίτευσης επέκριναν την έκδοση ομολόγου, με τον ΣΥΡΙΖΑ να την αποκαλεί εκστρατεία εξαπάτησης και τη ΔΗΜΑΡ να υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή της ότι «η επιστροφή στις αγορές είναι ένα θέμα και η έξοδος από την κρίση άλλο (θέμα)».
http://www.latimes.com/world/worldnow/la-fg-wn-greece-bonds-bailout-20140410,0,288683.story