David Ignatius: Η Ουκρανία πιό σημαντική για τη Ρωσία παρά για τη Δύση




Στην μεσοπρόθεσμη συνολική αποδυνάμωση της Ρωσίας, εάν συνεχίσει την επιθετική της πολιτική προς την Ουκρανία, προσβλέπει ο Πρόεδρος Ομπάμα, σύμφωνα με άρθρο γνώμης του David Ignatius στην WASHINGTON POST με τίτλο «The cost of Putin’s adventurism in Ukraine», σημειώνοντας παράλληλα ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος διαβλέπει στην ουκρανική κρίση μια ασυμμετρία συμφερόντων,  καθώς το μέλλον της Ουκρανίας σημαίνει περισσότερα για την Ρωσία του Βλαδιμίρ Πούτιν από ό,τι για τις ΗΠΑ ή την Ευρώπη.

Ο Πούτιν, όπως επισημαίνεται, εκμεταλλεύτηκε αυτή την ανισορροπία προσαρτώντας την Κριμαία και υποκινώντας τις εξεγέρσεις στην αν. Ουκρανία, ως πρελούδιο ίσως της επέμβασης.  Από την άλλη πλευρά όμως ο Πρόεδρος Ομπάμα δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην διατήρηση της -βασιζόμενης σε κανόνες- διεθνούς τάξης, γεγονός που αναμένεται να δημιουργήσει προβλήματα στον Πούτιν. Εάν δεν κινηθεί άμεσα προς την κατεύθυνση αποκλιμάκωσης της κρίσης οι μακροπρόθεσμες συνέπιες θα είναι σοβαρές, προκαλώντας την αντίδραση της Γερμανίας, ακόμη και της Κίνας.

Σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο τρεις είναι οι επιλογές που εξετάζει ο Πρόεδρος Πούτιν για την Ουκρανία. Η πρώτη αποσκοπεί στη δημιουργία μιας ομοσπονδοποιημένης Ουκρανίας, κάτι που δείχνει να εξετάζει και η παρούσα ουκρανική κυβέρνηση, όπου το σχέδιο αποκέντρωσης θα παρέχει ικανή δύναμη στις ρωσόφωνες περιοχές, με την άσκηση βέτο στην πολιτική της Ουκρανίας. Η δεύτερη αποσκοπεί στην προσάρτηση της αν. Ουκρανίας, κατά το πρότυπο της Κριμαίας, και τέλος ως τρίτη θεωρείται μια ενδεχόμενη επέμβαση στην Ουκρανία, υπό το πρόσχημα του εμφυλίου πολέμου. Αναλυτές των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών θεωρούν ότι οι Ρώσοι θα είχαν προ πολλού εισβάλλει στην Ουκρανία εάν δεν υπήρχε η απειλή σοβαρών κυρώσεων. Ορισμένοι Αμερικανοί αναλυτές θεωρούν ωστόσο ότι ο Πούτιν δεν πρόκειται να εισβάλει στην Ουκρανία, προκρίνοντας την υπονόμευσή της μέσω παραστρατιωτικών δράσεων και έως ότου γίνουν αποδεκτά τα αιτήματά του.

Οι επικριτές του Προέδρου Ομπάμα τον κατηγορούν ότι είναι έτοιμος να αποδεχτεί την «φιλανδοποίηση» της Ουκρανίας, όπου η ένταξή της στην ΕΕ θα αποτελεί μακρινή προοπτική, ενώ θα αποκλειστεί η ένταξή της στο ΝΑΤΟ. Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να είναι ευνοϊκή για τους Ευρωπαίους, οι οποίοι είχαν τεράστια προβλήματα κατά την ενσωμάτωση των 28 κ-μ της ΕΕ και δεν επιθυμούν έναν νέο «πονοκέφαλο». Όπως και ο Ομπάμα οι Ευρωπαίοι υποσχέθηκαν πολλά, αλλά λίγα έπραξαν κατά τη διάρκεια της κρίσης.

Ο Πρόεδρος Ομπάμα δεν επιθυμεί να καταστήσει την Ουκρανία, έναν πόλεμο μέσω αντιπροσώπων (proxy war) με τη Ρωσία. Γι’ αυτό το λόγο αρνείται να παράσχει όπλα στους Ουκρανούς. Ο Λευκός Οίκος θεωρεί ότι ο εξοπλισμός των Ουκρανών την ύστατη στιγμή θα προκαλούσε την ρωσική επέμβαση χωρίς να επηρεάσει το αποτέλεσμα. Οι ΗΠΑ παρέχουν στο Κίεβο περιορισμένη στήριξη στον τομέα των πληροφοριών, αλλά τίποτα που να διαταράσσει τις ισορροπίες.

Η στρατηγική του Ομπάμα είναι να τιμωρήσει μακροπρόθεσμα τον Πούτιν. Εάν ο Ρώσος ηγέτης δεν κινηθεί γρήγορα για την αποκλιμάκωση της κρίσης οι ΗΠΑ θα προωθήσουν μέτρα με στόχο την αποδυνάμωση της Ρωσίας τα αμέσως επόμενα χρόνια. Στα μέτρα αυτά αναμένεται ότι θα περιληφθούν κυρώσεις για την ρωσική ενέργεια και τις εξαγωγές όπλων, ανάπτυξη αμερικανο-νατοϊκών στρατευμάτων στις Βαλτικές Χώρες και επιθετικές κινήσεις για την μείωση της ευρωπαϊκής εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Η αποστολή του Ομπάμα είναι τώρα να πείσει συμμάχους και αντιπάλους ότι είναι έτοιμος να υπερασπισθεί την διατήρηση της διεθνούς τάξης.

http://www.washingtonpost.com/opinions/david-ignatius-the-cost-of-putins-adventurism-in-ukraine/2014/04/15/f31efed0-c4ce-11e3-b195-dd0c1174052c_story.html?hpid=z2

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: