Wolfgang Münchau: Τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. δεν έχουν κοινά συμφέροντα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η κρίση που ενέσκυψε μεταξύ Ουκρανίας Ρωσίας, καταδεικνύει, κατά τον ίδιο τρόπο όπως και η κρίση χρέους πριν από αυτή, το γεγονός ότι τα συμφέροντα των κράτη-μέλη της ΕΕ δεν συμπίπτουν, σύμφωνα με τον Wolfgang Münchau (FINANCIAL TIMES, «Once again National Interests Undermine Europe»).
Στην περίπτωση της κρίσης χρέους, οι θεσμοί της ΕΕ δεν προέβλεψαν τα προβλήματα που ανέκυψαν το 2007, δεν αποτίμησαν σωστά το αντίκτυπο της χρεοκοπίας της Lehman Brothers το 2008, δεν εκτίμησαν τις πιθανότητες εμφάνισης της ελληνικής κρίσης χρέους το 2009 και από το 2010 και μετά υποτίμησαν τις δικές της συνέπειες. Το μάθημα που προέκυψε ήταν ότι δεν πρέπει να αφήνουμε τις μικρές κρίσεις να γιγαντώνονται.
Ωστόσο, η συμφωνία του Δεκεμβρίου για το σύστημα χειρισμού των αποτυχημένων τραπεζών ήταν υπερβολικά αδύναμη. Στην περίπτωση αντιμετώπισης της ρωσικής επιθετικότητας, όταν γίνεται λόγος από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για κυρώσεις εναντίον της Μόσχας, αυτές εκφυλίζονται στο πάγωμα των συνομιλιών για την άρση των περιορισμών της βίζας για τους Ρώσους πολίτες. Η ΕΕ είναι διχασμένη σε ό,τι αφορά στη Ρωσία, καθώς είναι εξαρτημένη από το φυσικό αέριο και τα χρήματα.
Η Ρωσία προμηθεύει τη Γερμανία με το 40% του εισαγόμενου φυσικού αερίου, στηρίζοντας την πολιτική της Α. Merkel κατά της πυρηνικής ενέργειας, ενώ το 5% των γερμανικών εξαγωγών απευθύνονται στη Ρωσία. Κατά τους Γερμανούς, η σχέση τους με τη Ρωσία αποτελεί στρατηγική εταιρική σχέση. Το ρωσικό χρήμα, που δεν είναι πάντα νόμιμο, διοχετεύεται στα οικονομικά κέντρα και τις μεσιτικές αγορές του Λονδίνου και της Κύπρου. Η αποτυχία να συμφωνηθεί μια αποτελεσματική κοινή στάση κατέστησε τους Ευρωπαίους, άθελά τους, τους πλέον αποτελεσματικούς συνεργάτες του κ. Πούτιν.
Η μεγαλύτερη παράλειψή τους είναι η δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς ενέργειας. Τα κ-μ έχουν κάνει μικρές διμερείς συμφωνίες με την Gazprom, αντί μιας μεγάλης συλλογικής συμφωνίας (κάτι που ισχύει και για τα πυρηνικά). Οι συνεχόμενες αποτυχίες της οικονομικής κρίσης οδήγησαν στην απώλεια της καλής φήμης των κ-μ, που πλέον έχουν χάσει τη δυνατότητα να εκφοβίζουν, κάτι που ένας πολιτικός σαν τον Βλ. Πούτιν έχει σίγουρα λάβει υπόψη του.
Η ΕΕ έχει καταστεί απλά ένα μέσο τεχνικών διευκολύνσεων, που λειτουργεί καλά σε ζητήματα όπως το εμπόριο και ο ανταγωνισμός, ζητήματα δηλαδή στα οποία υπάρχει κοινό συμφέρον. Ωστόσο, ο Münchau εκτιμά ότι, χωρίς να το θέλει, ο Βλ. Πούτιν έχει δώσει στα κ-μ ένα ισχυρό επιχείρημα για την προεκλογική εκστρατεία των ευρωεκλογών: ‘το τίμημα του λαϊκισμού για τα εθνικά μας συμφέροντα είναι να δίνουμε τη δυνατότητα σε ανθρώπους σαν τον κ. Πούτιν να μας θέτουν ενώπιον ενωπίω’.
http://www.ft.com/cms/s/0/81b3949a-a566-11e3-a7b4-00144feab7de.html