Οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών και η δημοσιογραφία…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι «τροχονόμοι» της χούντας που πούλησαν την Κύπρο: Δεν δικάστηκαν ποτέ για την προδοσία κατά της Μεγαλονήσου, ο Καραμανλής δεν ήθελε να εκθέσει τους Δυτικούς συμμάχους
«Ήρεμα νερά» και τουρκικό πιστόλι στις διαπραγματεύσεις: Ξυπνήστε στην Αθήνα, «η Τουρκία διαδοχικά κάνει μαξιμαλισμό για να σας υποχρεώσει σε αυτοπεριορισμό»…
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Οι κεφαλαιακές ανάγκες των τεσσάρων συστημικών τραπεζών είναι εξαιρετικά σημαντικό θέμα για την ελληνική οικονομία. Είναι επίσης και «ευκαιρία» γιά εκβιασμό της κυβέρνησης από τα ξένα συμφέροντα. Ο τρόπος με τον οποίο δημοσιοποιήθηκε πρέπει να υποψιάσει τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών, οι οποίοι για 24 ώρες –και μέχρι να ξεκαθαρίσει το θέμα στη συνάντηση των εκπροσώπων των δανειστών με τον κ. Προβόπουλο- είδαν να φεύγει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους.
Οσοι ασχολούνται με την οικονομία, λίγο-πολύ παίζουν παιγνίδια χρησιμοποιώντας τα ντόπια και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Μέχρι να ασχοληθώ με τα θέματα αυτά, λόγω της εμπλοκής του ΔΝΤ στον μηχανισμό «διάσωσης» της ελληνικής οικονομίας, πίστευα ότι ο πολιτικός-διπλωματικός κόσμος ήταν ο πλέον βρώμικος στον πλανήτη. Η γνώμη μου άλλαξε όταν με τον καιρό αντιλήφθηκα τον τρόπο με τον οποίο ανεβο-κατεβαίνουν οι διάφοροι δείκτες των οικονομιών των χωρών και των χρηματιστηρίων. «Δεν είναι καθαρές ιστορίες αυτές», μου είπε γνωστός χρηματιστής της Νέας Υόρκης, ο οποίος παρακολουθώντας το «ξύλο» που έτρωγε η Ελλάδα διεθνώς, μου εξήγησε ότι «δεν θα την αφήσουν να ορθοποδίσει.
Οταν δημοσιεύθηκε το κείμενο για την υπόθεση των ελληνικών τραπεζών, και αφού είχε προηγηθεί άλλο δημοσίευμα πάλι σε ξένο ΜΜΕ ότι οι ανάγκες αγγίζουν τα 5,5 δις ευρώ, μου προκάλεσε εντύπωση η επιμονή της εφημερίδας, η οποία υποστήριξε ότι χρειάζονται φρέσκα κεφάλαια ύψους 22 δις. Επραξα αυτό που επιτάσσει η δεοντολογία. Τηλεφώνησα σε αξιωματούχο, ο οποίος ήταν απόλυτος πως η πληροφορία δεν είχε διαρρεύσει από το ΔΝΤ. Ηταν οργισμένος και μπορώ σήμερα να υποθέσω ότι η οργή του αφορούσε τον «άγνωστο Χ», ο οποίος διοχέτευσε την πληροφορία.
Στο μεταξύ, είχε δημιουργηθεί ταραχή στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και στην Αθήνα, η οποία –εάν ίσχυε η πληροφορία- έβλεπε όλους τους σχεδιασμούς της, πολιτικούς και οικονομικούς, να ανατρέπονται.
Πρέπει να παύσει το οικονομικό ρεπορτάζ να καθοδηγείται από ψιθύρους και φήμες. Και οι δημοσιογράφοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Εάν ερευνήσει κανείς τα δημοσιεύματα των ξένων και ελληνικών εφημερίδων, από το 2010 μέχρι σήμερα, είμαι βέβαιος πως θα μπορεί να αποδείξει πως η πλειοψηφία των κειμένων ήταν κάλπικα, καθοδηγούμενα και προκάλεσαν ζημία στην ελληνική οικονομία.
ΠΗΓΗ: Το κείμενο δημοσιεύθηκε το Σάββατο 1 Μαρτίου 2014 στο “Εθνος”