Αμερικανοί και Βρετανοί αναλυτές για την ουκρανική κρίση




Η ουκρανική κρίση έχει συγκεντρώσει, τις τελευταίες ημέρες, τη διεθνή προσοχή και καθημερινά δημοσιεύονται εκατοντάδες άρθρα και αναλύσεις για την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή, τα αίτια και τις λύσεις που ενδεχομένως υπάρχουν. Εφημερίδες, ειδησεογραφικά πρακτορεία και τηλεοπτικά δίκτυα παρουσιάζουν κατά κόρων τις απόψεις ειδικών και αναλυτών για το τι πρέπει να γίνει και ποιος φέρει την ευθύνη.

Ορισμένες από αυτές τις αναλύσεις, σε αμερικανικά και βρετανικά μέσα ενημέρωσης, είναι οι εξής:    

  • Άρθρο του πρώην Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ στην εφημερίδα “Washington Post”.

«Η Ουκρανία ανεξαρτητοποιήθηκε πριν από 23 χρόνια. Πριν από αυτό και για διάστημα πέντε αιώνων υπήρξε κάτω από κάποιου είδους ξένη κυριαρχία.   Δεν με εκπλήσσει το γεγονός ότι οι ηγέτες της χώρας δεν γνωρίζουν την τέχνη του πολιτικού συμβιβασμού, και δεν διαθέτουν ιστορική οπτική γωνία.   Η πολιτική που έχει ακολουθηθεί μετά την ανεξαρτητοποίηση της Ουκρανίας καταδεικνύει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στις προσπάθειες που κάνει η πολιτική ηγεσία να επιβάλλει την θέληση της σε διάφορες, μη συνεργάσιμες, κοινωνικές ομάδες, πρώτα από την μία φατρία και μετά από την επόμενη.   Αυτή είναι η ουσία της διαμάχης που υπάρχει μεταξύ του Βίκτορ Γιανούκοβιτς και της Γιούλιας Τιμοσένκο.   Εκπροσωπούν τις δύο κυρίαρχες ομάδες της Ουκρανίας και δεν έχουν καμία διάθεση να μοιραστούν την εξουσία. Μια σοφή αμερικανική πολιτική απέναντι στην Ουκρανία θα ήταν να βρεθεί τρόπος να συνεργαστούν αυτές οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Θα πρέπει να επιδιωχθεί οι αποκατάσταση των σχέσεων τους και όχι η εξάλειψη της μιας εκ των δύο».    

  • Άρθρο του Γκάρι Σμίντ, αναλυτή στο American Enterprise Institute, στην εφημερίδα “Los Angeles Times”.

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τις επόμενες ημέρες θα υπάρξουν προτάσεις στις ΗΠΑ για αναστολή χορήγησης βίζας σε ρώσους πολίτες, πάγωμα τραπεζικών λογαριασμών, ανάκληση διπλωματικών αποστολών, ακυρώσεις των συνομιλιών που θα διεξαχθούν στην Σύνοδο των G8 στο Σότσι της Ρωσίας και γενικότερα προσπάθειες διπλωματικής απομόνωσης του Προέδρου Πούτιν.   Είναι επίσης αναμενόμενο ότι θα κατατεθούν αιτήματα για παροχή οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, ώστε να διατηρήσει την εδαφική της ακεραιότητα και ανεξαρτησία. Αυτές οι ενέργειες θα πρέπει να γίνουν.   Ωστόσο, στο απώτερο μέλλον αυτές οι ενέργειες θα είναι αναποτελεσματικές εάν δεν γίνουν κατανοητά τα μαθήματα του παρελθόντος πάνω στα οποία θα πρέπει να κτιστεί η στρατηγική των ΗΠΑ απέναντι στην Ουκρανία και τη Ρωσία.   Δεν θα υπάρξει ειρήνη στην Ουκρανία, εάν ο Πρόεδρος Πούτιν δεν δει ότι το κόστος των ενεργειών του είναι μεγαλύτερο από τα οφέλη που απολαμβάνει και δεν θα υπάρξει μόνιμη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Ευρώπης εάν δεν διευρυνθεί το ΝΑΤΟ».    

  • Άρθρο των Μάικλ και Φλόιντ Κέννεντι στην βρετανική εφημερίδα “The Guardian

«Ορισμένα είδη στρατιωτικής δράσης είναι επιτρεπτά, όπως αυτά που ενισχύουν την ενότητα των μελών του ΝΑΤΟ και επιλύουν προβλήματα, χωρίς ωστόσο να θέτουν προαπαιτούμενα και να επιβάλουν πόλεμο.   Τέτοια μέτρα θα μπορούσε να είναι η ανάπτυξη αντιπυραυλικής ασπίδας στην Πολωνία, για να ελέγχεται ο εναέριος χώρος της Ουκρανίας, ίσως σε συνδυασμό με την διεξαγωγή, χωρίς προειδοποίηση, στρατιωτικής άσκησης στην Πολωνία που θα προβλέπει την ανάπτυξη νατοϊκών δυνάμεων στην περιοχή, περιλαμβανομένων ορισμένων από τα πιο σύγχρονα οπλικά συστήματα.   Αναδεικνύοντας τους στρατιωτικούς κινδύνους που ελλοχεύουν για την Ρωσία θα την αναγκάσει και την ίδια να ξανακάνει τους υπολογισμούς της.   Εν τέλει και οπωσδήποτε θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα για να γίνει κατανοητός ο διαχωρισμός μεταξύ του εγκληματικού καθεστώτος του Βλαντιμίρ Πούτιν και του ρωσικού λαού.   Οι διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στην Ρωσία, την Κυριακή, ενάντια σε αυτό τον πόλεμο δεν είχαν μεγάλη συμμετοχή, αλλά ήταν δυναμικές, παρότι αντιμετωπίστηκαν με υπερβάλλοντα ζήλο από τη ρωσική αστυνομία. Όλο και περισσότεροι ρώσοι πολίτες υψώνουν το ανάστημα τους απέναντι στον Πρόεδρο Πούτιν και λένε ότι η πολιτική αυτή καταστρέφει τη χώρα τους».    

  • Κεντρικό Άρθρο Γνώμης στην εφημερίδα “The Economist

«Η Κριμαία φαίνεται να κλείνει προς την ανατολή και εάν οι κάτοικοι της περιοχής ψηφίσουν υπέρ μιας ομαλής διαδοχής, ίσως να λάβουν την στήριξη του υπόλοιπου κόσμου.   Ωστόσο το δημοψήφισμα που ανακοινώθηκε ότι θα διεξαχθεί την 16η Μαρτίου πραγματοποιείται με την απειλή όπλου.   Παράλληλα, η αιτιολόγηση από την πλευρά Πούτιν για την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή, δεν έχει να κάνει με την ιδιαίτερη ιστορία της Κριμαίας, αλλά με τα πιστεύω του Κρεμλίνου ότι έχει καθήκον να προστατέψει τους ρωσικούς και ρωσώφωνους πληθυσμούς, μια λογική αντίστοιχη με αυτή που χρησιμοποίησε ο Χίτλερ για να καταλάβει εδάφη της Ευρώπης το 1930.   Εάν η δύση αποδεχτεί την λογική αυτή, ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα μπορεί να την χρησιμοποιήσει στο μέλλον για να παρέμβει σε οποιαδήποτε περιοχή ανήκε στην πρώην Σοβιετική Ένωση, από τη Βαλτική Θάλασσα, μέχρι την Κεντρική Ασία».

ΠΗΓΗ: http://gr.voanews.com/content/opinions-on-ukraine-from-media-in-us-and-britain/1866673.html

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: