ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πανίκου Παναγιώτου
«Δεν ξέρω τι βλέπει η Λαγκάρντ όταν επισκέπτεται την Ελλάδα. Πιθανώς είναι μια διαφορετική χώρα απ’ αυτή που βλέπω εγώ όταν την επισκέπτομαι. Άλλωστε, για κάποιον που εισπράττει αφορολόγητο μισθό 500.000 δολαρίων, που ταξιδεύει πρώτη θέση και κινείται με λιμουζίνες από πεντάστερα ξενοδοχεία, η πραγματικότητα είναι εύκολο να του διαφύγει».
Τα παραπάνω έγραψε στην εφημερίδα Γκάρντιαν ο Άλεξ Ανδρέου, αναδεικνύοντας τις διαφορετικές ζωές και αντιλήψεις μεταξύ αυτών που αποφασίζουν τη «συμμόρφωση» κρατών και εκείνων που πληρώνουν το κόστος των μέτρων λιτότητας.
Οι πρώτοι δίνουν την εντύπωση ότι βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου, όχι επειδή δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται, αλλά γιατί αποτελούν κομμάτι συγκεκριμένων συμφερόντων που εξυπηρετούνται με συγκεκριμένες πολιτικές. Προστατεύοντας αυτά τα συμφέροντα, προστατεύουν τους εαυτούς τους και τη χλιδάτη ζωή τους.
Οι δεύτεροι είναι εγκλωβισμένοι και βυθισμένοι μέσα στην απελπισία και στο κλεμμένο μέλλον τους από δικούς μας ανίκανους και απατεώνες που με σκάνδαλα και εγκληματικές ενέργειες πολλών ετών οδήγησαν τον τόπο στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και στην τροϊκανή κατοχή.
Ο ρόλος των τραπεζών και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων είναι «κατανοητός» γιατί στηρίζεται στο κέρδος. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο όφειλαν όμως να υπερασπίζονται τα δικαιώματα των πολλών και όχι των ολίγων. Με την ανήθικη πολιτική τους επέφεραν ουσιαστικό πλήγμα στη Δημοκρατία και με τις αποφάσεις τους κατήργησαν ακόμη και την «ισορροπία του καπιταλισμού», βυθίζοντας τις κοινωνίες σε επικίνδυνες ανισότητες και αδικίες.
Τώρα, εμφανίζονται ως Πόντιοι Πιλάτοι για τα τραγικά αδιέξοδα που δημιούργησαν. «Οι επιχειρηματικοί και πολιτικοί ηγέτες πρέπει να θυμηθούν ότι σε πάρα πολλές χώρες τα οφέλη της ανάπτυξης απολαμβάνουν πάρα πολύ λίγοι άνθρωποι», δήλωσε πρόσφατα η κα Λαγκάρντ, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός.
Αφού, λοιπόν, μαζί με τους εταίρους της στην Ευρώπη επέβαλαν μέτρα εξαθλίωσης, αυξάνοντας τις στρατιές των ανέργων, των μεταναστών και των αυτοχείρων της οικονομικής κρίσης, όχι μόνο εκ των υστέρων δεν σιωπούν, αλλά έχουν το θράσος να αναζητούν αλλού τις ευθύνες επειδή «τα οφέλη της ανάπτυξης απολαμβάνουν πάρα πολύ λίγοι άνθρωποι».
ΠΗΓΗ: www.philenews.com