Κερδίστε τουλάχιστον το ελάχιστον

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ημερίδα για τους αγνοούμενους της Κύπρου στη Λευκωσία: Αναζητούνται τρόποι υλοποίησης της απόφασης του ΕΔΑΔ για τη διακρίβωση της τύχης τους

H Ρωσία διαμορφώνει κλίμα τρομοκρατίας: Ο Μεντβέντεφ απειλεί τις ΗΠΑ ν’ αποφύγουν τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, επαναφέροντας σενάρια για χρήση πυρηνικών όπλων

Ο αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ απειλεί ευθέως τις ΗΠΑ και το Ισραήλ: “Θα λάβουν αναμφίβολα μία συντριπτική αντίδραση γι’ αυτό που κάνουν κατά του Ιράν και του μετώπου της αντίστασης”, δήλωσε

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ

Μετά τα όσα ακολούθησαν και αυτά που ακολουθούν με ταχύτητα πολυβόλου, αφού πρώτα συμφωνήθηκε το περιβόητο πλέον "Κοινό Ανακοινωθέν", για ένα είμαι πεπεισμένος. Ζητούμενο δεν ήταν το καθ' εαυτό "Ανακοινωθέν". Ήταν να αρχίσουν οι συνομιλίες. Αυτό επιβεβαιώθηκε και επίσημα από τον Τούρκο ΥΠΕΞ Νταβούτογλου με δήλωση του ότι δεν μπορούσε να υπάρξει καλύτερο!

Δεν γνωρίζω τί διασφαλίσεις δόθηκαν στον κ. Αναστασιάδη για να προχωρήσει. Θα το  δείξουν τα πράγματα. Όμως και αυτός ήθελε την έναρξή τους. Αυτό που έκανε τον  Κύπριο Πρόεδρο να προχωρήσει, είναι ότι πιστεύει πως έχει εξασφαλίσει την στήριξη και υποστήριξη του “διεθνούς παράγοντα”, των αμερικανών πρωτίστως, μέσω  του Πρέσβη τους στη Λευκωσία και δευτερευόντως των Βρετανών. Οι τελευταίοι, του  επεφύλαξαν “βασιλική” υποδοχή στο Λονδίνο πρόσφατα και τον “προίκισαν” κατάλληλα  για την επιστροφή, με μέρος των περιουσιών των κατοίκων των αγγλοκρατούμενων  περιοχών της Κύπρου.

Αμέσως μετά το “Ανακοινωθέν” ακολούθησε το μπαράζ δηλώσεων εκ μέρους κρατών,  θεσμών, οργανισμών και επωνύμων. Όλοι εξέφραζαν τη ευαρέσκεια τους για το  γεγονός της επικείμενης έναρξης των συνομιλιών με ευχές για ένα γρήγορο και  αίσιο τέλος. Παρακολουθώντας τις δηλώσεις, μου ήρθε αυθόρμητα η σκέψη, ότι μόνο  ο Πάπας έλειπε. Όμως αποδείχθηκε οσονούπω, ότι ήμουν αδιάβαστος. Έδωσε και ο Πάπας τις ευλογίες του και μάλιστα προσωπικά στον κ. Αναστασιάδη πού τον επισκέφθηκε αμέσως μετά το “Ανακοινωθέν” στο Βατικανό.

Ενώ τα συγχαρητήρια είναι καθημερινά προς τον Κύπριο Πρόεδρο για το θάρρος και  τη ηγεσία του, ζητούμενο παραμένει πλέον η ολοκλήρωση των συνομιλιών με ένα “αίσιο τέλος”. Και όπως καθημερινά και ακατάπαυστα υπενθυμίζουν οι Τούρκοι, όχι σε εμάς άλλα στην λεγόμενη “διεθνή κοινότητα”, η διαδικασία πρέπει να ολοκληρωθεί σύντομα, σε δυο-τρείς μήνες ακόμη και πριν τις Ευρωεκλογές του  Μαΐου.

Μπορεί ο Ντερβίς Έρογλου να ενδιαφέρεται για συγκεκριμένες “λέξεις” και  γενικότερα για την όλη “διατύπωση”του “Ανακοινωθέντος”. Όχι η Άγκυρα . Η τελευταία, είναι πεπεισμένη ότι εφόσον αρχίσουν οι συνομιλίες ο χρόνος θα μετρά αντίστροφα υπέρ της. Θεωρεί δεδομένο η Άγκυρα, ότι οι συνομιλίες θα δημιουργήσουν τέτοια ευφορία όπως και προσδοκίες για “ειρήνευση”στη Κύπρο, “μετά από σαράντα χρόνια” που θα αφαιρεθεί από τους Ελληνοκύπριους όχι μόνο η όποια  δυνατότητα αντίστασης, αλλά ακόμη και αποτελεσματικής διαπραγμάτευσης. Την τακτική αυτή προανήγγειλε ο τέως πρέσβης της Ολλανδίας στην Κύπρο Max Gevers σε κείμενο γνώμης στη Cyprus Mail ( July 11th, 2011) το οποίο έφερε τον χαρακτηριστικό τίτλο, “Cyprus needs an asphyxiating time frame!”( το θαυμαστικό δικό του). Δεν πρέπει, έγραφε  ο  εντιμότατος, να “επιτραπεί στους Κύπριους να έχουν επιπλέον αέρα να αναπνεύσουν” την επόμενη φορά. Αλλιώς, έγραφε τότε,
έχοντας κατά νου το 2004, θα υπάρξει και πάλι μια “γιγαντιαία προσπάθεια παραπληροφόρησης και παραπλάνησης”. Μόνο που όλες οι μετά το 2004 δημοσκοπήσεις  που ακολούθησαν για να αποκωδικοποιήσουν το “όχι” έδειξαν ότι η μεγάλη πλειοψηφία του 76% -και από αυτή η καταπληκτική πλειοψηφία της γυναικείας ψήφου-, ψήφισαν αρνητικά για ένα κυρίαρχο λόγο. Διότι κατανόησαν ότι στο κεφαλαιώδες ζήτημα της ασφάλειας, το Σχέδιο Ανάν ήθελε και πάλι την επιδρομική Τουρκία “εγγυητή” της καταπληκτικής πλειοψηφίας του κυπριακού λαού.

Ο κόσμος στη Κύπρο μάλλον δεν γνωρίζει, ότι συστηματικά εδώ και έξι τουλάχιστον χρόνια τα γνωστά από το 2004 κέντρα, χρηματοδοτούν αφειδώς “Μ.Κ.Ο- μαϊμού”, “οργανώσεις” και αυτοπροσδιοριζόμενες “δεξαμενές σκέψεις” μια εκ των οποίων έχει έδρα το Βέλγιο, αλλά με Κύπριους χρηματοδοτούμενους πρωταγωνιστές, που διεξάγουν μεταξύ άλλων και συστηματικές δημοσκοπήσεις γύρω από το ζήτημα της ασφάλειας. Και όλες οι δημοσκοπήσεις καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα του 2004. Και όπως και στη περίπτωση του εντιμότατου Μax Gevers και του σιναφιού του καταφρονούν επιδεικτικά και με θράσος χιλίων πιθήκων το κυρίαρχο αυτό ζήτημα της ασφάλειας ή ορθότερα της ανασφάλειας της καταπληκτικής πλειοψηφίας του κυπριακού λαού. Είναι προφανώς πεπεισμένοι ότι τούτη τη φορά δεν θα είναι σαν τις άλλες.

Μπορεί τα πράγματα να έχουν αλλάξει στη Κύπρο από το 2004. Και σίγουρα έχουν αλλάξει δραματικά στον τομέα της οικονομίας κυρίως, λόγω της πολιτικής απόφασης του Eurogroup τον περασμένο Μάρτιο να καταστρέψει σε μια στιγμή και με μια καθόλα έκνομη απόφαση την οικονομία του τόπου, με μεθοδεύσεις που καταγράφτηκαν μόνο δυο φορές στον 20ο αιώνα: στη περίπτωση της κατάσχεσης της ιδιωτικής περιουσίας των Εβραίων από τους Ναζί, και από το φιλοναζιστικό καθεστώς του Ινονού της Τουρκίας, που το 1942 κατάσχεσε τις ιδιωτικές περιουσίες Ελλήνων, Αρμενίων και Εβραίων στη Τουρκία.

Η καταστροφή της οικονομίας, έχει εξατομικεύσει πλέον το ζήτημα της ανασφάλειας. Εκεί που είχε συλλογική μορφή έναντι της Τουρκίας, έγινε πλέον εξατομικευμένη, συνεπώς ακόμη πιο επικίνδυνη. Επιπλέον και με αναφορά στο 2004, η κυβέρνηση Αναστασιάδη είναι δημόσια δεσμευμένη και θιασώτης μιας “λύσης” την οποία διαφημίζει αλλά κυρίως διασυνδέει με την οικονομική ανασφάλεια του καθενός. Κατά τη λογική αυτή η “λύση”, θα επιλύσει και το οικονομικό πρόβλημα του καθενός.

Εκείνο όμως που δεν μπορεί να διασκεδάσει η παρούσα κυβέρνηση, είναι το ζήτημα της ανασφάλειας έναντι της Τουρκίας. Eκεί είναι, κατά την γνώμη μου που θα κριθούν πολλά και ίσως και όλα.

Έχω κατά καιρούς μέσω της στήλης, αλλά και αλλαχού υποστηρίξει, ότι το γνωστό πλαίσιο μέσα από το οποίο επιδιώκεται λύση, μόνο σε μια αντιδημοκρατική και εμφανώς ρατσιστική ( racialist) διευθέτηση μπορεί να καταλήξει. Προφανώς η κυβέρνηση Αναστασιάδη (όπως και η προηγούμενη του Χριστόφια) έχει συμφιλιωθεί με αυτό το γεγονός, εκλογικεύοντας το με διάφορες πολιτικές σοφιστείες. Ας προσπαθήσει τουλάχιστον η κυβέρνηση Αναστασιάδη να μήν αλυσοδέσει την Κύπρο εσαεί, με ξένους εγγυητές και μπάστακες. Ας περιορίσει την ζημιά. Ας κερδίσει τουλάχιστον το ελάχιστον.

YΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο ιδεολογικός εκφυλισμός της μετακομμουνιστικής μετα-αριστεράς σε Ελλάδα και Κύπρο έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που διαβάζουμε κάποιο εκπρόσωπο της,  ονόματι Α. Χατζηκυριάκο,  εκ  Πρίνστον ορμώμενο, να διαπιστώνει -άκουσον-άκουσον- ότι ναι μεν η προδιαγραφόμενη λύση θα είναι “νεοφιλελεύθερη” και “ιμπεριαλιστική”, αλλά ότι άρνηση στήριξης της από την “αριστερά” θα ενισχύσει τον ιμπεριαλισμό στην Κύπρο, διότι …θα αποτρέψει την μελλοντική αποτελεσματική καταπολέμηση του από μια ενωμένη μετα-αριστερά του Χατζηκυριάκου και του σιναφιού του!!!!!. Επιπλέον ο Α.Χ.  αποφαίνεται, από την ιδεοληπτική του καθέδρα, οτι η κυπριακή κοινωνία  είναι “ρατσιστική” αλλά δεν βλέπει τον υπο θέσμιση πραγματικό ρατσισμό που θα επιβληθεί πάνω στους πολίτες οι οποίοι απο άτομα θα μετατραπούν σε αγέλες υπηκόων, απο τους κατα δική του παραδοχή καπιταλιστές και ιμπεριαλιστές.