Υπέρ της εντατικοποίησης των μέτρων για τη δημιουργία μιας αξιόπιστης τραπεζικής ένωσης εντός ευρωζώνης και για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των κρατών-μελών, τάσσεται ο Simon Nixon.
Το άρθρο του δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας WALL STREET JOURNAL, με τίτλο «Germany‘s Surplus Isn‘t the Problem».
Όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά ο Nixon, πρόβλημα δεν συνιστούν τα γερμανικά πλεονάσματα, αλλά το γεγονός ότι η πρόοδος στις μεταρρυθμίσεις είναι ανομοιογενής, καθώς χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα έχουν προβεί σε σημαντικές αλλαγές, ενώ άλλες, όπως η Ιταλία, απέτυχαν στις προσπάθειες για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας ή της παραγωγικότητας από την έναρξη της κρίσης.
Ειδικότερα, όσον αφορά στην Ελλάδα, υποστηρίζεται ότι η νομισματική ένωση έχει εξέλθει από την ύφεση και προβάλλεται ως επιχείρημα το ότι η Ισπανία και η Πορτογαλία σημειώνουν ανάπτυξη, ενώ η ελληνική κυβέρνηση αναμένει επιστροφή στην ανάπτυξη το 2014. Σημειώνεται επίσης ότι εντός ευρωζώνης, η μείωση του εργατικού κόστους είναι ένας από τους κυριότερους τρόπους για να ανακτήσει μια οικονομία την ανταγωνιστικότητα της.
Ωστόσο, τονίζει ο Nixon, θα ήταν ανησυχητικό εάν οι μισθοί έπεφταν ενώ αυξάνονταν οι τιμές – φαινόμενο που ισχύει σήμερα στην Ελλάδα- καθώς αυτό θα καταδείκνυε έλλειψη ελαστικότητας στις αγορές και αυξανόμενο βάρος του χρέους του ιδιωτικού τομέα.
http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052702304644104579189853448828772