Guardian: Η Ευρώπη δεν απειλείται από την άνοδο της άκρας δεξιάς, είναι φαντασίωση…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Παρά την φαινομενική άνοδο των ακρο-δεξιών κομμάτων στην Ευρώπη, ο Martin Kettle θεωρεί ότι, η άποψη πως η Ευρώπη τείνει προς την άκρα δεξιά αποτελεί αποδραστική φαντασίωση αναφέρει η εφημερίδα GUARDIAN σε κείμενό της με τίτλο «Europe isn’t lurching to the far right. That’s escapist fantasy»).
Δημοφιλές μεταξύ των ‘εμπόρων της καταστροφής’ είναι το ζήτημα των ευρωεκλογών το Μάιο του 2014, όπου λέγεται ότι η άκρα δεξιά θα επικρατήσει στην Ευρώπη, επιφέροντας ενδεχομένως και την κατάρρευση της ΕΕ. Δεν μπορεί κανείς να απορρίψει το ενδεχόμενο της ανόδου της ακροδεξιάς, πρώτον λόγω του χρονικού διαστήματος που μεσολαβεί έως τις ευρωεκλογές, εξαιτίας της ευκαιρίας που παρουσιάζουν για τα εξτρεμιστικά και μονοθεματικά κόμματα και επειδή είναι γεγονός ότι η Ευρώπη δεν έχει διαχειριστεί επιτυχημένα, ισότιμα και σίγουρα τις τραπεζικές και δημοσιονομικές κρίσεις που την ταλανίζουν.
Ωστόσο οι προειδοποιήσεις για στροφή στα δεξιά δεν συνάδουν με τα δεδομένα. Εικάζουν πως ο εξτρεμισμός ρέπει προς τα δεξιά, γεγονός που δεν ισχύει πάντα και ότι τα ακροδεξιά κόμματα είναι ομογενή. Ο ισχυρισμός ότι η ακροδεξιά ευημερεί εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας επίλυσής της δεν υποστηρίζεται από τις εκλογικές επιτυχίες των ακροδεξιών κομμάτων σε καμία ευρωπαϊκή χώρα (το Εθνικό Μέτωπο πέτυχε ένα 18% και η Χρυσή Αυγή ένα 7% -κανένα αποτέλεσμα δεν συνιστά θρίαμβο). Οι επιτυχίες των ακροδεξιών κομμάτων συνιστούν πρόκληση για το σύστημα και όχι απειλή, ενώ έως τώρα τα κόμματα αυτά είναι ελεγχόμενα.
Οι ευρωεκλογές πράγματι συνιστούν μια ευκαιρία ώστε η ακροδεξιά να λάβει καλύτερα ποσοστά. Πρόκειται για εκλογές τις οποίες οι ψηφοφόροι δεν αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα, δεν υπάρχει μεγάλη συμμετοχή, πολλοί ψηφίζουν εν είδει διαμαρτυρίας. Κατά τον Cas Mudde, ακαδημαϊκό και ειδικό σε εκλογικά ζητήματα, η ακροδεξιά αναμένεται να καταλάβει 34 με 50 έδρες, δηλαδή το 4% με 7% του συνόλου του Ευρωκοινοβουλίου.
Στην πραγματικότητα καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί να συγκριθεί με την Δημοκρατία της Βαϊμάρης και είναι καιρός να αναγνωριστεί ότι η πολιτική ανταπόκριση στις σημερινές χρηματοπιστωτικές κρίσεις είναι πολύ διαφορετική από την αντίστοιχη κατά την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης. Σε αντίθεση με αυτά που υποστηρίζουν όσοι εστιάζουν στην ακροδεξιά, το πιο εκπληκτικό χαρακτηριστικό των μοντέρνων κρίσεων είναι η προσαρμοστικότητα και η αντοχή των υπαρχόντων θεσμών, συμπεριλαμβανομένης της ΕΕ, σε τρομακτικές πιέσεις. Στις περισσότερες χώρες οι ψηφοφόροι εξακολουθούν να στηρίζουν τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα και όχι τα νεοσυσταθέντα. Το ζήτημα στη σύγχρονη πολιτική σκηνή είναι αν η υπάρχουσα κεντρο-αριστερά ή η κεντρο-δεξιά είναι καλύτερη και πιο δημιουργική στην συγκρότηση ενδιαφέροντος γύρω από ένα πρακτικό πρόγραμμα που εμπνέει εμπιστοσύνη και στη συνέχεια αν μπορούν να διατηρήσουν την στήριξη που έχουν ώστε να επανεκλεγούν.