Τα Λάντα, οι ντάτσες και οι πολιτικές διώξεις




Του Κώστα Βενιζέλου

Το εμφυλιοπολεμικό κλίμα εξυπηρετεί ενίοτε τους δυο πόλους, συντηρείται για να φανατίζει, αλλά πρωτίστως για να κρύβει κάτω από το χαλί τις αμαρτίες και τις ευθύνες. Η πιο εύκολη οδός είναι η συνωμοσιολογία και η ανάπτυξη του συνδρόμου του… θύματος.

Για την ακρίβεια το σύνδρομο καταδίωξης εξυπηρετεί και τις σχέσεις του κόμματος με την εκλογική του πελατεία, δημιουργεί αντανακλαστικά που παραπέμπουν σε μια παράταξη που βρίσκεται υπό… διωγμόν. Η ηγεσία του ΑΚΕΛ μέτρησε τα δεδομένα και επέλεξε το χειρότερο σενάριο αντίδρασης.

Εάν τα στελέχη του κόμματος είναι αθώα, θα φανεί στη δικαστική διαδικασία. Τι δείχνει όμως η τοποθέτηση πως «στο τέλος θα κριθεί η αντικειμενικότητα της κυπριακής Δικαιοσύνης;» Πώς εάν δεν αθωωθούν θα είναι και οι δικαστές στη συνωμοσία και στη μεγάλη σκευωρία; Τι δείχνει η τοποθέτηση πως «πρόκειται για πολιτικά πρόσωπα και όχι τους οποιουσδήποτε»; Ότι τα στελέχη των κομμάτων είναι υπεράνω των πολιτών. Και «ο απλός άνθρωπος» πώς να αισθάνεται όταν τα ακούει αυτά;

Η εκ προοιμίου απόρριψη πορισμάτων, αμφισβήτηση Ερευνητικών Επιτροπών (Πολυβίου, Πική), παραπέμπει σε προσπάθεια ακύρωσης των θεσμών. Και αυτό δεν είναι «επαναστατική πράξη», αλλά αδυναμία ανάληψης ευθυνών. Κάτι, που για πολιτικούς λόγους, οι προκάτοχοι των σημερινών ηγετών του ΑΚΕΛ, το έκαναν κατ’ επανάληψη. Έκαναν την αυτοκριτική τους, παρά τις δογματικές αντιλήψεις και προσεγγίσεις τους. Τότε, όμως, που κυκλοφορούσαν με τα χονδροκομμένα σοβιετικά αυτοκίνητα Λάντα…

Το ΑΚΕΛ, διαχρονικά, κρινόταν από τις πολιτικές του αποφάσεις, τις τοποθετήσεις του και τις δράσεις του. Σήμερα κρίνεται για οικονομικά σκάνδαλα. Άλλοι καιροί, άλλα ήθη. Όλα αυτά θα κριθούν ασφαλώς στο δικαστήριο, αλλά και από την κοινή γνώμη. Στη διαδρομή της μίζας υπήρχε και δρόμος που οδηγούσε στα κομματικά ταμεία. Αυτό πρέπει να απαντηθεί με τεκμήρια και όχι με αφορισμούς και συνωμοσιολογίες.

Για πολιτικές διώξεις μπορεί να μιλήσει η αριστερά στην Ελλάδα, που κυνηγήθηκε για τις ιδέες της και μόνο, υπέφερε, εξορίστηκε, κατέγραψε χιλιάδες νεκρούς. Για πολιτικές διώξεις μπορούν να μιλήσουν και όσοι βίωσαν τον λεγόμενο υπαρκτό σοσιαλισμό, όταν οι εκλεκτοί των καθεστώτων (και… σύντροφοι από την Κύπρο) έκαναν δωρεάν διακοπές στις ντάτσες (εξοχικές κατοικίες).

Πολιτικές διώξεις γίνονται για θέσεις (απόψεις και όχι καρέκλες), για ιδεολογίες και όχι για ύποπτες συναλλαγές.

Πηγή-Φωτογραφία: ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: