Οι ευθύνες για την τραγωδία της οικονομίας, οι πρώην πρωθυπουργοί, ο Κώστας και ο Γιώργος…




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Οι συχνές ανακοινώσεις του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, με τις οποίες προσπαθεί να αποσείσει τις ευθύνες του για την άνευ προηγουμένου οικονομική τραγωδία που βιώνει ο ελληνικός λαός, αποδεικνύει πρώτα και πάνω απ’ όλα την αγωνία του για την περίπτωση κατά την οποία αποδειχθεί ότι ο ίδιος, βάσει σχεδίου, αποφάσισε να οδηγήσει τα πράγματα προς το ΔΝΤ, προκειμένου να μη λάβει ο ίδιος τα πικρά μέτρα που απαιτούνταν αμέσως μετά την εκλογή του, τον Οκτώβριο του 2009, για να σταματήσει ο κατήφορος της Ελλάδας.

Αυτό είναι το μείζον θέμα για τον κ. Παπανδρέου. Να μην αποδειχθεί ποτέ ότι όσα συνέβησαν από την πανηγυρική εκλογή του μέχρι τον Μάιο του 2010, σχεδιάστηκαν για να αποφύγει αυτό το καταραμένο «πολιτικό κόστος», το οποίο και κατέστρεψε την Ελλάδα, αφού μόνο αυτό μετρούν οι περισσότεροι Ελληνες πολιτικοί.

Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι, η κατάσταση που ανέλαβε ο πρώην πρωθυπουργός ήταν αποτέλεσμα λανθασμένων πολιτικών από τη δεκαετία του ’80 -ακόμα και από την πτώση της χούντας- και ευθύνονται όλοι ανεξαιρέτως οι προηγούμενοι που κυβέρνησαν την Ελλάδα, είτε από τη θέση του πρωθυπουργού είτε ως υπουργοί και βουλευτές. Ολοι και ο καθένας ξεχωριστά έχει το μερίδιο της ευθύνης του.

Στη διάρκεια της δικής του πενταετίας, ο κ. Κώστας Καραμανλής έδειξε μεγάλη -θα έλεγα τυφλή- εμπιστοσύνη στο οικονομικό επιτελείο που ο ίδιος επέλεξε και διόρισε. Αρα, ως πρωθυπουργός έχει και την ευθύνη των ΔΙΚΩΝ τους πράξεών. Ας τους έδιωχνες αν δεν του άρεσε ο τρόπος με τον οποίο έπαιρναν αποφάσεις, οι οποίες άλλωστες ήταν καταστρεπτικές για την οικονομία.

Το ελάχιστο θετικό για τον κ. Καραμανλή είναι ότι αντιλήφθηκε -έστω και αργά- τον κίνδυνο, προσπάθησε να επιβάλει μέτρα και είπε την αλήθεια στον λαό. Η παραδοχή του βεβαίως δεν σβήνει τις ευθύνες του. Οταν τον συνάντησα στο πλαίσιο μίας έρευνας για την οικονομία, ΔΕΝ κρύφθηκε, αντιθέτως ήταν ξεκάθαρος. Οταν κατάλαβε έκανε προσπάθειες πρώτα συνεννόησης με όλα τα κόμματα, που εκτός του ΛΑΟΣ αρνήθηκαν κάθε συνεργασία.

Μέχρι τώρα διεξήχθη μεγάλη συζήτηση για το αν γνώριζε και τι γνώριζε ο κ. Παπανδρέου πριν εκστομίσει εκείνη τη βλακώδη φράση -«λεφτά υπάρχουν»- που θα τον ακολουθεί για πάντα. Η αλήθεια είναι ιδυνηρή για τον ίδιο… Είχε γνώση της έκθεσης του ΔΝΤ, τον Ιούλιο 2009, που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι μέχρι το τέλος του έτους η Ελλάδα κινδύνευε να μην έχει δυνατότητα να καταφεύγει στις αγορές για δανεικά και όλοι οι παράγοντες της οικονομίας τον είχαν προειδοποιήσει ότι η θύελλα θα ναι καταστροφική, όπως και συνέβη.

Ο κ. Παπανδρέου γνώριζε ότι οι προηγούμενοι διέλυσαν την οικονομία -άλλωστε ήταν και ο ίδιος πολλάκις υπουργός. Ηταν και αρμόδιος για τα εκατομμύρια των μυστικών κονδυλίων που μοίραζε ασύστολα σε γνωστούς και “αγνώστους”… Γννώριζε αλλά ΔΕΝ επέτρεψε στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου να λάβει μέτρα όταν εναγωνίως του μετέφερε τη “ντιρεκτίβα” των Βρυξελλών, αντιθέτως έδωσε αυξήσεις αδειάζοντας τον αρμόδιο υπουργό του των Οικονομικών…

Δυστυχώς, από τους πρωθυπουργούς που κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1974 μέχρι σήμερα, ο κ. Παπανδρέου έχει το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης. Και η χειρότερη πράξη του είναι ότι δεν δέχθηκε τις εισηγήσεις του κ. Παπακωνσταντίνου “για να κάνουμε τέλος πάντων κάτι”, οδηγώντας τη χώρα στο σκληρότατο μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που έφερε φτώχεια και δυστυχία στον ελληνικό λαό.

Φωτογραφία: Το ΒΗΜΑ – www.ethnos.gr

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: