Η σημασία της επίσκεψης του πρωθυπουργού της Ελλάδας Αντώνη Σαμαρά στο Λευκό Οίκο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στον Λευκό Οίκο του Μπάρακ Ομπάμα και στο Στέϊτ Ντιπάρτμεντ του Τζον Κέρι, οι συναντήσεις με ξένους ηγέτες κλείνονται όταν οι τελευταίοι «έχουν να πουν κάτι σημαντικό». Οι παροικούντες στην Ουάσιγκτον γνωρίζουν πως ο άγραφος αυτός νόμος ΔΕΝ παραβιάζεται εύκολα, εκτός εάν ο Πρόεδρος της Αμερικής και ο υπουργός Εξωτερικών της υπερδύναμης έχουν οι ίδιοι να θέσουν θέματα, τα οποία πάντα εξυπηρετούν τα στρατηγικά και εθνικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο Λευκό Οίκο είναι σημαντική για πολλούς λόγους. Ο πλέον βασικός είναι ότι ο κ. Σαμαράς θα έχει μοναδική ευκαιρία να καταθέσει μία σειρά από θέματα στον Πρόεδρο Ομπάμα, ο οποίος θα μπορούσε –εάν το επιθυμούσε- να εξυπηρετήσει τη χώρα μας και να βοηθήσει να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που δημιουργούν οι δανειστές. Ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου δεν είναι «θαυμαστής» της Καγκελαρίου Μέρκελ, πολύ περισσότερο δε απορρίπτει την οικονομική της πολιτική. Και ο κορμός της πολιτικής της είναι η λιτότητα, μία λέξη «ανάθεμα» για το Δημοκρστικό Κόμμα και τον κ. Ομπάμα. Η λιτότητα δεν βρίσκεται στο λεξιλόγιό του και η κ. Μέρκελ το γνωρίζει διότι το έχει πληροφορηθεί από τον ίδιο.
Διάβασα δηλώσεις κύκλων του Μαξίμου, όπως παρουσιάστηκαν μέσα από τα ΜΜΕ, ότι δήθεν αρκεί και μία φωτογραφία του Πρωθυπουργού με τον Αμερικανό πρόεδρο. Είναι μία λάθος προσέγγιση και γνωρίζοντας τον Αντώνη Σαμαρά δεν πιστεύω ότι ισχύει. Ακόμα και αν έχει ειπωθεί από συνεργάτη του πρωθυπουργού –και δεν αμφισβητώ τους συναδέλφους που το έγραψαν- θεωρώ ότι είναι μία ανόητη δήλωση. Δεν δικαιούται κανείς, όποιος και αν είναι, να καταδικάζει μία σημαντική και σοβαρή συνάντηση με τον Πλανητάρχη μέσα σε μία …φωτογραφία. Η Ελλάδα και αξίζει πιό πολλά και πιστεύω ότι θα κερδίσει πολύ περισσότερα εάν ο Πρωθυπουργός και το επιτελείο του κατέβουν στο «γήπεδο» του Λευκού Οίκου προετοιμασμένοι.
Η εμπειρία διδάσκει ότι για να ζητάς από την Αμερική πρέπει να είσαι έτοιμος και να δώσεις. Προκαλεί φόβο η παραπάνω διαπίστωση, αλλά δεν πρέπει. Ο Πρόεδρος Ομπάμα δεν είναι ούτε Μπους, ούτε Τσέϊνι που απειλούσαν τους ξένους ηγέτες. Είναι πάνω απ’ όλα ένας ευγενικός άνθρωπος και δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα εκβιασμού συνομιλητή του. Θέτει τα θέματα σεβόμενος την αξιοπρέπεια του απέναντί του.
Τί ζητά η Αμερική από την Ελλάδα; Σε διμερές επίπεδο τίποτα. Η χώρα μας δεν ενοχλεί τις δραστηριότητές των Αμερικανών στη Σούδα και αλλού, και συνεργάζεται πλήρως στα θέματα διεθνούς τρομοκρατίας. Στο Αφγανιστάν η Αθήνα αν και έχει τρομακτικά οικονομικά προβλήματα παραμένει στις «επάλξεις» και στα θέματα ενέργειας οι δύο χώρες έχουν συνεννοηθεί. Στο Σκοπιανό τούτος ο Πρόεδρος αναγνωρίζει ότι τα προβλήματα πηγάζουν από τους εθνικιστές των Σκοπίων και έχει ενημερωθεί ότι η βούληση της Ελλάδας για λύση είναι δεδομένη.
Παραμένουν «ανοικτά» τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, όπου ο Πρωθυπουργός πρέπει να ασκήσει όλη του τη διπλωματική εμπειρία και να εξηγήσει στον ίδιο τον Αμερικανό Πρόεδρο με καθαρό τρόπο τις θέσεις του. Είναι δεδομένο ότι θα τον ακούσει με προσοχή. Αλλωστε γνωρίζει τα θέματα και όταν ήταν γερουσιαστής ήταν ένας εκ των υποστηρικτών της Ελλάδας και της Κύπρου.
Η Αμερική του Μπάρακ Ομπάμα, λόγω και του γεγονότος ότι πλέον εργάζεται για την υστεροφημία του πρώτου Αφροαμερικανού Προέδρου της, χρειάζεται διακαώς, και …απεγνωσμένα θα έλεγα, διεθνείς επιτυχίες. Οι προσπάθειες για το Μεσανατολικό ΔΕΝ θα καρποφορήσουν και πιστεύω πως στην Ουάσιγκτον «το έχουν πάρει απόφαση». Οι συνεργάτες του παραδέχονται ότι ο Τζον Κέρι «κτύπησε» σε τσιμέντο, αν και οι Ισραηλινοί μισοάνοιξαν το παράθυρο. Δυστυχώς για τον Αμερικανό υπουργό η Χαμάς παραμονεύει και ο Ταγίπ Ερντογάν ακόμα και αν μπορούσε να επηρεάσει, δεν επιθυμεί να βοηθήσει. Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας χρησιμοποιεί τους ηγέτες της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ.
Με δεδομένη την αποτυχία στο Παλαιστινιακό, συζητήθηκε σε ανώτατο επίπεδο, να στραφεί η αμερικανική διπλωματία στο Κυπριακό, αλλά όχι με τον ανεπίτρεπτο τρόπο και τις απαράδεκτες πρακτικές του 2004. Βρίσκονται, λοιπόν, στη διαδικασία αναζήτησης του τρόπου παρέμβασης και δυστυχώς διαπράττουν ένα βασικό λάθος. Αναζητούν τρόπους να δελεάσουν την Τουρκία. Αρα ξεκινούν με δεδομένη την αποτυχία.
Ο μακαρίτης ο Ρίτσαρντ Χόμπρουκ όταν συνέλαβε με τον Γιάννο Κρανιδιώτη την καταπληκτική ιδέα της χρησιμοποίησης της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. είχε σχέδιο –και το υλοποίησε- μη τιμωρίας της Κύπρου. Η αποτυχία λύσης του Κυπριακού δεν σήμαινε για το μεγάλο Αμερικανό διπλωμάτη και τη μή ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η ευλογία του φυσικού αερίου για το νησί, δεν μπορεί να θεωρείται και «κατάρα». Και σιγουρα μετά τη λύση πρέπει να έχουν ωφέλη όλοι οι Κύπριοι πολίτες. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δοθεί υπόσχεση στην Τουρκία, ότι μέρος του φυσικού αερίου της ανήκει. Και στο θέμα αυτό ο κ. Σαμαράς πρέπει να εξηγηθεί για να μην παρεξηγηθεί.
Η οικονομία και ότι έχει σχέση με την Τουρκία θα κυριαρχήσουν στη συνάντηση με τον κ. Ομπάμα. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν έρχεται για φωτογραφία –τουλάχιστον αυτό πιστεύει ο οικοδεσπότης του- και πρέπει να του αποδείξει ότι έχει να κάνει με ένα σοβαρό πολιτικό ηγέτη, που έρχεται στην Ουάσιγκτον για να φύγει με ωφέλη για την πολύπαθη χώρα του…
Δημοσιεύθηκε στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Photo and caption by Pete Souza: RIP Helen Thomas, who I first met in 1983. Here’s my photo of her and Pres Obama on their mutual birthday in 2009