Ευθύνες και αυτοκριτική από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ
Το ζήτημα εγέρθη άκομψα, άκαιρα, για ψηφοθηρικούς λόγους. Ο Μάκης Βορίδης επέλεξε να σκιαγραφήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου ως τον μόνο υπεύθυνο για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα.
Προφανώς, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. επιθυμούσε να συμμετάσχει στη νέα κυβέρνηση και επέλεξε αυτόν τον τρόπο για να καταγράψει τη δυσαρέσκειά του και ταυτόχρονα να ενισχύσει τα παραταξιακά του εχέγγυα. Λίγο ενδιέφερε το γεγονός ότι μια τέτοια δήλωση από ένα προβεβλημένο στέλεχος που κατέχει σημαντικό θεσμικό αξίωμα στην ιεραρχία του ενός εκ των δύο κυβερνητικών εταίρων δεν συνέβαλε στην εύρυθμη λειτουργία της κυβέρνησης. Ο κ. Βορίδης απευθυνόταν στο κομματικό ακροατήριο, αλλά ακόμη και εκεί οι καιροί επιβάλλουν αυτοσυγκράτηση και αυτοκριτική.
Οπως ήταν φυσικό, η συγκεκριμένη παρέμβαση προκάλεσε την αντίδραση του Ευάγγελου Βενιζέλου και πολλών στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Ακόμη και του κομματικά αποστασιοποιημένου Θεόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος με τον δικό του ωμό τρόπο «απάντησε» καταγγέλλοντας ότι από τη στιγμή που ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας εκλεγμένος πρωθυπουργός, «όποιος λέει ότι αυτός κατέστρεψε την Ελλάδα λέει ότι ο ελληνικός λαός κατέστρεψε τον εαυτό του». Βεβαίως, όταν έσπευσε να συμπληρώσει ότι «αν είναι κάποιος που κατέστρεψε την Ελλάδα, αυτός είναι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο Β΄», υπέπεσε σε μία αντίφαση, καθώς επέλεξε να παραβλέψει ότι και αυτός είχε εκλεγεί, και μάλιστα δύο φορές, από τον ελληνικό λαό.
Οσοι, πάντως, με τόση ευκολία επιρρίπτουν στον Κώστα Καραμανλή όλες τις ευθύνες για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας δεν θα πρέπει να ξεχνούν την ισχνή πλειοψηφία που διέθετε κατά την επίμαχη διετία 2007 – 2009 (κυβερνούσε με το δάχτυλο Παυλίδη στη σκανδάλη), το γεγονός ότι είχε επανειλημμένως προειδοποιήσει για το αδιέξοδο (αν και, όντως, είχε συμβάλει στη δημιουργία του) και ζητούσε την ελάχιστη δυνατή στήριξη από την αντιπολίτευση, αλλά εισέπραττε συνεχώς άρνηση, με αποκορύφωμα την ανεύθυνη στάση που επέδειξαν οι ηγέτες των κομμάτων τον Μάρτιο του 2009. Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνούν τη λυσσαλέα κριτική που δεχόταν για κάθε κίνηση που έκανε προς τη σωστή κατεύθυνση, από την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής μέχρι τη συμφωνία με την Cosco.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, κατά την πρώτη οκταετία του στην εξουσία, εκτίναξε το χρέος και εισήγαγε μια συμπεριφορά που συνέβαλε στη δυσλειτουργία του δημόσιου τομέα. Οσοι επισημαίνουν την τοποθέτηση του Κώστα Σημίτη στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας το 1985 ξεχνούν το «άδειασμά» του το 1987. Οσοι υπογραμμίζουν το ΑΣΕΠ του Πεπονή αγνοούν το «Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα».
Ο καλόπιστος παρατηρητής καταλήγει αβίαστα στο συμπέρασμα ότι ευθύνες για την τραγωδία που βιώνει σήμερα η Ελλάδα είχαν όλοι όσοι κυβέρνησαν τη χώρα κατά τη μεταπολίτευση. Και αν η μια πλευρά ισχυρίζεται ότι το όνομα του υπεύθυνου είναι Ανδρέας Παπανδρέου, η άλλη θα αντιτείνει ότι είναι Κώστας Καραμανλής.
Ο Ανδρέας έθεσε τις βάσεις και άρχισε τον εκτροχιασμό, ο Καραμανλής ο νεώτερος επιδείνωσε δραματικά την κατάσταση και ο Γιώργος Παπανδρέου απεδείχθη κατώτερος των περιστάσεων και με τις υποσχέσεις για λεφτά που υπήρχαν, τις καθυστερήσεις και την ανικανότητα κάποιων υπουργών του έβαλε τη δική του σφραγίδα στην καταστροφή.
Εχοντας το πλεονέκτημα της απουσίας από την ενεργό πολιτική, ο κ. Πάγκαλος αναγνώρισε ευθύνες στον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ για την αύξηση του χρέους και το γεγονός ότι «δεν έκανε τομές στο πελατειακό κράτος». Σε αυτό το πνεύμα οφείλουν να κινούνται οι κορυφαίοι και των δύο παρατάξεων.
Στη συγκεκριμένη συγκυρία, μια ενδοκυβερνητική διαμάχη τέτοιου είδους δεν είναι απλώς άχρηστη, είναι εθνικώς επιζήμια. Αντί να αναλώνονται σε υποκειμενικές αλληλοκατηγορίες για το παρελθόν, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ θα προσέφεραν πολύ περισσότερα στον εαυτό τους και στην Ελλάδα με μια αυτοκριτική που θα έθετε τα θεμέλια για ένα πιο ευοίωνο μέλλον των ιδίων και μια πιο αποτελεσματική συνεργασία στη διακυβέρνηση της χώρας.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_04/07/2013_525536