Μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας…




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Πρέπει να είναι «καταραμένος» αυτός ο τόπος, διότι δεν εξηγούνται αλλιώς οι τραγωδίες που τον έχουν κτυπήσει. Και δεν καταφεύγω σ’ αυτό το εύκολο επιχείρημα για να δικαιολογήσω τα ανεξήγητα, αλλά πως μπορεί να εξηγηθεί η δημιουργία πολιτικής κρίσης στην πιό δύσκολη στιγμή για την ελληνική οικονομία.

Ιδιαίτερα όταν όσοι αναμειγνύονται στις διαπραγματεύσεις με τους επικεφαλής της Τρόϊκα γνωρίζουν πως ο «θετικός βαθμός» στις επιθεωρήσεις του Ιουνίου και του Σεπτεμβρίου θα σημαίνει τον πρώτο περιορισμό στην άνευ προηγουμένου λιτότητα που επέβαλαν οι απαράδεκτοι δανειστές, και επίσης θα ανοίξει το δρόμο για την περαιτέρω απομείωση του ελληνικού χρέους, που διαθέτουν η ΕΚΤ, οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες χωρών-μελών της Ευρωζώνης.

Είναι ένα σοβαρότατο ερώτημα… Γιατί αυτήν την πολύ δύσκολη στιγμή για την οικονομία, ο Πρωθυπουργός «προκάλεσε» τους εταίρους του στην κυβέρνηση συνεργασίας με το κλείσιμο της ΕΡΤ, που οδήγησε στην ανεργία 2,500 χιλιάδες συνανθρώπους μας; Και γιατί οι δύο εταίροι του στη συμμαχική κυβέρνηση, τους οποίους υποστηρίζει ότι τους είχε ενημερώσει πριν ανακοινώσει το κλείσιμο της κρατικής τηλεόρασης, τραβούν το σχοινί, παραλύοντας τον κρατικό μηχανισμό, από τους υπουργούς μέχρι τον τελευταίο δημόσιο υπάλληλο, οι οποίοι μαζί με τους υπόλοιπους πολίτες της χώρας αναμένουν με κομμένη την ανάσα, τον «χρησμό» των κ. Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη… Ο τελευταίος αποχώρησε επειδή οι δημοσκόποι, που πέφτουν πάντα έξω, και κάποια αφελή στελέχη του κόμματος πρόβλεψαν ως μετά Χριστόν Προφήτες ότι η έξοδος από την κυβέρνηση θα του προσφέρει κομματικά ωφέλη.

Για τους επαγγελματίες των πολιτικών παρασκηνίων τα ερωτήματα μου μπορεί να προέρχονται από ένα αφελή. Ομως, θα τους απαντήσω ότι στο εξωτερικό γελούν και ειρωνεύονται τα καμώματα του Πρωθυπουργού και των εταίρων του στην κυβέρνηση… Πιστεύουν ότι μονίμως προκαλούμε την ελάχιστη τύχη που μας απέμεινε… Υποστηρίζουν –και έχουν δίκιο- πως αυτές τις δύσκολες ώρες για την πατρίδα, έπρεπε να απουσιάζουν από την πολιτική σκηνή τα κομματικά παιγνίδια. Διότι περί αυτών πρόκειται.

Η φυγή των αρχηγών των Αποστολών του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Επιτροπής είναι ένα ισχυρό μήνυμα δυσαρέσκειας, το οποίο έδειξαν να μην το λαμβάνουν στην Αθήνα. Τι περισσότερο έπρεπε να τους υπογραμμίσουν όταν τους δήλωσαν πως «θα επιστρέψουμε όταν τα βρείτε»;

Φωτογραφία ΕΘΝΟΣ – www.ethnos.gr

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: