Αφήστε το Κυπριακό στο ράφι, θα είναι καλύτερα…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η συντονίστρια του ΟΗΕ, Ζίγκριντ Κάαχ παίζει περίεργα παιγνίδια: Ο θαλάσσιος διάδρομος της Κύπρου βοήθησε, αλλά δεν αρκεί, ισχυρίστηκε αντί να ευχαριστήσει
«Μούτρα» στην ΕΕ κάνει η Τουρκία: Αρνείται συμμετοχή σε εκδήλωση για την Διεύρυνση * Εμείς θεωρούμε εξόχως ευρωπαϊκό θέμα το Κυπριακό, επαναλαμβάνει η Λευκωσία
Του Πανίκου Παναγιώτου – Φιλελεύθερος
Τι θα αλλάξει από τώρα μέχρι τον Οκτώβριο για να δικαιολογηθεί η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό; Μήπως τότε θα είναι καλύτερες οι οικονομικές συνθήκες; Αντίθετα, σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις, μετά το καλοκαίρι δεκάδες χιλιάδες οικογένειες θα αρχίσουν να βιώνουν τρομερά αδιέξοδα, γιατί οι συνέπειες της κρίσης θα φανούν στην πραγματική οικονομία, με βαθύτερη ύφεση.
Πάνω σε ποιες βάσεις λοιπόν θα πατήσει η Κυβέρνηση για να διαπραγματευτεί μια έντιμη και αξιοπρεπή λύση, όταν η κυπριακή κοινωνία θα βρίσκεται στη δίνη της λιτότητας, των φόρων και της ανεργίας; Πώς θα μπορέσει να αποκτήσει εχέγγυα επιτυχίας όταν ο λαός θα αγκομαχά για να γλυτώσει τα χειρότερα;
Ο προσδιορισμός χρόνου έναρξης συνομιλιών είναι μεγάλο λάθος επειδή ανοίγεται ο δρόμος για αυτοεγκλωβισμό της ελληνοκυπριακής πλευράς. Στην οικονομία, όσα εγκλήματα και να έχουν γίνει, όσα λάθη κι αν διεπράχθησαν από τους χθεσινούς και τους σημερινούς κυβερνώντες, πάντα υπάρχει η προοπτική να βελτιωθεί σημαντικά η κατάσταση σε βάθος χρόνου και όποιοι αντέξουν μέσα από την κρίση. Άλλωστε, έτσι γίνεται πάντα. Σε μια καταστροφή υπάρχουν οι κερδισμένοι και οι χαμένοι. Οι πρώτοι είναι οι λίγοι και οι δεύτεροι είναι οι πολλοί. Αυτοί είναι οι διεθνείς αδυσώπητοι κανόνες της αγοράς.
Στο Κυπριακό, όμως, μια λανθασμένη λύση δεν θα μπορεί εύκολα να διορθωθεί και η Ιστορία μιλά από μόνη της. Όταν το 2004 καταψηφίστηκε το σχέδιο Ανάν, υπήρχε ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο για την Κύπρο και δεν έπεσαν τελικά στα κεφάλια μας τα χίλια κεραμίδια να μας καταπλακώσουν, όπως είχε απειλήσει ο Λιν Πάσκοε. Τώρα, μέσα από το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, με τα μνημόνια, την Τρόικα και τις εξαρτήσεις από τα αρπακτικά της Ευρώπης και του ΔΝΤ, ποια ηγεσία θα μπορέσει να εμπνεύσει σιγουριά για να διαχειριστεί με ασφάλεια και συναίνεση το εθνικό θέμα; Καμία.
Άρα, είναι προτιμότερο σ’ αυτή την πολύ δύσκολη συγκυρία για την Κύπρο να βρεθούν επιχειρήματα ώστε να παραμεριστούν πιέσεις και εκβιασμοί για επανέναρξη της διαπραγματευτικής διαδικασίας. Ο τρόπος που αντιλαμβάνεται ο μέσος Ελληνοκύπριος τη λύση του προβλήματος της τουρκικής κατοχής έχει μεγάλη απόσταση από τις επιδιώξεις των τρίτων. Αν ξεκινήσουν συνομιλίες, μόνο σε αδιέξοδο θα οδηγήσουν ή σε ένα χειρότερο σχέδιο που δεν θα γίνει και πάλι αποδεκτό, με αποτέλεσμα οι συνέπειες να είναι τραγικές.
Επομένως, αφήστε το Κυπριακό στο ράφι μέχρι να έρθουν καλύτερες μέρες, αποφεύγοντας έτσι και ένα νέο εθνικό διχασμό. Σαράντα σχεδόν χρόνια συνομιλιών, έχοντας και το «οικονομικό θαύμα» δεν λύθηκε και μόνο ζημιά έγινε. Κάτω από τις σημερινές συνθήκες, φανταστείτε τι μας περιμένει αν επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις…
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Φιλελεύθερος”