ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ενοχλείται η Άγκυρα επειδή δεν θέλει να δίνει ούτε από τα κλεμμένα: Η αναφορά για την Κύπρο από την αναξιόπιστη Ε.Ε. έβγαλε από τα …ρούχα της την Τουρκία!
Κοσσυφοπέδιο: Η τραγική προσωπικότητα της κ. Μπακογιάννη και η Ελληνική Κυβέρνηση ως θεματοφύλακας της μεγάλης Αλβανίας, και της “κοσοβοποίησης” της Θράκης και της Κύπρου
Του ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ
Ένα δίλημμα εξυπακούει δύο μόνο ενδεχόμενα εξίσου δυσβάσταχτα. Όταν το ένα επικρατεί πασιφανώς του άλλου, το «δίλημμα» δεν υπάρχει αλλά υπηρετεί επικοινωνιακές ανάγκες. Είχαμε πρόσφατα αναλύσει (άρθρο, 11 Μαΐου 2013 στο «Φιλελεύθερο»), τα φτιαχτά διλήμματα που αναδεικνύουν διάφορες πολιτικές ομάδες συμφερόντων στην Κύπρο (π.χ. Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, κόμματα) με επιδίωξη τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
Παραδείγματα του συγκεκριμένου επικοινωνιακού τεχνάσματος, υπήρξαν πολλά γύρω από την οικονομική κρίση. Στην πραγματικότητα όμως, τέτοια «διλήμματα» υπηρετούν την προτίμηση εκείνου που τα παρουσιάζει π.χ. ευρώ ή λίρα; σταθερότητα ή χρεοκοπία; εντός Ευρωζώνης και Ε.Ε. ή εκτός ευρώ με έξωση από την Ε.Ε.; Στα πιο πάνω «διλήμματα», το πρώτο υπερτερεί πασιφανώς. Από την άλλη, υπάρχουν και αντίστροφα επικοινωνιακά «διλήμματα» π.χ. εντός Τρόικας ή εκτός; Υποταγή στο Μνημόνιο ή ανεξαρτησία; Εδώ, επικρατεί φανερά το δεύτερο. Ούτε στη μια, ούτε στην άλλη, είναι τυχαία η επικράτηση.
Εδώ και μερικές βδομάδες, μια ενορχηστρωμένη επιδίωξη για να υπονομευτεί η ορθότητα της Κυπριακής Βουλής να απορρίψει την πρώτη απόφαση του Εurogroup για την Κύπρο, εμφανίστηκε αρχικώς ως «αθώο»… δίλημμα: Ποιο θα ήταν λιγότερο δυσβάσταχτο, η πρώτη απόφαση του Εurogroup που απορρίφθηκε από τη Βουλή ή η δεύτερη; Σε κατοπινό στάδιο, η μεθοδευμένη επικοινωνιακή στόχευση προχωρεί στην απευθείας αμφισβήτηση της ορθότητας της απόρριψης.
Αυτό ακριβώς εντοπίζει και ο Μιχάλης Ιγνατίου με πρόσφατο άρθρο του, επισημαίνοντας ότι «το μεγαλύτερο ψέμα που ακούστηκε και, μάλιστα, η αναπαραγωγή δούλεψε συγχρονισμένα, όπως και στο Δημοψήφισμα του 2004, ήταν ότι η πρώτη απόφαση του Εurogroup ήταν καλύτερη από τη δεύτερη, και θα διέσωζε τη Λαϊκή και την Κύπρου -την πρώτη από την εξαφάνιση και τη δεύτερη από τη σκληρή αναδιάρθρωση και την απώλεια εκατομμυρίων ευρώ για τους πελάτες τους.» Και σωστά υποδεικνύει στο άρθρο του ότι τυχόν υπερψήφιση της πρώτης απόφασης θα ακολουθούσε σε διάστημα λίγων ημερών η ισοπέδωση των δύο μεγαλύτερων κυπριακών τραπεζών, που θα έθετε σε άμεσο κίνδυνο και τις υπόλοιπες τράπεζες.
Όντως, υπάρχει μια υπόγεια προσπάθεια για να πειστεί η κοινή γνώμη ότι η απόφαση με το ΟΧΙ της Κυπριακής Βουλής για κούρεμα ασφαλισμένων καταθέσεων (κάτω των €100.000), θα ήταν καλύτερη επιλογή από την δεύτερη. Ωστόσο, ένα συντριπτικό οικονομικό επιχείρημα, δείχνει πόσο λάθος θα ήταν τυχόν αποδοχή κουρέματος ασφαλισμένων καταθέσεων, όπως τέθηκε. Σήμερα, επικρατεί ότι καταθέσεις μέχρι €100.000 ανά φυσικό πρόσωπο ανά τραπεζικό ίδρυμα είναι εξασφαλισμένες/εγγυημένες από το κράτος (αν και άρχισε να διαβρώνεται λόγω εξελίξεων στο μεσοδιάστημα), όπως ορίζει η σχετική νομοθεσία περί προστασίας των καταθέσεων. Αυτή η προστασία ανάγεται από τον απλό κόσμο ως υποχρέωση και της Ε.Ε. ώστε να θεωρούνται ασφαλείς οι εγγυημένες καταθέσεις στο κυπριακό σύστημα.
Με βάση συσσωρευμένη επιστημονική τεκμηρίωση, ένα κούρεμα ασφαλισμένων καταθέσεων όπως εκείνο που προτάθηκε αρχικώς, θα οδηγούσε σε κατάρρευση πάρα πολλές τράπεζες και ίσως ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ για ένα κύριο λόγο. Την επομένη ενός τέτοιου κουρέματος, κάθε λογικός καταθέτης δεν θα εμπιστευόταν το όποιο ποσό ως εγγυημένο. Που θα ξεκινούσε η εγγύηση καταθέσεων; Στα €75.000; στα €50.000; €25.000; €5.000; Κι επειδή πειστική απάντηση δεν θα υπήρχε, οι καταθέτες θα ζητούσαν μαζικά τα χρήματά τους, οδηγώντας την Κύπρο σε πρωτόγονες καταστάσεις και κοινωνική έκρηξη.
Η ίδια λογιστική προσέγγιση με πρόσθεση ποσών (π.χ. 5+2 κάνουν 7 δις) και διακηρύξεις πως … «τώρα λύσαμε το πρόβλημα», έφεραν τα πάνω κάτω. Όσοι ωστόσο θεωρούν το πρώτο κούρεμα καλύτερο και επικρίνουν την Κυπριακή Βουλή για το ΟΧΙ της, να ευχαριστούν το Θεό που δεν υπάρχει τρόπος να γυρίσουμε το χρόνο πίσω για να δοκιμάσουμε την … επιλογή τους. Αν η Κυπριακή Βουλή αποδεχόταν το κούρεμα εγγυημένων καταθέσεων, δεν θα υπήρχε σήμερα τραπεζικό σύστημα. Και το πιο πιθανό είναι πως θα είχε προκύψει τέτοια κοινωνική έκρηξη και ανατροπή, που η Κύπρος θα είχε αυτοκτονήσει. Ωστόσο, γλύτωσε τότε. Αλλά δυστυχώς, δεν γλύτωσε οριστικά.
Ο Κώστας Μαυρίδης είναι Διδάκτωρ Χρηματοοικονομικής
Photo: UN