Εντείνεται η ανησυχία για το χρηματοπιστωτικό μέλλον της Κύπρου




«Η κυπριακή καταστροφή αποδεικνύει πόσο μακριά είναι η ευρωζώνη απέχει από τη δημιουργία της πολυδιαφημιζόμενης τραπεζικής ένωσης», επισημαίνει ο Hugo Dixon σε πρακτορειακή ανταπόκριση (Reuters) στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας NEW YORK TIMES, με τίτλο «A Union That Exists in Name Only».

Όπως τονίζει ο Dixon, δεν υπήρξε επιτήρηση από την ευρωζώνη προς τις μεγάλες κυπριακές τράπεζες και διακρατική προσέγγιση με στόχο μια οργανωμένη χρεοκοπία τους, ούτε κοινή ασφάλεια καταθέσεων ή τραπεζικοί πόροι διάσωσης από το εξωτερικό. Αντιθέτως, συνεχίζει ο ανταποκριτής, υπήρξε μια αδύναμη επιτήρηση από την Κεντρική Τράπεζα Κύπρου, ενώ παρατηρήθηκε και μια απέλπιδα προσπάθεια για τον προσδιορισμό των περιουσιακών στοιχείων των κυπριακών τραπεζών βάσει εθνικών προδιαγραφών. 

Ως αποτέλεσμα, τονίζεται, η Λευκωσία έμεινε μόνη της να επωμιστεί το συνολικό κόστος της προστασίας των μικρών καταθετών, με την ευρωζώνη να δηλώνει ότι το ποσό του δανείου δεν πρέπει επουδενί να διοχετευθεί στις προβληματικές τράπεζες. «Η Λευκωσία ήταν αρκετά μικρή για να καταστεί θύμα εκφοβισμού και να χρησιμοποιηθεί ως πείραμα», συνεχίζει ο Dixon. Παράλληλα, «η Κύπρος εξαναγκάστηκε να πουλήσει σημαντικά περιουσιακά της στοιχεία στην Ελλάδα, προκειμένου να προστατεύσει την Αθήνα από τη μετάδοση της κρίσης. Αυτό οδήγησε τους Έλληνες καταθέτες να υποστούν ευνοϊκότερη μεταχείριση από ότι οι Κύπριοι ομόλογοί τους και αυτό είναι μια διάκριση που δεν θα έπρεπε να συμβεί σε μια τραπεζική ένωση», προσθέτει η ανταπόκριση.

http://www.nytimes.com/2013/04/01/business/global/01iht-dixon01.html?pagewanted=print

Το μέγεθος των απωλειών στους καταθέτες των κυπριακών τραπεζών που επιβεβαίωσαν το περασμένο Σάββατο Κύπριοι αξιωματούχοι, προκαλεί ανησυχίες ότι οι καταθέτες σε τράπεζες δεύτερης κατηγορίας στη Σλοβενία και την Ιταλία θα αποσύρουν ενδεχομένως τις αποταμιεύσεις τους από τους συγκεκριμένους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, επισημαίνει ο Landon Thomas Jr. σε άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας NEW YORK TIMES, με τίτλο «Calculating the Impact of Cyprus’s Bailout».

Εξάλλου, τονίζεται, το μέγεθος των απωλειών εγείρει ανησυχίες ότι χώρες όπως η Μάλτα και το Λουξεμβούργο, που έχουν όπως και η Κύπρος τραπεζικούς τομείς πολλαπλάσιους των οικονομιών τους, ίσως βρουν πλέον δυσκολίες όσον αφορά στην πρόσβασή τους σε διεθνείς αγορές ομολόγων. Στο δημοσίευμα προβάλλεται επίσης η αυξανόμενη εξάρτηση των κυπριακών τραπεζών από τον ελληνικό χρηματοπιστωτικό τομέα ήδη από τις αρχές του 2010, όταν τα προβλήματα της Ελλάδας καθίσταντο ευκρινέστερα. Συγκεκριμένα, στα τέλη της άνοιξης του 2010 και ενώ αυξάνονταν οι πιθανότητες για διεθνές δάνειο στην Ελλάδα, η Τράπεζα της Κύπρου αγόρασε προβληματικά ελληνικά ομόλογα της τάξης του €2.1 δις, αποβλέποντας στις ολοένα και μεγαλύτερες αποδόσεις που συνόδευαν αυτά τα ομόλογα υψηλού ρίσκου. Μια τέτοιου είδους ριψοκίνδυνη στρατηγική χρησιμοποιείται συχνά από hedge funds που αγοράζουν προβληματικό χρέος, ωστόσο δεν παρατηρείται εν γένει σε μεγάλους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς που διαθέτουν εμπειρία και σημαντικές καταθέσεις, όπως η Τράπεζα της Κύπρου.

http://www.nytimes.com/2013/04/01/business/global/calculating-impact-of-cypruss-bank-bailout.html?pagewanted=print

 Τους ανταγωνιστικούς προς την Κύπρο, χρηματοπιστωτικούς παραδείσους ανά την Ευρώπη, που αυτή τη στιγμή, εκμεταλλευόμενοι το τραπεζικό χάος στη νήσο, προωθούν το ρόλο τους ως εναλλακτικών τραπεζικών προορισμών, προβάλλει ανταπόκριση από τη Λεμεσό του Andrew Higgins στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας NEW YORK TIMES, με τίτλο «As Banks in Cyprus Falter, Other Tax Havens Step In».

Μεταξύ αυτών, τονίζει ο ανταποκριτής, αναδεικνύονται χώρες όπως η Ελβετία, η Μάλτα όπου ο τραπεζικός τομέας είναι 8πλάσιος του ΑΕΠ της και το Λουξεμβούργο όπου οι τραπεζικές καταθέσεις ανέρχονται σε ύψος 22πλάσιο του ΑΕΠ της.  Ακόμη και το βόρειο τμήμα της Κύπρου, επισημαίνεται, μετάσχει στην ‘τραπεζική φρενίτιδα’, προωθώντας τις τουρκοκυπριακές τράπεζες ως μια σταθερή εναλλακτική έναντι των Ελληνοκυπρίων, την ίδια στιγμή που η ανεργία στην Κύπρο, η οποία βρίσκεται ήδη στο 15% αναμένεται να εκτοξευθεί στα ύψη λόγω της συρρίκνωσης του χρηματοπιστωτικού τομέα και της γενικότερης οικονομίας.

http://www.nytimes.com/2013/04/01/business/global/as-banks-in-cyprus-falter-other-tax-havens-step-in.html?pagewanted=print

 Την ανησυχία των μεγαλύτερων γενεών των Κυπρίων για το μέλλον της νεότερης γενιάς, λόγω της αναγκαστικής συρρίκνωσης του τραπεζικού τομέα και της συνολικής οικονομίας στη νήσο, προβάλλει ανταπόκριση του James Angelos από το χωριό Κοιλάνι στη νοτιοδυτική Κύπρο στην έντυπη έκδοση της αμερικανικής WALL STREET JOURNAL, με τίτλο «Cypriots Worry Over Younger Generation» (σελ. Α14).

Μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι η Κύπρος εντάχθηκε στην ευρωζώνη πριν ξεκινήσουν οι κλυδωνισμοί από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους και ότι από τότε, το ποσοστό ανεργίας στο νησί αυξήθηκε σταθερά από το 4% στο περίπου 15%, ενώ σύμφωνα με την Κυπριακή Στατιστική Υπηρεσία μόνο το 3% των εργαζόμενων απασχολούνται με τη γεωργία, την ίδια στιγμή που το 77% των Κυπρίων εργάζονται σε υπηρεσίες.

http://online.wsj.com/article/SB10001424127887324883604578394530038075060.html#printMode

 ΕΚΔΟΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ – Η ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

 Τον ρόλο των ισχυρότερων κεντρικών τραπεζιτών στον κόσμο στη διαχείριση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, από το 2007 έως το 2012, διερευνά ο αναλυτής οικονομικών θεμάτων της WASHINGTON POST, Neil Irwin, («Buzzing BlackBerrys, billion dollar bailouts, and behind the scenes in Basel: How global central bankers battled the crisis»), σε βιβλίο του που αναμένεται να κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ στις 4 Απριλίου, με τίτλο «The Alchemists: Three Central Bankers and a World on Fire», από τις εκδόσεις The Penguin Press.

 Το βιβλίο καταγράφει το παρασκήνιο των αποφάσεων των κεντρικών τραπεζιτών για τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσεις, που βρίσκεται σε εξέλιξη, τοποθετώντας τες στο ιστορικό τους πλαίσιο.

Στην ιστοσελίδα της εφημερίδας δημοσιεύονται εκτενή αποσπάσματα από την περίοδο του Μαΐου 2010 (6-10 Μαΐου), μετά την απόφαση για το πρώτο ελληνικό σχέδιο διάσωσης, όπου ελήφθησαν ιστορικές αποφάσεις για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας και την διάσωση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος. Τις κρίσιμες αυτές ημέρες του Μαΐου οι κεντρικοί τραπεζίτες των ΗΠΑ, της Βρετανίας, και της ΕΚΤ έλαβαν μια σειρά αποφάσεων, που καθόρισαν την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, όπως την βιώνουμε σήμερα και πιθανώς όπως θα την βιώνουμε για αρκετά ακόμη χρόνια. Οι αποφάσεις των κεντρικών τραπεζιτών ελήφθησαν με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από τις αντίστοιχες των κυβερνήσεων, αποτρέποντας μια παγκόσμια οικονομική κατάρρευση, αντίστοιχη της προπολεμικής, που είχε οδηγήσει στην άνοδο των Ναζί στην εξουσία και στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

http://www.washingtonpost.com/blogs/wonkblog/wp/2013/03/31/buzzing-blackberrys-billion-dollar-bailouts-and-behind-the-scenes-in-basel-how-global-central-bankers-battled-the-crisis/

Συντάκτες: Λ. Κοζάρης, Χ. Παπαδημητρίου, Θ. Ραυτοπούλου, Χ. Σκανδάλη

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: