ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Είναι πολύ ευκολότερο να διαπράττει κανείς λάθη, αν δεν υποχρεούται να δίνει εξηγήσεις για τις επιλογές του σε πραγματικό χρόνο ή τουλάχιστον να τις δικαιολογεί εκ των υστέρων, σύμφωνα με άρθρο του Gabriel Sterne στους FINANCIAL TIMES, με τίτλο «Time for a transparency revolution at the IMF», στο οποίο αναφέρεται στα λάθη που έκανε το ΔΝΤ στο παρελθόν, ειδικά στις περιπτώσεις της Ελλάδας και της Κύπρου.
Το ΔΝΤ φέρει μερίδιο της ευθύνης για την κρίση στην ΕΕ, τόσο σε επίπεδο δημοσιονομικό, όσο και ως προς την κρίση σε επίπεδο χάραξης πολιτικών, δεδομένου ότι ποτέ δεν δόθηκε κάποιου είδους εξήγηση για το γεγονός ότι, ως προς την Ελλάδα, ήδη από το 2010 επιλέχθηκε ένα πρόγραμμα το οποίο δεν εξασφαλίζει βιωσιμότητα, ενώ παράλληλα έκανε και λάθη ως προς τις προβλέψεις του για τη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας.
Σε σχέση με την Κύπρο, δεν έχει καταστεί σαφής ο λόγος για τον οποίο υπήρξε αύξηση στην υποχρεωτική συνεισφορά της χώρας (στο ίδιο το πρόγραμμα, αλλά και στα κόστη της ανακεφαλαιοποίησης). Σύμφωνα με το άρθρο, το ΔΝΤ θα έπρεπε, πριν το δανεισμό, να εξασφαλίσει ουσιαστική πρόοδο της ΕΕ, κυρίως σε επίπεδο τραπεζικής ένωσης και δημοσιονομικού συντονισμού.
Για τη αποφυγή λαθών στο μέλλον, αλλά και την αύξηση της αποτελεσματικότητας του, προτείνεται μια σειρά αλλαγών στην κατεύθυνση της διαφάνειας, με κύρια πρόταση τη δημιουργία μιας Επιτροπής χάραξης πολιτικών, με στόχο την εγκαθίδρυση μιας διαφανούς διαδικασίας που θα επιβάλλει τελικά και πειθαρχία στις αποφάσεις που λαμβάνονται., αλλά και τη βελτίωση της λειτουργίας του υπάρχοντος συστήματος αξιολόγησης.
Η ΚΡΙΣΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΝΙΑΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΡΑΞΗ: Σύμφωνα με άρθρο γνώμης του Christopher Booker για την TELEGRAPH, με τίτλο «The dept-ridden EU stares bankruptcy in the face», η κρίση που αντιμετωπίζει η ΕΕ σε όλα τα επίπεδα, οικονομική, κρίση ως προς την παράνομη και μη μετανάστευση, ως προς την περιβαλλοντική πολιτική κλπ., πηγαίνει πολλά χρόνια πίσω.
Αναφέρει ότι πηγαίνει στα χρόνια της υπογραφής της ΕΕΠ, Συνθήκη που η ίδια η Margaret Thatcher υπέγραψε χωρίς, όπως υποστηρίζεται στο άρθρο, να έχει λάβει επαρκή ενημέρωση από τους συμβούλους της, στο πλαίσιο μίας συμφωνίας μεταξύ Delors, Mitterrand, Kohl, και άλλων ηγετών στην κατεύθυνση της ευρωπαϊκής εμβάθυνσης.
Συνέπειες αυτής της επιλογής είναι σήμερα πολλά από τα δεινά που αντιμετωπίζει μια ΕΕ στα όρια της χρεωκοπίας, αυξημένα χρέη που θα την απειλούν ανοιχτά σε 8 μήνες, μη ελεγχόμενη μετανάστευση, απογοητευτικές ενεργειακές πολιτικές κλπ.
Συντάκτες: Λ. Κοζάρης, Χ. Παπαδημητρίου, Χ. Πέππας, Θ. Ραυτοπούλου, Χ. Σκανδάλη