Κύπρος: Όλοι μαζί για την οικονομία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η κατάσταση της κυπριακής οικονομίας προκαλεί δικαιολογημένα μεγάλη ανησυχία, και οι πολιτικοί ταγοί του τόπου, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι τον τελευταίο που ασχολείται με τα κοινά, πρέπει να ασχοληθούν σοβαρά και να σταματήσουν τις αλληλοκατηγορίες, διότι όταν βουλιάξει το καράβι θα τους πνίξει όλους. Δεν υπάρχει μικρότερη ή μεγαλύτερη ευθύνη γι’ αυτή την επικίνδυνη πορεία στην οποία οδηγείται η Κύπρος. Ευθύνονται όλοι και ιδιαίτερα τα κόμματα και οι πολιτικοί που είχαν μερίδιο στην εξουσία και μετέτρεψαν τους ψηφοφόρους σε πελάτες.
Η κατάσταση μού θυμίζει την Ελλάδα στο τέλος του 2009, όταν ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε, αντί να πάρει σκληρά μέτρα, τον δρόμο του μηχανισμού του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Διότι ο κ. Παπανδρέου δεν αποφάσισε, όπως πολλοί νομίζουν, τη λύση του ΔΝΤ τον Απρίλιο του 2010, αλλά πολύ νωρίτερα. Ήταν ένα ασυγχώρητο λάθος, για το οποίο η ιστορία θα τον αντιμετωπίσει αυστηρά. Οπωσδήποτε η Ελλάδα χρειαζόταν πολλές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές. Αλλά η εμπειρία έχει δείξει ότι τον ασθενή δεν τον σκοτώνεις πριν τον …αναστήσεις, διότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί ποτέ.
Όπως και στην Ελλάδα, έτσι και στην Κύπρο, το Δημόσιο παρουσιάζει ασθένειες που εάν δεν αντιμετωπιστούν από κοινού από τους πολιτικούς και τους πολίτες, τότε η κόρη θα μοιάσει στη μάνα. Και θα μας σύρουν στον σκληρότατο και χωρίς αισθήματα μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ε.Ε., ο οποίος θα φέρει μεγάλη δυστυχία πριν αλλάξουν τα πράγματα και δούμε φως. Δεν χρειάζεται να πάτε πολύ μακριά. Το παράδειγμα της Ελλάδας είναι προς αποφυγήν, όχι για μίμηση. Μία χώρα και ο λαός της, οδηγούνται στην καταστροφή, επειδή οι πολιτικοί της δεν είχαν τα κότσια να σταματήσουν τα ρουσφέτια και τους ασύστολους διορισμούς, επειδή ήταν πνιγμένοι στα σκάνδαλα και έκλεβαν τα δημόσια ταμεία. Ακόμα και σήμερα, που η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο, δεν δείχνουν συμμόρφωση και δεν έχουν σταματήσει τις υποσχέσεις προς τους πελάτεςψηφοφόρους. Στην Ελλάδα ο δράκος του Δημοσίου παρέσυρε και τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.
Η ανεργία έφτασε στο 22% -40 και πλέον τοις εκατόν στους νέους- οι άνθρωποι που ζητούν ένα κομμάτι ψωμί γέμισαν τους δρόμους, η φτώχεια είναι ορατή παντού. Μία ολόκληρη χώρα χάνεται και ο λαός δεν μπορεί να ελπίζει ούτε σε καλύτερο αύριο, ούτε για τα πιο απλά πράγματα.
Η κρίση στην Ευρωζώνη έχει αποδείξει πως θέματα όπως αυτό της οικονομίας που αναδεικνύεται σε μείζον εθνικό θέμα για τους λαούςαντιμετωπίζονται συλλογικά και με απόλυτη συνεργασία όλων των πολιτικών δυνάμεων. Ούτε το ΑΚΕΛ μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση μόνο του, διότι απλά δεν ξέρει, ούτε ο ΔΗΣΥκαι τα υπόλοιπα κόμματα δύνανται να δώσουν λύσεις εάν απουσιάζει η συναίνεση. Στη φάση που διανύει η κυπριακή οικονομία, το σύνθημα πρέπει νάναι «όλοι μαζί».
Μετά την τραγωδία του 1974, η Κύπρος άντεξε διότι είχε ισχυρή οικονομία. Αυτός ήταν ο μοναδικός λόγος. Εάν δεν συγυρίσουμε το σπίτι της, εάν δεν δούμε το δάσος που είναι η σωτηρία της οικονομίας, εάν δεν σταματήσουν οι ανούσιες και παιδαριώδεις αντιπαραθέσεις των ενόχων πολιτικών, ο δρόμος της Ελλάδας θα γίνει και δικός μας. Και τότε θα χάσουμε και στο εθνικό θέμα του Κυπριακού…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι: Δεν λέω, καλώς έπραξε η υπουργός Εξωτερικών, Ερατώ Μαρκουλλή και αποδέχθηκε την πρόσκληση των Εβραϊκών Οργανώσεων. Και ορθά έκανε λαμβάνοντας μέρος στο συνέδριό τους στην Ουάσιγκτον. Αλλά δεν νομίζει ότι πρέπει να ανταποκρίνεται και στις προσκλήσεις των Ελληνοαμερικανικών Οργανώσεων; Για να αυξηθεί το ενδιαφέρον των ομογενών για τα εθνικά θέματα, πρέπει να δείχνουν οι αρμόδιοι της Λευκωσίας (και της Αθήνας) ότι τους δίνουν σημασία, διότι στο κάτω-κάτω της γραφής οι άνθρωποι πληρώνουν ένα σωρό λεφτά από την τσέπη τους. Και για αποφυγή σχολίων και παρεξηγήσεων, η κ. Μαρκουλλή δεν συναντήθηκε με την Αμερικανίδα ομόλογό της, επειδή η κ. Χίλαρι Κλίντον απουσίαζε σε επισκέψεις σε χώρες της Ασίας.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Με ρώτησαν μερικοί φίλοι γιατί δεν σχολίασα την προσφυγή της κ. Πραξούλας στο Ανώτατο Δικαστήριο. Επειδή η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και τα πράγματα δεν είναι αστεία πια, επαναλαμβάνω τη θέση μου, ότι δεν «κτυπώ» ανθρώπους που βρίσκονται ηττημένοι στο καναβάτσο. Η πρώην υπουργός χρειάζεται βοήθεια κι όσοι πραγματικά την αγαπούν πρέπει να της την προσφέρουν…