Μοίρασαν το “παιγνίδι”; Ο Μακρόν στο ρόλο του πολεμιστή και η Μέρκελ στο ρόλο του μεσολαβητή
FILE PHOTO: Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ (Δ) και ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουήλ Μακρόν μιλούν σε συνέντευξη Τύπου μετά τη συνάντησή τους στον ξενώνα της Γερμανικής κυβέρνησης Meseberg Castle στο Gransee κοντά στο Βερολίνο της Γερμανίας. EPA, Kay Nietfeld
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ομιλεί για “κυβερνητική διαφθορά” στην Κύπρο: Δεν υπήρξαν σημαντικές αλλαγές στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τονίζει…
«Ηθικό χρέος» που αποτιμάται σε 500 δισ. δολάρια έχουν οι πλούσιες χώρες έναντι των φτωχών: «Κατηγορώ» της νομπελίστριας Εστέρ Ντιφλό για την υπερθέρμανση του πλανήτη
Άρθρο με κεντρικό θέμα τη δυναμική εξωτερική πολιτική του προέδρου της Γαλλίας, Emmanuel Macron, δημοσιεύεται στο βρετανικό περιοδικό Economist.
Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι πριν από τρία χρόνια, στο αμφιθέατρο της Σορβόννης, ο Γάλλος πρόεδρος περιέγραψε ένα φιλόδοξο σχέδιο για την αναζωογόνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό βασίστηκε σε δύο αρχές: περισσότερη «αλληλεγγύη» μεταξύ των κρατών μελών και περισσότερη διεκδίκηση της ευρωπαϊκής «κυριαρχίας» ενόψει της αντιπαλότητας των μεγάλων δυνάμεων. Τον Ιούλιο, όταν και τα 27 μέλη της ΕΕ συμφώνησαν να εκδώσουν αμοιβαίο χρέος για ένα τεράστιο ταμείο ανάκαμψης, ο κ. Macron σημείωσε πρόοδο στην πρώτη του αρχή.
Όσον αφορά τη δεύτερη, ωστόσο, η Γαλλία προσπαθεί να βρει πώς να συνδυάσει την εκδοχή της για το συλλογικό ευρωπαϊκό συμφέρον, ιδίως σε απάντηση σε περιφερειακούς ταραχοποιούς στην Τουρκία, τη Ρωσία, τη Λιβύη και αλλού, με τον τρόπο που οι υπόλοιποι αντιλαμβάνονται τη γαλλική προσέγγιση.
Μεταξύ άλλων, στο άρθρο γίνεται αναφορά στη γαλλική στάση σε σχέση με την ελληνοτουρκική ένταση. Η σθεναρή υποστήριξη του κ. Macron για το ελληνικό και κυπριακό ναυτικό, που προσφέρθηκε τον Αύγουστο μετά από ένα τηλεφώνημα στον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Έλληνα πρωθυπουργό, θεωρήθηκε στη Γαλλία ως ξεκάθαρη υποστήριξη για μια απειλούμενη χώρα της Ευρώπης, για την υπεράσπιση του διεθνούς δικαίου και κυρίαρχα σύνορα.
Ωστόσο, δεν ήταν καθολικά ευπρόσδεκτη. Ο Norbert Röttgen, πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της Bundestag του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, υποστήριξε ότι η ΕΕ «δεν πρέπει να επιλέξει πλευρά» καθώς «αυτό θα οδηγήσει μόνο σε κλιμάκωση». Άλλοι δήλωσαν ότι υπονόμευσε τις παράλληλες γερμανικές προσπάθειες διαμεσολάβησης.
Όπως αποδεικνύεται, η Τουρκία συμφώνησε πλέον να ξαναρχίσει τις συνομιλίες με την Ελλάδα, μια απόφαση που ο κ. Macron επικρότησε με τηλεφώνημα προς τον πρόεδρο της Τουρκίας.
Οι Γάλλοι υποστηρίζουν ότι ήταν ο καταμερισμός της εργασίας – με τον κ. Macron στον ρόλο του πολεμιστή και την κ. Merkel ως μεσολαβητή – που επισφράγισαν αυτό το αποτέλεσμα. Η άσκηση της ευρωπαϊκής κυριαρχίας σημαίνει ότι κάνουμε και τα δύο, ισχυρίζονται, και η Ευρώπη πρέπει να συνηθίσει σε αυτό.
ΠΗΓΗ: Economist, France, as ever, wants to be both European and French
Όταν ομιλεί ο David Ignatius πρέπει να τον ακούμε διότι γνωρίζει: Ο εκνευρισμός με την Τουρκία…