Άμεσος ο κίνδυνος κατάρρευσης των συζητήσεων για την ονομασία των Σκοπίων: Κάνει πίσω ο Ζάεφ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η Νίνα Κασιμάτη βάζει τα πράγματα στη θέση τους για το Κόσοβο: Εξηγεί την αρνητική ψήφο στην ένταξη του κρατιδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης, το τραγικό λάθος της Ντόρας
Κοσσυφοπέδιο, Κύπρος, Αιγαίο, Μακεδονία, Θράκη, Ήπειρος και Ουκρανία: Μια ολιστική γεωπολιτική θεώρηση, ο στόχος είναι οι ορθόδοξοι λαοί των Βαλκανίων
Γράφει ο Νίκος Μελέτης
Σε χαλάρωση του εντατικού ρυθμού, που ειχε δοθεί τους τελευταίους μήνες στις συνομιλίες για το θεμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, οδηγεί η αδυναμία της σκοπιανής ηγεσίας να προχωρήσει στο μέρος εκείνο του συμβιβασμού που της αναλογεί, καθως ίσως έτσι αντιληφθεί ότι η ευθύνη ανήκει στην ίδια για τον χρόνο που χάνεται.
Τρεις διπλές συναντήσεις των Υπουργών Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά και Νικολά Ντιμιτρόφ, σε διάστημα 15 ημερών, βοήθησαν να μπει η διαπραγμάτευση σε μια σειρά και να αναδειχθούν τα ζητήματα τα οποία μπορει να αντιμετωπισθούν εύκολα, εκείνα για τα οποία θα μπορούσε η κάθε πλευρά να αντιληφθεί τις ανησυχίες της άλλης και εκείνα για τα οποία η διαφορά παραμένει μεγάλη. Και όπως και δημοσίως ανέφερε ο κ. Κοτζιας στην Αχρίδα, στον σκληρό πυρήνα του προβλήματος υπάρχουν διαφορές..
Και ενώ σε μια σειρά περιφερειακά ή ακόμη και σημαντικά ζητήματα που εμπεριέχονται στο συνολικό πακέτο μιας Συμφωνίας, εχει υπάρξει πρόοδος και προσέγγιση των δυο πλευρών, η απουσία σύγκλισης στα «σκληρά θεματα» αποτελεί τροχοπέδη για την ολη διαδικασία.
Και στις τρεις συναντήσεις, στα Σκόπια, στη Βιέννη και στην Αχρίδα υπήρξαν βήματα και μεταξυ των δυο υπουργών και μεταξυ των δυο ομάδων εργασίας και εχει παραχθεί ένα σημαντικό υλικό που θα αποτελέσει μέρος της Συμφωνίας, στην βαση της κωδικοποίησης των Κεφαλαίων που περιλάμβανε η ελληνική προταση.
Σύμφωνα με διπλωματική πηγή οι δυο πλευρές εχουν συμφωνήσει ή σχεδόν συμφωνήσει στο Προοίμιο της Συμφωνίας και στα Κεφάλαια που αφορούν την Προστασία των Συνόρων, την αποφυγή εχθρικής προπαγάνδας, στην αντιμετώπιση του Αλυτρωτισμού αλλα και στα κεφάλαια που αφορούν τις κοινές δράσεις για το μέλλον και την συνεργασία των δυο χωρών.
Όμως στο θεμα του Συντάγματος η κυβέρνηση του κ. Ζόραν Ζαεφ δεν δειχνει έτοιμη να αποδεχθεί την διαδικασία αλλαγών που απαιτούνται για να δρομολογηθεί η λυση, ενώ σοβαρό εμπόδιο αναδεικνύεται και το ολο πλέγμα του πυρήνα του προβλήματος, το ιδιο το ονομα (αν θα είναι αμετάφραστο ή μεταφρασμένο), το ευρος χρησης ώστε να υπάρξει η erga omnes χρήση, σε συνδυασμό με την γλώσσα (που η σκοπιανή πλευρά θεωρεί ότι αποτελεί κεκτημένο από δεκαετίες και συνεπώς μη διαπραγματεύσιμη η «μακεδονική γλώσσα», έστω κι αν υπάρξει παραπομπή που θα αναφέρει ότι ανήκει στην οικογένεια των σλαβικών γλωσσών), η ιθαγένεια που υπάρχουν αντιστάσεις στο να ακολουθήσει ως είθισται το ονομα του νέου κράτους κ.α.
Ετσι πλεον η διαδικασία εχει φθάσει στο σημειο που απαιτείται η πολιτική αποφαση από τα Σκόπια για τον συμβιβασμό. Και στο πλαισιο αυτό, παρά το γεγονός ότι θα συναντηθούν και παλι οι κ. Κοτζιάς και Ντιμιτρόφ στο περιθώριο δυο διεθνών συναντήσεων στην Θεσσαλονίκη (3-4 Μαΐου) και στο Σούνιο (11-12 Μαΐου), η Αθήνα περιμένει από την άλλη πλευρά ένα απλό μήνυμα, ότι αποδέχεται το erga omnes και την συνταγματική αλλαγη, προκειμένου να οδηγηθεί η διαδικασία στην τελική φάση της.
Παράλληλα με την συζήτηση του περιεχομένου της Συμφωνίας, ιδιαίτερα σημαντικό και κυρίως για τα Σκοπια ειναι το θεμα του χρονικού πλαισίου της εφαρμογής της Συμφωνίας.
Σύμφωνα με διπλωματική πηγή στην συζήτηση που εγινε στην Αχρίδα επισημάνθηκε ότι αυτή είναι εκ των πραγμάτων χρονοβόρα διαδικασία καθως περιλαμβάνει την έγκριση της Συμφωνίας από την σκοπιανή Βουλή, την κατάθεση της στον ΟΗΕ και κατόπιν την δρομολόγηση της αλλαγής συντάγματος και φυσικά την υποβολή της Συμφωνίας σε δημοψήφισμα εφόσον επιμείνει ο κ. Ζάεφ στην προεκλογική δέσμευση του για έγκριση της συμφωνίας με δημοψήφισμα.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις διπλωματικών πηγών αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει ακομη και πέραν των έξι μηνών και το χρονοδιάγραμμά αυτό προφανως προκαλεί ανησυχία και αγωνία στην κυβέρνηση του κ. Ζαεφ, φέρνοντας την συγχρόνως ενώπιον των ευθυνών της, για την ανάγκη συμβιβασμού εφόσον θεωρεί πράγματι ότι αυτό που προέχει είναι μια έντιμη λυση που θα ανοίξει τον δρόμο της χώρας για την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ και την πλήρη ομαλοποίηση των διμερών σχέσεων…