Του Πανίκου Παναγιώτου
Πρώτα έγινε η ζημιά από το διεφθαρμένο πολιτικό-οικονομικό σύστημα. Στη συνέχεια, Ελλάδα και Κύπρος σύρθηκαν στα μνημόνια. Μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού οδηγήθηκε σε οδυνηρά αδιέξοδα.
Σε επίσημο επίπεδο κανένας δεν μιλάει για τις «παράπλευρες απώλειες» αυτής της ανήθικης –από κάθε πλευρά– πολιτικής που δημιούργησε συνθήκες κοινωνικής χρεοκοπίας και ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας.
Οι αυτοκτονίες επισκιάστηκαν από την προσπάθεια εξυγίανσης των τραπεζών. Η δυστυχία και το μαράζι επέφεραν ασθένειες και θανάτους που δεν καταγράφονται ως τραγικές συνέπειες των άδικων και συνάμα ανθελληνικών αποφάσεων που είχαν δήθεν στόχο να βάλουν την οικονομία στον «σωστό δρόμο».
Οι περισσότεροι όμως απ’ αυτούς που την είχαν βγάλει από τον «σωστό δρόμο» δεν είχαν καμία επίπτωση για την κακοδιαχείριση ή την απάτη, ούτε καν συγγνώμη δεν ζήτησαν.
Από οικονομικές κρίσεις, σκάνδαλα και διχασμό υποφέρουν πάρα πολλές χώρες. Η Ελλάδα και η Κύπρος όμως έχουν μια ιδιαιτερότητα, γιατί βρίσκονται σε μια περιοχή με έναν επικίνδυνο γείτονα που αποδεικνύει καθημερινά ότι δεν λογαριάζει το διεθνές δίκαιο. Και το πιο ανησυχητικό σημάδι είναι ότι η Τουρκία του Ερντογάν στηρίζεται από την Ουάσιγκτον, τη Μόσχα και τις Βρυξέλλες επειδή δεν θέλουν ή δεν τολμούν να διακινδυνεύσουν τα δικά τους συμφέροντα, όπως αποδείχθηκε με την κατάληψη του Αφρίν.
Η διεθνής κοινότητα ουσιαστικά επέτρεψε στους Τούρκους κατακτητές να διαπράξουν ακόμα ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, χωρίς ίχνος ηθικής και σεβασμού απέναντι στους Κούρδους, οι οποίοι πολέμησαν γενναία τους τζιχαντιστές και συνέβαλαν καθοριστικά στον περιορισμό των τρομοκρατικών επιθέσεων σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ρωσία.
Η αντιδημοκρατική και αδίστακτη τουρκική ηγεσία αποτελεί ορατή απειλή για την Ελλάδα και την Κύπρο. Και, δυστυχώς, με τα μνημόνια και την έλλειψη στοιχειώδους συνεννόησης και συναίνεσης, η άμυνα εμφανίζεται ευάλωτη και οι στρατιές των προσφύγων-μεταναστών συνέτειναν στην περαιτέρω διόγκωση των προβλημάτων εθνικής ασφάλειας.