Κύριε Πάγκαλε, σταματήστε να ρίχνετε νερό στο μύλο των τουρκικών διεκδικήσεων

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗΣ

Στη συνέντευξη του στα ΝΕΑ στις 24 Φεβρουαρίου 2018 και το επανέλαβε στον REAL FM στις 5 Μαρτίου 2018 ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών κ. Θεόδωρος Πάγκαλος συνεχίζει για πολλοστή φορά να ομιλεί για τα Ίμια για δήθεν γκρίζες ζώνες στη περιοχή των Ιμίων, προκειμένου να αποσείσει τις δικές του εγκληματικές ευθύνες αναφορικά με τους χειρισμούς του ως Υπουργός Εξωτερικών εκείνη την θλιβερή νύκτα για τον Ελληνισμό, που είχε ως αποτέλεσμα και τον άδικο χαμό των τριών αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού.

Μονίμως βρίσκομαι στο στόχαστρο του εδώ και 22 χρόνια αλλά για μένα αποτελεί τίτλο τιμής όταν μου κάνει επιθέσεις ένας άνθρωπος ο οποίος αποδείχθηκε εγκληματικά κατώτερος του θεσμικού του ρόλου ως Υπουργός των Εξωτερικών.

Στη συνέντευξη του με ενέπλεξε με τον δημοσιογράφο κύριο Ντινόπουλο ο οποίος όπως γράφει ενεργώντας προβοκατόρικα σε συνεργασία με μένα υψώσαμε «δήθεν» την Ελληνική σημαία και μαζί μας ήταν ο παπάς της Καλύμνου (ευτυχώς που η Κάλυμνος δεν έχει ένα παπά αλλά περισσότερους από τριάντα), σημειώνοντας με υπονοούμενα ότι εγώ ήμουν γνωστός πολιτικός φίλος του αειμνήστου Γεράσιμου Αρσένη. Για μένα ήταν τιμή μου που υπήρξα και στο ανθρώπινο και στο πολιτικό επίπεδο φίλος του αείμνηστου Γεράσιμου Αρσένη.

Είναι θλιβερό τελικά ο κύριος αυτός να διαστρεβλώνει τα πραγματικά γεγονότα εκτός και αν δεν τα γνωρίζει, οπότε είναι πέρα για πέρα επικίνδυνος μολονότι αποστρατεύτηκε από την πολιτική όπως λέει ο ίδιος.

Εγώ ύψωσα στην Ανατολική Ίμια την Ελληνική σημαία μαζί με τον Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος Καλύμνου Γιώργο Ριόλα, τον καπετάνιο του σκάφους Μιχάλη Αρβύθη και τον ναύτη του σκάφους τον αείμνηστο Θεόφιλο Μιλάτο στις 25/1/1996.

Με συνόδευε ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος για συμβολικούς λόγους μιας και τα Ίμια ανήκουν στη χωρική αρμοδιότητα του Αστυνομικού Σταθμού Βαθέως ο οποίος εποπτεύεται από το Α.Τ. Καλύμνου σύμφωνα με αποφάσεις δύο Γενικών Γραμματέων του πάλαι ποτέ Υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Τώρα πως μπέρδεψε εμένα με τον Ντινόπουλο αυτό είναι αποτέλεσμα του πόσο σωστά παρακολουθούσε τα γεγονότα εκείνες τις ημέρες για ένα τεράστιο Εθνικό θέμα.

Όμως επιτέλους αν έχει στοιχειώδες πολιτικό φιλότιμο ας μου απαντήσει ευθέως και αν δεν θέλει να απαντήσει σε μένα ας απαντήσει στον Ελληνικό Λαό σε δύο τρία πράγματα.

• Τι ενέργειες κάνατε ως Υπουργός των Εξωτερικών όταν οι Τούρκοι πριν την κρίση του Ιανουαρίου του 1996 και πριν την προσάραξη του σκάφους Φιγκέν Ακάτ στις 25 Δεκεμβρίου του 1995 είχαν εγγράψει στο κτηματολόγιο του χωριού Καράκαγια της επαρχίας Μούγκλα της Νομαρχίας Αλικαρνασού τα Ίμια ως Τουρκικό έδαφος;

Ήταν η πρώτη ενέργεια κλοπής εκ μέρους της Τουρκίας Ελληνικού χερσαίου χώρου, που αλλοίωνε τα διοικητικά όρια του Δήμου Καλυμνίων και μείωνε και την επιφάνεια του.

• Το επίσημο κράτος μας γι’ αυτή την απαράδεκτη ενέργεια της Τουρκίας δυστυχώς σιώπησε εκκωφαντικά. Γιατί αλήθεια ο κύριε Πάγκαλε δεν αντιδράσατε ως οφείλατε εκ του θεσμικού σας ρόλου; Τι έκανε το Υπουργείο των Εξωτερικών;
• Κύριε Πάγκαλε όταν εσείς κάνατε εκείνη την επαίσχυντη προφορική συμφωνία όπως λέτε, με τη μεσολάβηση του φίλου σας του Χόλμπρουκ, τη νύκτα της 31^ης Ιανουαρίου 1996 γιατί δεν του είπατε ότι εκτός από τις Διεθνείς Συνθήκες και συμβάσεις υπάρχουν και οι Αμερικανικοί Στρατιωτικοί χάρτες που εμφανίζουν τα Ίμια Ελληνικά;

Κύριε Πάγκαλε εγώ με την ιδιότητα του Δημάρχου κράτησα τον βοσκό Αντώνη Βεζυρόπουλο και στις δύο βραχονησίδες  από την επομένη του επεισοδίου και του κάλυπτα τα έξοδα μέχρι τις 31/12/2002 που είχα την ευθύνη του Δήμου, επιβεβαιώνοντας  την de facto Ελληνική κυριαρχία στα Ίμια.

Τελικά ο βοσκός όλο το έτος 2003 και μέχρι το Πάσχα του 2004, συνέχισε και πήγαινε στα Ίμια και επειδή δεν τον βοήθησε ούτε ο Δήμος ούτε το Υπουργείο των Εξωτερικών δεν άντεξε το οικονομικό βάρος, πήρε τα κατσίκια του από τις δύο βραχονησίδες και τα έσφαξε.

Κύριε Πάγκαλε μολονότι στις 31 Μαρτίου 1996 κλήθηκε ο πρέσβης της Ελλάδας στην Άγκυρα κύριος Δημήτρης Νεζερίτης στο Υπουργείο των Εξωτερικών και διαμαρτυρήθηκαν οι Τούρκοι γιατί να πηγαίνει ο βοσκός Αντώνης Βεζυρόπουλος για να ποτίζει και να ταΐζει τα κατσίκια του, εγώ ως Δήμαρχος και πάλι δεν έκανα πίσω, στήριξα τον βοσκό και συνέχισε να πηγαίνει στα Ίμια διασφαλίζοντας έτσι τα εθνικά μας συμφέροντα και δεν τους πέρασε.

Εγώ κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών είχα την πολιτική βούληση και την αποφασιστικότητα ως Δήμαρχος παρά τις επιθέσεις που δεχόμουνα από εσάς και από στελέχη κυρίως του δικού μας Πασοκικού χώρου και κράτησα τον βοσκό στα Ίμια λόγω της τεράστιας Εθνικής σημασίας που είχε η παραμονή του στις δύο βραχονησίδες που υπάγονται στα Διοικητικά όρια του Δήμου Καλυμνίων.

Γιατί αλήθεια κύριε Πάγκαλε δεν καλύπτατε οικονομικά ως Υπουργείο Εξωτερικών τον βοσκό ώστε να συνέχιζε να πηγαίνει και να ταΐζει τα κατσίκια του στις βραχονησίδες;

Μήπως δεν είχατε έξι χιλιάδες ευρώ το χρόνο;

Ή μήπως δεν θέλατε ως Υπουργός να δυσαρεστήσετε τους Τούρκους;

Ντροπή κύριε Πάγκαλε. Γι’ αυτό πρέπει να σιωπάτε!!!

Το χειρότερο που είπατε στη συνέντευξη σας είναι ότι το status quo ante στα Ίμια ήταν ακριβώς αυτό που είναι τώρα.

Επισημαίνετε ότι οι Έλληνες διεκδικούσαν τα μικρά ακατοίκητα νησιά της περιοχής ως κατάλοιπα της Ιταλικής κυριαρχίας. Οι Τούρκοι τα διεκδικούσαν με βάση το σκεπτικό ότι δεν ονομαζόταν στη Συνθήκη παραχώρησης των Δωδεκανήσων και κατά την λογική τους δεν είχαν παραχωρηθεί.

Εδώ αρμόζει η λαϊκή παροιμία που λένε στη περιοχή μας. ” Πάρτον στο γάμο σου να σου πει και του χρόνου”. Να Υπουργός Εξωτερικών να σου λάχει.

Με αυτό το σκεπτικό γιατί να μην τα διεκδικούν οι Τούρκοι, αφού το λέει ένας πρώην Υπουργός Εξωτερικών. Γιατί κύριε Πάγκαλε ρίχνετε νερό στο μύλο των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο;

Προφανώς κύριε Πάγκαλε την ύπαρξη των  Ιμίων την ακούσατε για πρώτη φορά την περίοδο της κρίσης, γι’ αυτό τελικά λέτε αυτά τα ανιστόρητα πράγματα που ασφαλώς πρέπει να απαντηθούν επειδή ήσασταν Υπουργός Εξωτερικών και για να τα ακούσουν και οι γείτονες μας που αμφισβητούν το status στο Αιγαίο.

Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάνης η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντώς δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπαλαίας, Ρόδου, Χάλκης Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ’ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου.

Αυτό το άρθρο σε συνδυασμό με το άρθρο12 της ίδιας Συνθήκης που λέει “Αι νήσοι αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσιν υπό την Τουρκικήν κυριαρχίαν ” ανατρέπει τον απαράδεκτο ισχυρισμό σας κύριε Πάγκαλε, γιατί η απόσταση των Ιμίων από την Τουρκική ακτή είναι 3,65 μίλια και ασφαλώς δεν το γνωρίζετε. Αυτή η πραγματικότητα θεμελιώνει ένα αδιαμφισβήτητο νομικό πλαίσιο το οποίο αποκλείει οποιοδήποτε δικαίωμα της Τουρκίας επί των δύο συγκεκριμένων νησίδων.

Το έτος1927 ανέκυψε διαφορά μεταξύ της Ιταλίας και της Τουρκίας ως προς την ερμηνεία της Συνθήκης της Λωζάνης και ειδικότερα ως προς τον καθορισμό του Καστελλορίζου και της έναντι αυτής τουρκικής ακτής.

Το Μάιο του 1930 μετά από τις μεταξύ τους διαπραγματεύσεις προχώρησαν στην υπογραφή Συνυποσχετικού  το οποίο επικυρώθηκε στις 4 Αυγούστου 1931 και με το οποίο παρέπεμπαν το ζήτημα στο Διαρκές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαιοσύνης με το συγκεκριμένο ερώτημα κατά πόσο ορισμένες νησίδες (βραχονησίδες ) κυρίως της περιοχής Καστελλορίζου ανήκαν στην κυριαρχία της Ιταλίας ή της Τουρκίας καθώς και σε ποιο διάδικο κράτος άνηκε η νησίδα Kara Ada του κόλπου Bodrum.

Σημειωτέον ότι μεταξύ των απαριθμούμενων στο συνυποσχετικό ως υπό αμφισβήτηση νησίδων δεν περιλαμβάνονταν αυτές των Ιμίων, Kardak (απόδειξη ότι οι συγκεκριμένες νησίδες δεν αποτελούν τμήμα των αμφισβητούμενων περιοχών). Τελικά, η διαφορά δεν εκδικάστηκε καθ’ ότι επήλθε συμφωνία μεταξύ των δύο κρατών τα οποία και ζήτησαν τη διαγραφή της υπόθεσης από το πινάκιο του Διεθνούς Δικαστηρίου, το οποίο με την από 26 Ιανουαρίου 1933 Διάταξη του, έκρινε την υπόθεση λήξασα. (Βλέπε: Λεωνίδας Γ. Παπαδόπουλος).

Στις 4 Ιανουαρίου 1932 υπεγράφει στην Άγκυρα “Συμφωνία για την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων μεταξύ της νήσου Καστελλορίζου και της ακτής της Ανατολίας η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 10 Μαΐου 1933 και με ιταλική πρωτοβουλία, πρωτοκολλήθηκε στη Γραμματεία της Κ.τ.Ε (24 Μαΐου 1933). Με την Ιταλοτουρκική αυτή συμφωνία η οποία περιελάμβανε επτά μόνο άρθρα, διευθετήθηκε το θέμα της κυριαρχίας επί όλων των νησίδων οι οποίες είχαν αποτελέσει το αντικείμενο της διαφοράς και οριοθετήθηκαν τα γύρω από αυτές χωρικά ύδατα.

Στις 28 Δεκεμβρίου 1932 υπεγράφει το σχετικό πρωτόκολλο οριοθετήσεως των τμημάτων των υδάτων μεταξύ της τουρκικής ακτής και των Δωδεκανήσων, τα οποία (κατά την ορολογία του πρωτοκόλλου) δεν αποτελούν αντικείμενο οποιασδήποτε αμφισβητήσεως, ορίζοντας παράλληλα εις το πρώτο άρθρο ότι η περιεχόμενη ρύθμιση καθορίζει και τις ανήκουσες εις τα δύο κράτη, αντίστοιχες περιοχές. Η διαγράμμιση των συνόρων έγινε επι των υδρογραφικών χαρτών του βρετανικού Ναυαρχείου.( υπ’ αριθμ. 236,872 και 1546) και με αυτή χαράχθηκε, με βάση 37 ορισθέντα σημεία, η οριοθετική γραμμή μεταξύ των νησίδων οι οποίες ανήκαν στο Δωδεκανησιακό σύμπλεγμα. Μεταξύ δε των 37 αυτών σημείων χαράξεως, το υπ’ αριθμ. 30 όρισε τη μεθοριακή γραμμή ως διερχόμενη στο μέσο της απόστασης μεταξύ των νησίδων Kardak και της νήσου Kato εις την ακτή της Ανατολίας.

Από όλα τα παραπάνω κύριε Πάγκαλε προκύπτει ότι οι Έλληνες δεν διεκδικούσαν τα μικρά ακατοίκητα νησιά της περιοχής ως κατάλοιπα Ιταλικής κυριαρχίας, γιατί όταν συζητήθηκε στις 9 Οκτώβρη του 1946 ενώπιον της ολομέλειας της Διασκέψεως το Δωδεκανησιακό ζήτημα ενεκρίθει ομόφωνα η διάταξη του άρθρου 14 της Συνθήκης Ειρήνης για την εκχώρηση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα.

Στο άρθρο 14 παρ. 1 αναφέρεται ρητά.

«…… Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει Κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λιψόν, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον ως και τας παρακείμενας νησίδας….»

Ο χρησιμοποιηθείς όρος «παρακείμενες νησίδες» είναι ταυτόσημος με αυτόν των «εξαρτωμένων νησίδων» οι οποίες αναφέρονταν στις Συνθήκες των Σεβρών (άρθρο 1) και της Λωζάνης (άρθρο 15).

Και οι δύο όροι αναφέρονται στο σύνολο των παρακείμενων νήσων, οι οποίες ανήκουν στο ίδιο με τις κύριες νήσους νησιωτικό σύμπλεγμα και κατά συνέπεια εξαρτώνται από αυτές ως προς το νομικό και οικονομικό καθεστώς τους, την εκμετάλλευση και χρήση του εδάφους και του θαλασσίου χώρου τους και όλων των κυριαρχικών δικαιωμάτων τα οποία απορρέουν από το δεδομένο ότι αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εδαφικής επικράτειας της χώρας στην οποία ανήκουν. (Λεωνίδας Γ. Παπαδόπουλος)

Κύριε Πάγκαλε, εσείς ως Υπουργός Εξωτερικών οφείλατε να πείτε στον φίλο σας τον Χόλμπουρκ εκείνη την δραματική νύκτα για τον Ελληνισμό ότι όλες οι Συνθήκες μονοσήμαντα κατοχυρώνουν τα Ίμια στην Ελληνική κυριαρχία και αυτό το δέχονταν και οι ίδιοι οι Τούρκοι με διάφορους δικούς τους στρατιωτικούς χάρτες μέχρι και το 1994. Παραθέτω ένα από αυτούς τους χάρτες.

Δεν αξιοποιήσετε όλο το οπλοστάσιο που προανέφερα (Συνθήκες, χάρτες) στις συνομιλίες σας με τους Αμερικανούς και κάνετε εκείνη την προφορική συμφωνία όπως εσείς λέτε, με την διαμεσολάβηση του Χόλμπρουκ, για την οποία δεν πρέπει να είστε υπερήφανος. Εσείς λέτε ότι σιωπήσατε τόσα χρόνια για λόγους Εθνικού συμφέροντος, εγώ αν και ηλικιακά μικρότερος θα σας συμβούλευα να μην ξαναμιλήσετε για το θέμα της κρίσης στα Ίμια, γιατί όσο μιλάτε τόσο κάνετε κακό για το θέμα αυτό στην πατρίδα,

Οφείλατε την νύκτα της 31^ης Ιανουαρίου 1996 και πριν την κορύφωση της κρίσης να είχατε στη διαπραγματευτική σας φαρέτρα όλους τους στρατιωτικούς χάρτες των ΗΠΑ, της Ρωσίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και της ίδιας της Τουρκίας και να τους αξιοποιούσατε αφού καταγράφουν τα Ίμια με το Ελληνικό τους όνομα και ότι βρίσκονται δυτικότερα των θαλασσίων συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, θαλάσσια σύνορα τα οποία χαράχτηκαν στις δύο Ιταλοτουρκικές συμφωνίες του 1932 οι οποίες παραμένουν σε ισχύ σύμφωνα με το άρθρο 11 της Συνθήκης της Βιέννης του έτους 1969 περί διαδοχής των κρατών εις τας Συνθήκας.

Το άρθρο 11της Συνθήκης της Βιέννης ορίζει ότι η διαδοχή των κρατών, δεν θίγει τα σύνορα που καθορίσθηκαν με συμφωνίες, ούτε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που καθορίσθηκαν με συμφωνίες και σχετίζονται με το εδαφικό καθεστώς.

Κύριε Πάγκαλε αν δεν γνωρίζατε όλα τα προηγούμενα Συνθήκες, Χάρτες κ.λ.π, θα έπρεπε τουλάχιστον να γνωρίζατε την Εφημερίδα της Στρατιωτικής Διοικήσεως Δωδεκανήσου της 26^ης Ιουλίου 1947, αριθμός φύλου 48, περί των Νήσων, Νησίδων και Νησιδίων της Δωδεκανήσου που υπογράφει ο Στρατιωτικός Διοικητής Δωδεκανήσου, Αντιναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης με τον πίνακα Νήσων, Νησίδων και Νησιδίων της Δωδεκανήσου όταν παρέλαβε την στρατιωτική διοίκηση ο Περικλής Ιωαννίδης από τον βρετανό διοικητή των συμμαχικών Δυνάμεων Κατοχής Δωδεκανήσου, Ταξίαρχο Α.Σ. Πάρκερ υπογράφοντας μάλιστα σχετικό πρωτόκολλο.

Παραθέτω την εφημερίδα Στρατιωτικής Διοικήσεως Δωδεκανήσου:

Κύριε Πάγκαλε με μια απλή ανάγνωση της προαναφερθείσας εφημερίδας θα ενημερωνόσασταν αφ’ ενός μεν ότι οι νησίδες και τα νησίδια ανήκουν στην Ελλάδα και τα οποία όλα είναι κατονομασμένα, αφ’ ετέρου δε ότι διαπράξατε εκείνη τη νύκτα το τεράστιο Εθνικό λάθος και το οποίο δυστυχώς συνεχίζεται να υποστηρίζετε και τώρα, ότι δηλαδή το status quo ante, ήταν ακριβώς αυτό που είναι τώρα.

Κύριε Πάγκαλε η χώρα μας δεν διεκδικεί τα μικρά ακατοίκητα νησιά της Δωδεκανήσου ως κατάλοιπα της Ιταλικής κυριαρχίας, γιατί της ανήκουν. Αυτό επιτέλους οφείλατε να το ξέρατε.

Στις 7 του Μάρτη γιορτάζουμε για εβδομηκοστή χρονιά την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στον Εθνικό κορμό της χώρας, με τα πρόσφατα γεγονότα του εμβολισμού του ΓΑΥΔΟΣ από την Τουρκική ακταιωρό στα Ίμια, από το γεγονός στον Έβρο με του δύο Έλληνες στρατιωτικούς να βρίσκονται στις Τουρκικές φυλακές με αδιευκρίνιστο το σημείο που συνελήφθησαν και με την ανακοίνωση της τελευταίας Τουρκικής NAYTEX 345/2018 για έρευνα και διάσωση στις 7 Μαρτίου στην περιοχή Καστελλορίζου χαρακτηρίζοντας το ίδιο το Καστελλόριζο ως Τουρκικό έδαφος, που με απλά λόγια σημαίνει ότι οι Τούρκοι μπορεί με ελικόπτερα να επιχειρήσουν να προσγειωθούν στο νησί στη διάρκεια της άσκησης.

Ο Ελληνικός Λαός παρακολουθεί όλα αυτά τα σοβαρά γεγονότα, πικραμένος, πληγωμένος και αποσβολωμένος από τους κυβερνητικούς  χειρισμούς.

Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια βαρύγδουπων δηλώσεων , ο Ελληνικός Λαός απαιτεί άμεσα να συγκληθεί συμβούλιο πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με την παρουσία όλης της ηγεσίας των Ε.Δ. και να ληφθούν οι αποφάσεις που απαιτούν οι περιστάσεις για ουσιαστική δράση στο Διπλωματικό επίπεδο και να δοθούν συγκεκριμένες εντολές στις Ένοπλες Δυνάμεις ώστε αυτές να διασφαλίσουν την Εθνική ακεραιότητα της χώρας σταματώντας άμεσα αυτά τα επιθετικά ταπεινωτικά επεισόδια της Τουρκίας σε βάρος της πατρίδας μας.

Γι’ αυτό κύριε Πάγκαλε μην ρίχνετε άλλο νερό στο μύλο των προκλήσεων της Τουρκίας.

Λυπούμαι ειλικρινά για σας!!!

• ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗΣ
  ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
  ΤΕΩΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΥΜΝΙΩΝ
  Κάλυμνος 6/3/2018