Ένα χειροκρότημα για το Μεγάλο Κανάλι που ίσως τελικά και να μην ακούστηκε ποτέ… 




Της Έλλης Αυξεντίου

Ο πρώτος χρονολογικά, ελληνικός τηλεοπτικός σταθμός. ‘Ένα κανάλι που υπήρξε χρυσό. Ένα κανάλι που έγραψε ιστορία. Ένα κανάλι που ακούστηκαν τα πιο δυνατά χειροκροτήματα… ‘Ένα κανάλι που εδώ και δύο χρόνια, ουρλιάζει, κραυγάζει μέσα στη σιωπή… Mega, το μεγάλο κανάλι… 

Το Μεγάλο Κανάλι, με τη βαριά ταινιοθήκη κλείνει… Τα μέλη του ΕΣΡ συνεδρίασαν την Τρίτη 13 Μαρτίου 2018 και αποφάσισαν κατά πλειοψηφία 6-3, ότι το μαύρο ταιριάζει καλύτερα, στον πρώτο ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό της Ελλάδος, με τις 420 οικογένειες που παρέμειναν όμηροι για δύο ολόκληρα χρόνια, να μένουν στο δρόμο… Στο χέρι των μετόχων του καναλιού, ήταν βέβαια, αν θα υπέβαλλαν έφεση για την απόφαση αυτή, και αν θα στήριζαν τις οικογένειες, τους ανθρώπους που κράτησαν και κρατούν μέχρι και σήμερα ζωντανό το Mega… Η έφεση προσωρινά έγινε αποδεκτή…

Κάποιοι, κατηγόρησαν το σταθμό, για διαπλοκή, για προπαγάνδα, για παραπλήροφόρηση, για αλλοίωση στοιχείων, καταπάτηση των κανόνων δεοντολογίας… Κάποια στελέχη του Mega, τη στιγμή που πάλευαν με έκτακτα τηλεοπτικά δελτία, μήπως και δοθεί μια παράταση ζωής στο κανάλι, είχαν το θάρρος και την τόλμη να ζητήσουν συγνώμη και να απολογηθούν… Και ναι, αναφέρομαι στον Μιχάλη Ιγνατίου και στη Νάταλι Κακκαβά… «Ένα μεγάλο συγνώμη από τον κόσμο για τη στάση που κράτησαν την περίοδο των Μνημονίων. Θυμώσαμε τον κόσμο και έχει δίκιο, που μας γύρισε την πλάτη και είναι οργισμένος μαζί μας. Κάναμε λάθος. Υποσχόμαστε όμως ότι αυτή τη φορά θα αλλάξουμε. Αν μας δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία θα αλλάξουμε. Θα είμαστε διαφορετικοί! Το υποσχόμαστε…»

Είμαι βεβαία, πως από τον κόσμο η συγνώμη έγινε αποδεκτή… Γιατί όλοι, εμείς οι απλοί πολίτες, ξέρουμε πολύ καλά τι θα πει να εργάζεσαι και να μην πληρώνεσαι, τι εστί ανεργία, να περιμένεις στην ουρά του ΟΑΕΔ, να χτυπάς κλειστές πόρτες και να φιλάς ποδιές, μοιράζοντας βιογραφικά… πως είναι να μετράς τα κέρματα και να έχεις αγωνία αν θα φτάσουν για το γάλα και για το ψωμί του παιδιού σου… πως είναι να σε κοιτάει γεμάτο λύπη και θλίψη το παιδί σου στα μάτια… να θέλει να σου πει αλλά να μην μπορεί…

Μόνο που οι μέτοχοι, για τους δικούς τους λόγους, τότε παρέμειναν αμέτοχοι και δεν διεκδίκησαν την 7η άδεια… Αυτή τη φορά όμως , ευελπιστούμε πως θα σταθούν στο πλευρό των εργαζομένων, των ανθρώπων που δούλευαν χωρίς ρεύμα και χωρίς νερό, για τους ανθρώπους που επί δύο χρόνια, στήριξαν την απλήρωτη εργασία, άνθρωποι τίμιοι, οικογενειάρχες, με παιδιά… Και θα χρησιμοποιήσουν όλα τα νομικά εργαλεία που υπάρχουν, ασκώντας πρώτα το δικαίωμα της έφεσης, έτσι ώστε να παγωθεί για αρχή και να αλλάξει στη συνέχεια, η άδικη και κατακριτέα απόφαση του καταμπερδεμένου κατά τη γνώμη μου, ΕΣΡ.

Την Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018 , τα υπόλοιπα τηλεοπτικά κανάλια πλην του Star, τήρησαν, τετράωρη στάση εργασίας, ως ένδειξη συμπαράστασης προς τους συναδέλφους , με αίτημα «όχι μαύρο στο Μega»…Την Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018, το ΣΤΕ έδωσε τη δική του απάντηση, στο ΕΣΡ «όχι μαύρο στο Mega», με αναστολή της απόφασης. Με την εξέλιξη αυτή, προσφέρεται άλλη μια ευκαιρία στους μετόχους του μεγάλου καναλιού, να κινήσουν κάθε απαραίτητη διαδικασία, έτσι ώστε να επαναλειτουργήσει και πάλι ο πολύπαθος τηλεοπτικός σταθμός…

  • Προσωπικά δεν μπορώ να γνωρίζω, ποια θα είναι η έκβαση του δράματος και αν στο τέλος αυτής της τραγωδίας , θα αποδοθεί δικαιοσύνη… Αυτό που ξέρω, όμως, είναι πως το μεγαλύτερο χειροκρότημα αξίζει και ανήκει σε αυτούς τους 420 ανθρώπους, σε αυτούς που μένουν στο δρόμο, σε αυτούς που προστίθενται στη λίστα με τους υπόλοιπους… σ’ αυτούς που τα όνειρα τους και οι κόποι τους θα στοιχειώσουν μια για πάντα το κανάλι και θα εκδικηθούν… γι αυτό το χειροκρότημα που ίσως τελικά και να μην ακούστηκε ποτέ…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: