ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Αυτά που συμβαίνουν με το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων είναι πρωτόγνωρα πράγματα. Πάνω από 250 χιλιάδες άνθρωποι στη Θεσσαλονίκη κατέβηκαν στους δρόμους φωνάζοντας με όλη τη δύναμη της φωνής τους ότι «η Μακεδονία είναι Ελληνική». Το ίδιο -και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό- αναμένεται να συμβεί και σήμερα στην Αθήνα.
Είκοσι έξι χρόνια μετά, και αφού για το θέμα της κλοπής του ονόματος της Μακεδονίας δεν μιλούσε κανείς, γίναμε μάρτυρες ενός ξεσηκωμού, από ανώνυμους ανθρώπους, που βεβαίως δεν είναι εθνικιστές, αν ξεχωρίσουμε (και αποβάλουμε) τα μέλη της ναζιστικής οργάνωσης, της Χρυσής Αυγής, που επιχειρούν να εκμεταλλευθούν τον πατριωτισμό αυτών που σηκώθηκαν από τους καναπέδες τους για να ζητήσουν από τον πολιτικό κόσμο της χώρας, να αρχίσει να σκέφτοται και να αντιδρά υπεύθυνα.
Χωρίς αμφιβολία, οι ηγέτες πρέπει να είναι για τα δύσκολα, και να έχουν το σθένος να λαμβάνουν τις δύσκολες αποφάσεις. Στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος μέσα από τα λάθη του έμαθε να κυβερνά διαφορετικά, απ’ ότι όταν ανέλαβε την εξουσία, τον Ιανουάριο του 2015. Δέχθηκε τα Μνημόνια, πήρε αβάστακτα για το λαό μέτρα. Πόνεσε και αυτός τους πολίτες, όπως όλοι οι Έλληνες πολιτικοί. Από που να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς. Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι η έξοδος από την εποπτεία είναι ένα μίλι δρόμος, οι πολίτες δεν έχουν άλλη υπομονή. Άντεξαν χωρίς να διαμαρτύρονται και πολλές φορές αναρωτήθηκα γιατί χάθηκε η αξιοπρέπεια. Διότι αξιοπρέπεια είναι η διαμαρτυρία, όταν οι πολιτικοί χωρίς ευαισθησία επιβάλλουν τα αβάστακτα μέτρα.
Ο κ. Τσίπρας πήρε μία απόφαση: Να κλείσει την πληγή του Σκοπιανού και «να τα βρει» με τους Αλβανούς, ώστε να ασχοληθεί απερίσπαστος με το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, που αποτελεί η ακραία επιθετικότητα της Τουρκίας. Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει κυριολεκτικά ξεσαλώσει και ο κίνδυνος πολέμου με την Ελλάδα και την Κύπρο είναι ορατός, διότι βρίσκεται πάντα στα σχέδιά του. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πότε θα αποτολμήσει το άλμα στο κενό, αλλά η χώρα πρέπει να είναι προετοιμασμένη στρατιωτικά. Με βάση αυτή τη λογική, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας αποφάσισε να προσπαθήσει να εξαφανίσει από το πιάτο των προβλημάτων το Σκοπιανό και το Αλβανικό. Προφανώς λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο, που είναι ο λαός.
Δεν υπολόγισε και δεν μέτρησε με τη λογική τους λόγους για τους οποίους οι πολίτες κάθισαν στους καναπέδες τους και δεν έβγαιναν μαζικά στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν. Τα Μνημόνια «σκότωσαν» κάθε ψυχική δύναμη που είχαν οι άνθρωποι. Βασικά έκαναν υπομονή ελπίζοντας ότι η ημέρα της εξόδου από την κρίση θα ήταν κοντά. Πέρασαν οκτώ σχεδόν χρόνια. Υπέμεναν όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά φαίνεται, πως η κλοπή του ονόματος της Μακεδονίας ήταν η αφορμή για να διαδηλώσουν και να ξεσπάσουν.
Ο πρωθυπουργός πρέπει να ακούσει τον μεγάλο συνθέτη του Ελληνισμού, που τίμησε την Ελλάδα στα πλάτη και τα μήκη όλης της γης. Ο κ. Τσίπρας πρέπει να ακούσει τις χιλιάδες των Ελλήνων που θα διαδηλώσουν σήμερα στην Αθήνα. Δεν θα φωνάξουν σήμερα μόνο για την ελληνική Μακεδονία. Θα φωνάξουν και για την ανάγκη να τελειώσει αυτό το άνευ προηγουμένου δράμα που δημιούργησε η οικονομική κρίση. Ο κ. Τσίπρας έχει ένα πλεονέκτημα: Δεν δημιούργησε την κρίση. Όμως την διαχειρίζεται με τη ψήφο του λαού. Οι πολίτες που τον έκαναν πρωθυπουργό, ζητούν κάτι άλλο και πρέπει να το λάβει υπόψιν. Θέλουν πίσω τις ζωές τους, θέλουν την απελευθέρωση της Ελλάδας από το ζυγό των Μνημονίων.
Οι ιδεοληψίες που διακατέχουν κάποιους συντρόφους του στον ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να τον αφορούν, ούτε να τον ενδιαφέρουν. Εδώ πρόκειται για την Πατρίδα και την Ιστορία της. Το πρόβλημα με τα Σκόπια δεν είναι πολιτικό. Είναι θέμα της Ιστορίας. Και η Ιστορία είναι αμείλικτη όταν κάποιος την μελετήσει.
Οι Σκοπιανοί παίζουν ένα βρώμικο παιγνίδι. Λένε στο εξωτερικό ότι η επιθυμία τους είναι η λύση του προβλήματος της ονομασίας. Αλλά στο εσωτερικό πρεσβεύουν άλλα. Δεν ακούσατε τον υπουργό Εξωτερικών Ντιμιτρόφ; Πως μπορεί να διακατέχεται από άγρια εθνικιστικά αισθήματα και την ίδια στιγμή να προσποιείται ότι συνομιλεί με καλή πίστη. Ο κ. Τσίπρας δεν πρέπει να τους έχει καμία εμπιστοσύνη. Ναι, έχει δικαίωμα να διαπραγματεύεται μαζί τους, αλλά η διαπραγμάτευση πρέπει να γίνει σε άλλη βάση.