Το αυτομαστίγωμα και το φλέρτ με τη συμφωνημένη διχοτόμηση: Άγνοια κινδύνου ή απλά ερασιτέχνες;




Του Κώστα Βενιζέλου

Στον απόλυτο μαζοχισμό παραπέμπει το επιχείρημα που προβάλλεται από κάποιους στις ελεύθερες περιοχές tτης Κύπρου ότι για τα αποτελέσματα των ψευδοεκλογών στα κατεχόμενα φταίνε οι… Ελληνοκύπριοι.

  • Φταίνε οι Ελληνοκύπριοι που δεν αποδέχθηκαν τα πάντα στις Πενταμερείς Διασκέψεις.
  • Φταίνε οι Ελληνοκύπριοι που «δημιουργούν ανασφάλεια στους Τουρκοκύπριους».
  • Φταίνε οι Ελληνοκύπριοι που λοξοκοιτάζουν προς τα κατεχόμενα επειδή θέλουν να επιστρέψουν.

Πάλι καλά που δεν θυμήθηκαν τον Κοτζιά να του φορτώσουν κι αυτό. Αυτό το μόνιμο αυτομαστίγωμα που χαρακτηρίζει κάποιους στις ελεύθερες περιοχές είναι ίδιον όσων αναδεικνύουν το αφήγημα του «φταίξαμε και εμείς» για να προωθήσουν τη φιλοσοφία της όποιας λύσης.

Στο Κραν Μοντάνα ολοκληρώθηκε ένας κύκλος ατέρμονων, αδιέξοδων συζητήσεων που βαθμηδόν οδήγησε στη διαπραγμάτευση ενός πλαισίου τουρκικών συντεταγμένων. Στο Κραν Μοντάνα έπεσε θορυβωδώς η αυλαία της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Αυτό είναι μια πραγματικότητα και δεν μπορεί να αλλάξει όσο κι εάν οι αφελείς και αιθεροβάμονες επιμένουν δογματικά, άτεγκτα και ανεδαφικά να μην το αντιλαμβάνονται. Είναι επιλογή να συζητούμε ακόμη 43 χρόνια και να μην οδηγούμαστε σε λύση;

Αντίθετα, αυτό που επιτυγχάνεται είναι να προσεγγίζει η ελληνική πλευρά στην Κύπρο περισσότερο στις τουρκικές θέσεις και επιδιώξεις. Αυτό έγινε και συνεχίζει να γίνεται καθώς οι εκάστοτε διαχειριστές θεωρούσαν ότι με αυτό τον τρόπο θα… έπειθαν την κατοχική Τουρκία να συνεργαστεί. Σαφώς και στην αντίπερα όχθη πήραν χαμπάρι πως αυτή η πορεία, που επέλεξε διαχρονικά η ελληνοκυπριακή ηγεσία, προσέγγιζε βαθμηδόν τις επιδιώξεις τους και ως εκ τούτου δεν έχουν λόγο να συνεργαστούν. Επιδιώκουν το απόλυτο γιατί κάποια στιγμή θα τους δοθεί!

Το ζητούμενο είναι τι μπορεί να γίνει; Η ΔΔΟ είναι ένα μόρφωμα που δεν θα λειτουργήσει καθώς θα γεννά διακρίσεις, θα στηρίζεται σε διαχωριστικά στοιχεία, θα προκαλεί εθνικιστικές εξάρσεις και συγκρούσεις. Εύκολη απάντηση δεν υπάρχει για τις εναλλακτικές επιλογές που πρέπει να εξεταστούν. Χρειάζονται πανεθνικές συζητήσεις και αποφάσεις. Επιβάλλεται, όμως, να εγκαταλειφθεί η αδιέξοδη πεπατημένη. Το πιο εύκολο είναι να επιμένουν οι διαχειριστές στην ίδια πορεία. Το πιο εύκολο είναι να προωθηθεί η επιλογή που ψιθυριστά προβάλλεται από κάποιους υψηλά ιστάμενους, για συμφωνημένη διχοτόμηση. Αυτή η επιλογή, για τους αφελείς, θεωρείται «η οδός απαλλαγής από την Τουρκία».

  • Δεν είναι, όμως, έτσι. Η Τουρκία για να δεχθεί μια τέτοια επιλογή θα θέσει όρους, που θα έχουν ένα βασικό στοιχείο: Να ελέγχει το παιχνίδι. Να έχει λόγο στην Κύπρο και στην ΑΟΖ της. Διαφορετικά δεν θα αποδεχθεί. Οι εξυπνάδες από κάποιους επιδερμικούς πολιτικούς στην ελληνοκυπριακή πλευρά, που φλερτάρουν με αυτή την ιδέα, δείχνουν άγνοια της τουρκικής πολιτικής. Δείχνουν άγνοια κινδύνου και ερασιτεχνισμό υψηλού ρίσκου. Η κατάθεση μιας τέτοιας ιδέας είναι δρόμος χωρίς επιστροφή. Αυτό θέλει η Τουρκία, να παγιδεύσει την ε/κ πλευρά.

Οι αιθεροβάμονες κάνουν ό,τι δεν το γνωρίζουν. Το λάθος είναι πως βολιδοσκοπούν, το συζητούν και φαίνεται πως στην αντίπερα όχθη το έχουν δέσει ψηλό μαντίλι. Κανείς δεν νομιμοποιείται να κάνει αυτό. Η άλλη πτέρυγα της ίδιας προσέγγισης του Κυπριακού, παράλληλα με τους οπαδούς της διχοτόμησης, προβάλλουν το επιχείρημα πως «δεν υπάρχει άλλη επιλογή» πλην της πεπατημένης. Το χειρότερο είναι πως αρνούνται να συζητήσουν οτιδήποτε άλλο σενάριο επιμένοντας μαζοχιστικά σε μιαν επιλογή που βαθμηδόν οδηγεί σε εδραίωση κατοχικών δεδομένων και ενδεχομένως σε περιπέτειες.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το θέμα με τις χωριστές ΑΟΖ έχει κλείσει; Μια ακόμη επιδερμική αντίληψη από το πολιτικό σύστημα. Σε άλλες χώρες θα γινόταν σεισμός. Στο μικρό χωριό (της Κύπρου) τίποτα!

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: