Του ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΣΦΙΚΗ
Σε ανοιχτή αντιπαράθεση με την Άγκυρα οδηγείται η Ουάσινγκτον που πλέον διαμηνύει σε αυστηρούς τόνους την δυσαρέσκεια της για την τουρκική χερσαία εισβολή στο κουρδικό καντόνι Αφρίν της βορειοδυτικής Συρίας.
Σε μια καλά ενορχηστρωμένη επικοινωνιακή επίθεση, τόσο η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ όσο και του Πενταγώνου κάλεσαν με τον ποιο κατηγορηματικό τρόπο την Άγκυρα να προβεί σε ταχεία αποκλιμάκωση της στρατιωτικής της δραστηριότητας στην περιοχή.
Αναφερόμενη στη τουρκική επίθεση στο Αφρίν, η εκπρόσωπος σημείωσε πως η Άγκυρα κατάφερε να αποσταθεροποιήσει μια από τις πιο σταθερές περιοχές της πολύπαθης Συρίας δημιουργώντας νέες ομάδες προσφύγων και προκαλώντας τον τραυματισμό άμαχων πολιτών.
Παρόλο που η κ. Νάουερτ αναγνώρισε τις τουρκικές ευαισθησίες για το θέμα της ασφάλειας (υπενθύμισε ότι η Ουάσινγκτον εξακολουθεί να θεωρεί το Ρ.Κ.Κ. ως τρομοκρατική οργάνωση), υποστήριξε πως πρωταρχικό μέλημα όλων των συμμάχων πρέπει να είναι η εξάλειψη του Ισλαμικού Κράτους και κατηγόρησε την Άγκυρα πως έχει χάσει τον προσανατολισμό της και δεν τηρεί μια εποικοδομητική στάση.
Τα Έψαλε Τηλεφωνικά ο Ντόναλντ στον Ερντογάν
Η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έδωσε την δική της απάντηση στις τουρκικές «επισημάνσεις» που αμφισβητούν την εκδοχή του Λευκού Οίκου για το περιεχόμενο της τηλεφωνικής επικοινωνίας που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στον Τραμπ και τον Ερντογάν μετά την επίθεση στο Αφρίν.
Όπως είπε η κ. Νάουερτ δεν την εκπλήσσει το γεγονός ότι η τουρκική προεδρία προσπάθησε να δώσει μια άλλη εικόνα δεδομένου ότι η στάση του πρόεδρου Τραμπ ήταν ιδιαίτερα σκληρή.
«Νομίζω ότι ο πρόεδρος ήταν σκληρός απέναντι στον πρόεδρο Ερντογάν. Το ίδιο είχε κάνει και ο ΥΠΕΞ Τίλερσον γιατί έχουμε τεράστια ανησυχία για την κλιμάκωση της βίας και το τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την Συρία. Τόσο ο Λευκός Οίκος όσο και εμείς στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ επιμένουμε για την ορθότητα του περιεχομένου αυτής της τηλεφωνικής κλήσης».
«Εξωφρενικά Πράγματα» οι Τουρκικές Απειλές
Αυτή τη στιγμή τα τρία κουρδικά καντόνια που βρίσκονται στη βόρεια Συρία συγκροτούν μια de facto αυτόνομη περιοχή που αποκαλείται Ροζάβα ή Δυτικό Κουρδιστάν. Μέχρι στιγμής οι Τουρκομάνοι αντάρτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μια σφήνα ελέγχοντας μια περιοχή που διασπά την κουρδική ζώνη και απομονώνει το δυτικό καντούνι του Αφρίν καθιστώντας το ιδιαίτερα ευάλωτο.
Μάλιστα ο ανώτατος σύμβουλος του Ερντογάν Ilnur Cevik υπονόησε ότι οι Αμερικανοί κομάντο που βρίσκονται στο Μανμπίτζ και συνεργάζονται με τους Κούρδους μπορεί να χτυπηθούν από τον τουρκικό στρατό, γεγονός που οδήγησε την εκπρόσωπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ να παρατηρήσει πως «πολλές χώρες και ηγέτες θα πουν εξωφρενικά πράγματα. Δεν θα σχολιάσω την κάθε τοποθέτηση που κάνει κάθε ηγέτης στον κόσμο».
Το Κουρδικό Μήλον της Έριδος
Τα αντικρουόμενα συμφέροντα των δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ στη Συρία φέρνουν όλο και πιο κοντά την Ουάσιγκτον και την Άγκυρα σε τροχιά ανοιχτής αντιπαράθεσης.
Από την μια πλευρά, η Τουρκία θεωρεί ως ζήτημα εθνικής ασφάλειας την αποτροπή μιας κουρδικής ζώνης πάνω στα σύνορα της, καθώς πιστεύει πως οι Κούρδοι της Συρίας (YPG) συνδέονται άμεσα με το κουρδική στρατιωτική οργάνωση Ρ.Κ.Κ. που προβάλει εθνικοαπελευθερωτικές αξιώσεις και δρα στο εσωτερικό της. Το Ρ.Κ.Κ. θεωρείται τόσο από την Άγκυρα όσο και από την Ουάσινγκτον ως τρομοκρατική οργάνωση. Η Τουρκία φοβάται πως μια κουρδική οντότητα που θα εφάπτεται πάνω στα σύνορα της θα μπορεί να προσφέρει καταφύγιο, εκπαίδευση ακόμα και υλικοτεχνική στήριξη στους αντάρτες του Ρ.Κ.Κ. που δραστηριοποιούνται εντός της επικράτειας της.
Οι ισορροπίες που επιθυμούν να κρατήσουν οι ΗΠΑ είναι ιδιαίτερα λεπτές και τα περιθώρια διπλωματικών ακροβατικών στενεύουν μέρα με την μέρα. Αργά ή γρήγορα η Ουάσινγκτον θα πρέπει στο τέλος να διαλέξει.
Σε ένα γεωπολιτικό παιχνίδι όπου περιλαμβάνει ακραίους Ισλαμιστές, φυλές Τουρκομάνων που πρόσκεινται στην Άγκυρα, και καθεστωτικές δυνάμεις που στηρίζονται από την Ρωσία, το Ιράν και την Χεζμπολάχ, οι Κούρδοι αποτελούν το μοναδικό πιόνι που οι ΗΠΑ έχουν στο έδαφος. Το αν στο τέλος αυτό το κουρδικό πιόνι θα χρειαστεί να θυσιαστεί για να κερδηθεί η παρτίδα του συριακού εμφύλιου, αυτό μένει να το δούμε.