Οι μετανάστες είναι άνθρωποι και όχι πιόνια σε σκάκι: Η «κουλτούρα των όπλων»…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Να αλλάξουν περιοχές στη Συρία από επικίνδυνες σε ασφαλείς απαιτεί η Κύπρος από τις Βρυξέλλες: Γύρω στα 10 κράτη συμφωνούν με τη Λευκωσία για να σταματήσουν οι ροές μεταναστών
Ο Χοσεΐν Αμίρ Αμπντολαχιάν, από τη Νέα Υόρκη, παίζει με τις λέξεις: Ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν υποβαθμίζει το πλήγμα στην Ισφαχάν, δεν το αποδίδει στο Ισραήλ!!!
Του Πανίκου Παναγιώτου
Οι περισσότεροι μετανάστες δεν έχουν επιλέξει αυτόν τον δρόμο. Αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους λόγω πολέμων, εμφύλιων συρράξεων, εγκληματικών καθεστώτων, φτώχειας, πείνας, ανεργίας και φυσικών καταστροφών.
Το φαινόμενο της μετανάστευσης, με βίαιες ή ειρηνικές μετακινήσεις πληθυσμών, είναι ταυτισμένο με την Ιστορία της Ανθρωπότητας. Και η χώρα που έχει το μεγαλύτερο ποσοστό μεταναστών είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες κι αυτό -σε μεγάλο βαθμό- είναι το μεγαλείο της.
Όταν, για παράδειγμα, οι καταστροφικοί σεισμοί στο Ελ Σαλβαδόρ το 2001 άφησαν πίσω τους εκατοντάδες χιλιάδες άστεγους και πολλοί αναγκάστηκαν να ξεριζωθούν, η Αμερική άνοιξε τις αγκαλιές της, όπως έκανε παλαιότερα με Ευρωπαίους πολίτες. Μέσα στο πλαίσιο ενός ανθρωπιστικού προγράμματος που πρόσφερε τότε η αμερικανική κυβέρνηση, διακόσιες χιλιάδες Σαλβαδοριανοί είχαν εγκατασταθεί στις ΗΠΑ.
Την περασμένη Δευτέρα, μετά από δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια, η κυβέρνηση Τραμπ ανακοίνωσε ότι σταματά να χορηγεί το λεγόμενο καθεστώς προστασίας στους διακόσιους χιλιάδες Σαλβαδοριανούς, με συνέπεια να δρομολογηθεί η απέλασή τους, χωρίς να υπολογίζονται οι δραματικές προσωπικές, οικογενειακές και επαγγελματικές επιπτώσεις για όλους αυτούς τους ανθρώπους. Όπως ειπώθηκε, οι αυστηρότεροι έλεγχοι μεταναστευτικών ροών και η απέλαση «παράτυπων μεταναστών» αποτελούν προτεραιότητες της κυβέρνησης Τραμπ, που ήδη έχει αφαιρέσει την προστασία που παρείχε το συγκεκριμένο μέτρο σε περίπου 60.000 υπηκόους της Αϊτής, σε 5.000 της Νικαράγουας και σε 1.000 του Σουδάν, προβάλλοντας τη θέση ότι «οι έκτακτες, προσωρινές συνθήκες δεν υφίστανται πλέον», ενώ η ισχύς του μέτρου για 57.000 υπηκόους της Ονδούρας παρατάθηκε έως τον Ιούλιο. Σύμφωνα με το αρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, «οι αρχικές συνθήκες που προκάλεσαν οι σεισμοί του 2001 στο Ελ Σαλβαδόρ έχουν πάψει να υφίστανται», δίνοντας χρονικό διάστημα 18 μηνών στους δικαιούχους του μέτρου να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Το καθεστώς που τους χορηγήθηκε τότε ήταν μεν «προσωρινής προστασίας», αλλά οι άνθρωποι δεν είναι πιόνια σκακιού. Πρόκειται λοιπόν για μια ακόμη κλασική περίπτωση ψυχρής αντιμετώπισης ενός ανθρωπιστικού ζητήματος από εξουσία, είτε στις ΗΠΑ είτε σε άλλο μεγάλο ή μικρό κράτος. Τέτοιου είδους αντιλήψεις και νοοτροπίες δεν επιλύουν, αλλά αυξάνουν προβλήματα. Και το συγκεκριμένο θέμα δεν έχει καμία σχέση με την ισλαμική τρομοκρατία και τους εισερχόμενους παράνομους μετανάστες. Από τη μια «επιτρέπουν» σε μακελάρηδες να σκορπούν τον θάνατο και από την άλλη κυνηγούν νομοταγείς μετανάστες που σέβονται το αμερικανικό Σύνταγμα. Φαίνεται όμως ότι η «κουλτούρα των όπλων» είναι ισχυρότερη από την «κουλτούρα της ανθρωπιάς», γιατί απλούστατα είναι πιο συμφέρουσα και πιο επικερδής.