Πετρούνιας, Σάκκαρη και άλλοι του αθλητισμού διηγούνται αναμνήσεις από τα Χριστούγεννα




Τα Χριστούγεννα είναι η πιο ευτυχισμένη περίοδος του χρόνου. Η στιγμή που ακόμα και οι μεγάλοι γίνονται παιδιά. Τα προβλήματα περνάνε σε δεύτερη μοίρα και μας συνεπαίρνουν οι γιορτινές ημέρες, οι στολισμένοι δρόμοι και τα οικογενειακά δείπνα. 

Το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) επικοινώνησε με ανθρώπους του αθλητισμού και γύρισε τον χρόνο πίσω. Ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης, ο πρόεδρος της ΕΟΕ Σπύρος Καπράλος, ο «χρυσός» Ολυμπιονίκης Λευτέρης Πετρούνιας, αλλά και Παγκόσμιοι πρωταθλητές και πρωταθλητές Ευρώπης γυρνάνε τον χρόνο πίσω και ανατρέχουν στα… καλύτερα Χριστούγεννα που έχουν περάσει στη ζωή τους και τα μοιράζονται μαζί μας. Επειδή, όμως, παραμένουν αθλητές θυμούνται και την πρώτη τους ανάμνηση με το αγαπημένο τους άθλημα.

Ας δούμε λοιπόν τις έντονες στιγμές που μας έχουν προσφέρει οι πρωταγωνιστές του μαγικού κόσμου του αθλητισμού.

Γιώργος Βασιλειάδης (Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού): «Ξεχωριστά Χριστούγεννα ήταν τα πρώτα με τον γιο μας το μεγάλο, τον οποίο αποκτήσαμε ενώ είχαμε ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ. Το συναίσθημα όταν έχεις το παιδί σου αγκαλιά, κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δένδρο, είναι μεγαλειώδες και φυσικά κορυφώνεται με την έλευση του τρίτου μας παιδιού».

Σπύρος Καπράλος (πρόεδρος Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής): «Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι ημέρες γιορτής και αγάπης, που μαζεύεται όλη η οικογένεια. Επομένως ήταν πολύ ωραία πέρυσι που είχα και τους δύο γονείς μου. Εφέτος έχασα τον πατέρα μου, επομένως θυμάμαι τα περυσινά που τους είχα όλους κοντά μου. Πριν από το πόλο ήμουν κολυμβητής και πρωταθλητής Ελλάδας. Εχασα για 2 δέκατα του δευτερολέπτου την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972 και είπα ότι δεν μου πάει αυτό το άθλημα, ας πάω σε ένα άλλο μπας και δω άσπρη μέρα. Ξεκίνησα με το πόλο, αλλά το 1976 ήταν η μόνη χρονιά που δεν πήραμε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, γιατί η Πολιτεία δεν μας έστειλε στο προολυμπιακό τουρνουά. Ετσι είχα πει ότι δεν θα κάνω το όνειρό μου ποτέ πραγματικότητα. Ευτυχώς το 1980 και 1984 καταφέραμε και προκριθήκαμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες κι ένιωσα τη χαρά της συμμετοχής».

Λευτέρης Πετρούνιας (χρυσός Ολυμπιονίκης στους κρίκους): «Τα καλύτερα Χριστούγεννα ήταν όταν ο πατέρας μου ήταν στη ζωή το 2014, που είχαμε φάει όλοι μαζί. Δεν μπορούν να είναι άλλα, γιατί είχα κοντά μου τον πατέρα μου και μου λείπει. Η πρώτη μου ανάμνηση που είχα είναι ότι οι κρίκοι είναι ψηλοί. Τους είχα δει από 15 μέτρα απόσταση στον Πανιώνιο κι εκεί ήταν ο… κεραυνοβόλος έρωτας».

Μαρία Σάκκαρη (πρωταθλήτρια του τένις): «Κάθε χρόνο περνάω πολύ καλά τα Χριστούγεννα. Είμαι μαζί με την οικογένειά μου και περνάω χρόνο μαζί τους. Δεν ξεχωρίζω κάποια Χριστούγεννα, γιατί αυτή την εποχή είμαι μαζί με τους δικούς μου, που μέσα στη χρονιά δεν περνάω χρόνο μαζί τους, λόγω των ταξιδιών. Η πιό δυνατή ανάμνηση που έχω με το τένις ήταν το πρώτο μου τουρνουά στη Λαμία. Νομίζω ότι δεν θα το ξεχάσω ποτέ και ήταν η στιγμή που είπα ότι τώρα θέλω να παίξω επαγγελματικό τένις».

Μαρία Πρεβολαράκη (πρωταθλήτρια Πάλης): «Δύο Χριστούγεννα ξεχωρίζουν για μένα. Θυμάμαι όταν ήμουν 12 χρονών που ο Αγιος Βασίλης μου έφερε τα πρώτα μου παλαιστικά παπούτσια. Είχα συγκινηθεί πάρα πολύ. Επίσης πέρυσι ήταν εξαιρετικά Χριστούγεννα. Ηταν η πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, που δεν είχα προετοιμασία και μπόρεσα κι έφαγα ελεύθερα και πέρασα ωραία τις γιορτές!. Η πρώτη μου ανάμνηση από την Πάλη ήταν το 2000-01 αν δεν κάνω λάθος. Ηταν μια προετοιμασία στο Λουτράκι. Μου είχε κάνει εντύπωση πόσο γυμνασμένες ήταν οι γυναίκες και οι θεαματικές λαβές».

Αλέξανδρος Καραγιάννης (ποδοσφαιριστής Λαμίας): «Τα καλύτερα Χριστούγεννα ήταν πριν 5-6 χρόνια που είχαμε περάσει με όλο το σόι μαζί. Ηταν η τελευταία φορά που ήμασταν όλοι μαζί. Η πιο έντονη ανάμνηση που έχω από μικρός με το ποδόσφαιρο ήταν όταν παίξαμε με την ΕΠΣ Γρεβενών και φτάσαμε στους 4 στην Ελλάδα. Ηταν η πρώτη φορά που είχε συμβεί αυτό και νιώθαμε ότι είμαστε οι βασιλιάδες της πόλης».

Βασιλεία Καραχάλιου (πρωταθλήτρια ιστιοπλοΐας): «Τα αγαπημένα μου Χριστούγεννα ήταν όταν η μητέρα μου, μου πρότεινε να ζητήσω από τον Αγιο Βασίλη Ιστιοπλοϊκά δώρα, αντί για παιχνίδια. Δεν είχα σκεφτεί ότι μπορούσα να ζητήσω κάτι τέτοιο. Μου άνοιξε καινούργιους ορίζοντες! Ημουν περίπου 7 χρονών και ζήτησα γάντια, τα οποία τελικά δεν με βόλεψα. Θυμάμαι να κάνουν τα μεγαλύτερα αδέρφια μου ιστιοπλοΐα κι εμένα δεν με έπαιρναν γιατί ήμουν πολύ μικρή. Περίμενα όση ώρα έκαναν, μήπως αλλάξει ο έφορος γνώμη, αλλά που! Με έδιωχνε γιατί τριγύρναγα συνέχεια γύρω του».

Γιάννης Σγουρόπουλος (πρωταθλητής πινγκ πονγκ): «Τα Χριστούγεννα που θυμάμαι ήταν όταν ο Αγιος Βασίλης μου είχε φέρει την πρώτη μου ρακέτα. Είχα νιώσει πάρα πολύ ωραία και σκεφτόμουν ότι έφερε ένα δώρο ειδικά για μένα. Η πρώτη μου ανάμνηση ήταν όταν ήμουν μικρός και με έβαζε ο πατέρας μου πάνω στο τραπέζι κι έπαιζα. Αυτό, όμως, που με έκανε να αγαπήσω το πινγκ πονγκ είναι οι ευθύνες που σου δίνει το άθλημα. Είναι ατομικό και πρέπει να κάνεις τα πάντα μόνος σου».

Μιχάλης Σεΐτης (Παραολυμπιονίκης του στίβου): «Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια Χριστούγεννα. Εχω περάσει πολύ ωραία με την οικογένειά μου. Αυτό που θυμάμαι όταν ήμουν μικρός ήταν το στρώμα του ύψους και το ταρτάν, γιατί έκανα άλμα εις ύψος, όταν ξεκίνησα στην 5η δημοτικού. Θυμάμαι τη μυρωδιά του ταρτάν»!

Νίκος Κοσμάς (πρωταθλητής Καράτε): «Κάθε Χριστούγεννα είναι μοναδικά γιατί τα περνάμε οικογενειακά. Αυτά νομίζω μας μένουν χαραγμένα, επειδή είμαστε με την οικογένειά μας. Η πρώτη ανάμνηση με το καράτε ήταν όταν μπήκα στο σύλλογό μου την πρώτη φορά. Σε αντίθεση με άλλα αθλήματα που είχα κάνει στο παρελθόν, είδα το σεβασμό και την πειθαρχία που υπήρχε και αυτό ήταν που με τράβηξε».

Μαρία Τσακίρη (πρωταθλήτρια διάθλου): «Η αλήθεια είναι πως κάθε Χριστούγεννα είμαι πάνω σε ένα βουνό. Δεν τα έχω κάνει ποτέ στο σπίτι μου. Τα περνάμε έξω στα χιόνια. Ξεχωρίζω ίσως πριν πολλά χρόνια, όταν ήμουν μικρή και τα περνούσαμε στο Φαλακρό της Δράμας, γύρω από τη φωτιά κι έξω από το καταφύγιο. Η πιο έντονη στιγμή που έχω περάσει ήταν πέρυσι. Μόλις τερμάτισα έκλαιγα γιατί είχα έρθει 4η και ήταν η καλύτερη θέση που έχει κατακτήσει Ελληνας στο δίαθλο».

Βαγγέλης Γαλιατσάτος (πρωταθλητής Αρσης Βαρών): «Τα αγαπημένα μου Χριστούγεννα ήταν πέρυσι που ήρθαν φίλοι μου στην Κεφαλονιά. Είχαμε περάσει πολύ όμορφα και διασκεδάσαμε πάρα πολύ. Η πρώτη μου ανάμνηση από την Αρση Βαρών ήταν ένας περιφερειακός αγώνας που είχε γίνει στη Λάρισα. Ηταν η πρώτη φορά που είχα δει και κατευθείαν αγάπησα το άθλημα».

Νίκος Λάκατας , ΑΠΕ-ΜΠΕ

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: