Τι στο καλό έγινε με την πώληση πυρομαχικών στην Σαουδική Αραβία; Είναι σκάνδαλο ή όχι…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Είναι σκάνδαλο ή όχι η προμήθεια των πυρομαχικών των 105 χλστ., από τη Σαουδική Αραβία η οποία έχει γίνει πρώτο θέμα στην επικαιρότητα; Συνιστά ή όχι διακρατική σύμβαση, ή μήπως έχει ακολουθηθεί άλλη μέθοδος με τη μεσολάβηση «τρίτου μέρους»;
Τι έγινε με τα άλλα τρία «προϊόντα» που ζητούσαν, τις βόμβες Mk82/83/84 της Πολεμικής Αεροπορίας και γιατί δεν έχουν βγει ακόμα στο φως της δημοσιότητας, παρά μόνον μετά από δημοσιοποίηση του πιστοποιητικού τελικού χρήστη για μια εξ αυτών εκ μέρους του Έλληνα υπουργού Εθνικής Άμυνας, μια ενέργεια η οποία χαρακτηρίζεται το λιγότερο ως «ασυνήθιστη»;
Θα πληρωθεί ποτέ η Ελλάδα για τη σύμβαση που υπεγράφη στις 13 Ιουνίου; Όλα αυτά και άλλα πολλά συνιστούν πλέον ένα «κουβάρι» το οποίο θα πρέπει να ξετυλίξει η έρευνα, διότι όπως θα διαπιστωθεί στη συνέχεια, το μπλέξιμο είναι ασύλληπτο. Πάμε λοιπόν…
Η πρώτη παραγγελία τοποθετήθηκε στις 7/6/2016 και αφορούσε 4.000 βόμβες Mk82 και αφορά το «πιστοποιητικό τελικού χρήστη» (end user certificate) που έβγαλε στη δημοσιότητα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Πάνος Καμμένος, προσπαθώντας να απαντήσει σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα ΝΕΑ».
Ένα ερώτημα που χρήζει διευκρίνισης, είναι σε ποιο ακριβώς χρονικό σημείο εκδίδεται το πιστοποιητικό τελικού χρήση. Από την αρχή που γίνεται η πρώτη επικοινωνία αγοραστή και πωλητή, άρα είναι προϋπόθεση έναρξης της διαδικασίας πώλησης, ή στο τέλος προ του συβολαίου για την έκδοση της εξαγωγικής άδειας. Διότι έχουν αναφερθεί και τα δύο.
Στη συνέχεια, σύμφωνα με όσα αναφέρει στη «μη υπηρεσιακή» αναφορά του ο ταξίαρχος Παπαδάκης της ΓΔΑΕΕ, μετά το επεισόδιο που ήρθε στο φως της δημοσιότητας με τον υπουργό Πάνο Καμμένο, στις 19 Αυγούστου 2016 ακολούθησε η πιστοποίηση του Βασίλη Παπαδόπουλου στη ΓΔΑΕΕ και το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων, με σκοπό να ολοκληρώσει τις διαδικασίες.
Ενδεχομένως, θα μπορούσε κανείς να εικάσει, μετά την πρώτη παραγγελία οι Σαουδάραβες αντιλήφθηκαν την πολυπλοκότητα των διαδικασιών και επέλεξαν να ορίσουν κάποιο πρόσωπο με την ευθύνη της διεκπεραίωσης της διαδικασίας, αν και είναι προφανές ότι δεν περίμεναν αυτό για να αποκτήσουν επαφή με τον εν λόγω ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.
Ακολουθεί στις 21/9/2016 δεύτερη παραγγελία από τη σαουδαραβική πλευρά για 4.000 βόμβες Mk84, οπότε λογικά η ελληνική πλευρά θα πρέπει να είναι σε θέση να προσκομίσει το ανάλογο με την πρώτη περίπτωση πιστοποιητικό και όπως όλα, να φέρουν απόδειξη – έλεγχο γνησιότητας από την ελληνική πρεσβεία στο Ριάντ.
Στη συνέχεια, στις 27/11/16 τοποθετείται νέα παραγγελία για 3.000 βόμβες Mk83 για την οποία ισχύουν τα ίδια όπως και για τις προηγούμενες. Μέχρι το συγκεκριμένο χρονικό σημείο δεν υπήρχε καμία απολύτως ενέργεια, επισήμως τουλάχιστον για τα βλήματα των 105 χλστ., απλά είχαμε αθροιστικά, παραγγελίες για 11.000 βόμβες τριών διαφορετικών τύπων.
Οπότε, το πρώτο λογικό συμπέρασμα, είναι ότι θα πρέπει να έχουν γίνει όλες οι προβλεπόμενες ενέργειες, δηλαδή τα Επιτελεία να έχουν επιβεβαιώσει ότι υπάρχουν τα βλήματα διαθέσιμα προς πώληση, χωρίς να επηρεάζεται το αξιόμαχο του Κλάδου που θα τα διέθετε.
Δηλαδή, να υπάρχει επαρκές απόθεμα και να κρίνεται ότι η πώλησή τους θα προσπορίσει στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις πόρους με τους οποίους θα μπορούσαν να καλύψουν άλλες ανάγκες πιο επείγουσες, καθώς λόγω της κρίσης υπάρχουν ουκ ολίγες…
Μετά λοιπόν από τις τρεις πρώτες παραγγελίες βομβών που αφορούν το οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας, τοποθετείται η πρώτη παραγγελία για τα πυρομαχικά των 105 χλστ., που αφορούν το απόθεμα του Στρατού Ξηράς.
Οι πληροφορίες αναφέρουν, ότι υπήρξε «πιστοποιητικό τελικού χρήστη» και στην Ελλάδα αφίχθηκε αντιπροσωπεία η οποία περιηγήθηκε τα σημεία αποθήκευσης και επιθεώρησε το υλικό που επιθυμούσε να αγοράσει.
Σύμφωνα δε με την αναφορά Παπαδάκη, η διαπραγμάτευση είχε διεξαχθεί μέσω Επιτροπής της ΓΔΑΕΕ η οποία ξεκίνησε το έργο της στις 11 Αυγούστου 2016 και το ολοκλήρωσε την 1η Μαΐου 2017. Ωστόσο, ενώ υπήρχε συμφωνία δεν υπογραφόταν, επειδή ο Παπαδόπουλος επέμενε να υπογραφεί «συμφωνία πακέτο» που να περιλαμβάνει και τις βόμβες Mk82/83/84.
Άλλες πληροφορίες αναφέρουν, ότι η Ελληνική Αστυνομία διέθεσε και περιπολικά για την ασφάλεια των επισκεπτών και γενικά η συνεργασία φέρεται να προχωρούσε άψογα. Ο περιώνυμος -πλέον εν Ελλάδι- κύριος Βασίλης Παπαδόπουλος που έχει βρεθεί στο «μάτι του κυκλώνα», φέρεται από την πληροφόρηση που διαθέτει το «DP» να διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με την Αστυνομία.
Φέρεται να έχει προμηθεύσει στο παρελθόν φυσίγγια, ενώ λάμβανε κάλυκες και τους αναγόμωνε, ενώ ενεπλάκη και σε εξαγωγική δραστηριότητα σε διάφορες χώρες του κόσμου, με βάση τη μονάδα – αναγομωτήριο που διαθέτει στο Κιλκίς, την οποία έχει εξοπλίσει με σύγχρονα μηχανήματα.
Από τη στιγμή που έχουμε φτάσει στον Νοέμβριο του 2017, δηλαδή ενάμιση χρόνο μετά την έναρξη της διαδικασίας, το πρώτο ερώτημα που εγείρεται λογικά, είναι τι απόγιναν οι προεργασίες που αφορούσαν τις βόμβες της Αεροπορίας. Υπήρξε υπαναχώρηση της ελληνικής πλευράς για κάποιον λόγο η οποία κοινοποιήθηκε αρμοδίως στους Σαουδάραβες;
Η αναφορά αυτή γίνεται διότι η σαουδαραβική πλευρά φέρεται να άρχισε να επιδεικνύει τότε «εκνευρισμό» με την έλλειψη προόδου στο θέμα των βομβών Mk82/83/84 οι οποίες είχαν επιθεωρηθεί και περίμεναν να τις αγοράσουν, ολοκληρώνοντας τη διαδικασία.
Έναν χρόνο πριν, τον Δεκέμβριο του 2016, το θέμα των Mk φέρεται να τέθηκε στην επίσκεψη που πραγματοποίησε ο πρώην αρχηγός του ΓΕΑ, αντιπτέραρχος Βαΐτσης. Το ερώτημα που εγείρεται -εάν αληθεύει η πληροφορία- είναι για ποιον λόγο το θέμα συζητήθηκε στα ΗΑΕ, εφόσον αφορούσε τη Σαουδική Αραβία.
Λογική ερμηνεία είναι ότι ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία ανήκουν στην ίδια συμμαχία που μάχεται στην Υεμένη, ή ότι τον Α/ΓΕΑ συνάντησαν οι Σαουδάραβες με την ευκαιρία της μετάβασής του στον Κόλπο, οπότε έσπευσαν να την εκμεταλλευτούν.
Εκεί, ο Α/ΓΕΑ, αφού δήλωσε από την πλευρά του ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και θα αποδεσμευτεί το υλικό, φέρεται να εξέφρασε ενδιαφέρον και για την προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών F-16 Block 60 των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων τα οποία είχαν πολύ λίγες ώρες πτήσης και βρίσκονταν σε πολύ καλή κατάσταση, ενδεχομένως σε μια σκέψη συναλλαγής «barter», δηλαδή να δοθούν οι βόμβες για να μειωθεί περαιτέρω η τιμή των μαχητικών και να ενισχυθεί η Πολεμική Αεροπορία σε μια επωφελή συναλλαγή.
Την καλή κατάσταση των μαχητικών πιστοποιούσαν Έλληνες τεχνικοί που εργάζονται στα ΗΑΕ και εν αποστρατεία πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς η εμπειρία τους αναγνωρίζεται κυριολεκτικά σε όλο τον κόσμο. Αυτές οι πληροφορίες μπορούν να διευκρινιστούν από τους εμπλεκόμενους, καθώς δημιουργείται η αίσθηση-υποψία ενδεχόμενης κόντρας ΥΠΕΘΑ και ΓΕΑ για το ποιος προϋπολογισμός θα πάρει τα χρήματα από την εκποίηση του υλικού.
Στις 26 Ιανουαρίου 2016 η σαουδαραβική πλευρά προσπαθεί να επικοινωνήσει μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με τη ΓΔΑΕΕ για να πληροφορηθεί σε ποιο στάδιο βρίσκεται η διαδικασία, χωρίς επιτυχία, με αποτέλεσμα να κομίσει σχετική επιστολή ο Βασίλης Παπαδόπουλος στη ΓΔΑΕΕ, ζητώντας απάντηση εντός δύο εβδομάδων.
Ξεκινούν τελικές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην ελληνική και τη σαουδαραβική πλευρά στα τέλη Φεβρουαρίου 2017, για να «φρακάρουν» στα τέλη Μαρτίου λόγω των βομβών Mk82/83/84 και τελικά συνεχίστηκαν μόνο για τα πυρομαχικά των 105 χλστ., για να ολοκληρωθεί τελικά συμφωνία την 1η Μαΐου.
Η συμφωνία αυτή εμφανίζεται εξαιρετικά επωφελής για την ελληνική πλευρά, καθώς η τιμή ενός εκάστου πυρομαχικού κλείνει στα 270 ευρώ (αν και η τιμολόγηση γίνεται συνήθως σε δολάρια), η οποία θεωρείται 3-4 φορές υψηλότερη από τη φυσιολογική στη διεθνή αγορά. Τα ελληνικά βλήματα έληγαν σε 6-12 μήνες, ενώ η «νορμάλ» τιμή των 50-65 δολαρίων, αφορούσε πυρομαχικά που έχουν δυνατότητα αποθήκευσης μέχρι και μια δεκαετία μέχρι να λήξουν.
Στις 6, στις 13 και στις 20 Απριλίου, σύμφωνα με την αναφορά Παπαδάκη, η ελληνική πλευρά αρχίζει να αναζητά άλλον -από τον Παπαδόπουλο- να υπογράψει, στέλνοντας την τελική συμφωνία στην ελληνική πρεσβεία στο Ριάντ και ζητώντας να καθοριστεί κάποιος κρατικός παράγοντας της Σαουδικής Αραβίας, προφανώς για να φαίνεται ότι η συναλλαγή ήταν «διακρατική» (G-to-G: Government to Government).
Αυτό δημιουργούσε πρόβλημα, διότι η άδεια εξαγωγής από την ελληνική πλευρά είχε εκδοθεί στην εταιρία του Βασίλη Παπαδόπουλου! Κατά συνέπεια, για να υπογραφόταν θα έπρεπε να γίνει όλη η διαδικασίααπό την αρχή, με την έκδοση νέου «end user certificate», έστω κι αν ακολουθούνταν διαδικασίες εξπρές. Όλα αυτά στο τέλος Απριλίου 2017.
Μέχρι στιγμής διαφαίνεται, ότι η ελληνική πλευρά δεν είχε κατανοήσει (;) ότι ακολουθούσε διαδικασίες «third party transfer», ενώ στην τελική φάση, μόλις ολοκληρώθηκαν τα διαδικαστικά, ζήτησε να εμφανιστεί Σαουδάραβας κρατικός αξιωματούχος για να υπογράψει.
Τον Μάιο, η συμφωνία για τα 105 χλστ. περνάει από τη Βουλή, όπου όλα τα κόμματα συμφωνούν και ψηφίζουν θετικά, και για τον Παπαδόπουλο και για την εταιρία του και για την ποσότητα των πυρομαχικών. Οπότε ολοκληρώνεται η διαδικασία με τα πυρομαχικά των 105 χλστ. και υπογράφεται η σύμβαση στις 13 Ιουνίου.
Την εξουσιοδότηση στον Παπαδόπουλο να υπογράψει εκ μέρους της Σαουδικής Αραβίας, σύμφωνα με το υπόμνημα Παπαδάκη, την είχε δώσει ο συνταγματάρχης της Σαουδαραβικής Αεροπορίας, Αντέλ Αλσαΐφ, ο οποίος φέρεται να είναι αναπληρωτής διευθυντής εξοπλισμών και πυρομαχικών» της RSAF (Royal Saudi Air Force).
Ένα ερώτημα θεωρητικό, είναι εάν ελέγχθηκε η ταυτότητα και η ιδιότητα του εν λόγω αξιωματούχου από την πρεσβεία της Ελλάδας στο Ριάντ και από τη νομική υπηρεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας στην Ελλάδα, καθώς αργότερα θα δούμε, ότι η αρμοδιότητά του τελικά αμφισβητήθηκε από άλλους Σαουδάραβες.
Επίσης, έπρεπε να ελεγχθεί εάν η εξουσιοδότηση αυτή αρκούσε για να οδηγήσει σε «G-to-G διαδικασία», ή έπρεπε να επιληφθεί η κεντρική υπηρεσία εξοπλισμών, τμήμα της οποίας είναι αυτή της σαουδαραβικής Αεροπορίας, διότι στο τέλος, όπως θα δούμε, την εγκυρότητα της διαδικασίας αμφισβητεί αξιωματούχος κάποιας διεύθυνσης συμβάσεων και συμφωνιών του σαουδαραβικού υπουργείου Άμυνας.
Εν κατακλείδι, οι νομικές υπηρεσίες της Ελλάδας και η πρεσβεία στο Ριάντ, θα έπρεπε, όπως το κατανοούμε εμείς, να επισημάνουν, να διευκρινίσουν και να διασφαλίσουν σε αυτό το χρονικό σημείο, ότι για την τελική υπογραφή θα ερχόταν π.χ. ο διευθυντής εξοπλισμών της Σαουδικής Αραβίας, ή κάποιο άλλο πρόσωπο – κυβερνητικός αξιωματούχος που θα υποδείκνυαν σε αυτή τη φάση της διαδικασίας, οι Σαουδάραβες.
Και «δεν θα είχε ανοίξει μύτη», ενώ πλέον έχουμε πραγματική… ρινορραγία! Όλα δείχνουν ότι σε αυτό το σημείο πρέπει να έγινε λάθος από την ελληνική πλευρά που οδήγησε στο σημερινό μπέρδεμα. Το αν υπάρχει περίπτωση να υποκρύπτεται κάπου σκοπιμότητα, με τα υπάρχοντα στοιχεία δεν μπορούμε να το διακρίνουμε, εκτός κι αν κανείς θεωρήσει ότι η παράλειψη είναι σκόπιμη, οπότε θα πρέπει να το τεκμηριώσει.
Όμως, από την αναφορά Παπαδάκη, προκύπτει μερικούς μήνες πριν την υπογραφή στις 13 Ιουνίου της σύμβασης για τα πυρομαχικά των 105 χλστ., η ελληνική πλευρά, διά της ΓΔΑΕΕ, ζητά φορτικά σχεδόν τον καθορισμό αξιωματούχο που θα έρθει να υπογράψει, κάτι το οποίο ο Παπαδόπουλος δεν το αποκλείει επικαλούμενος την άδεια εξαγωγής στο όνομα της εταιρίας του.
Τι άλλαξε τελικά και από ποιον διατάχθηκε η εγκατάλειψη της διαδικασίας αυτής για την εξασφάλιση της έλευσης Σαουδάραβα αξιωματούχου για την υπογραφή; Ακολούθησε η ασυνήθιστη διαδικασία υπογραφή της σύμβασης στο αεροδρόμιο της Μίκρας στη Θεσσαλονίκη με τα αρμόδια στελέχη της ΓΔΑΕΕ να μεταβαίνουν με αεροσκάφος; Κάτι ακατανόητο συμβαίνει εδώ, που παραπέμπει σε φορτικές πιέσεις, οι οποίες συνήθως είναι πολιτικές.
Η σαουδαραβική πλευρά ισχυρίζεται ότι τα πυρομαχικά θα χρησιμοποιηθούν από την Εθνοφρουρά, η οποία είναι επί της ουσίας η προσωπική ασφάλεια του υπουργού Άμυνας και διαδόχου του θρόνου. Επ’ αυτού πηγές διατυπώνουν αμφιβολίες λέγοντας ότι δεν εντοπίζουν οπλικά συστήματα τα οποία να μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα συγκεκριμένα πυρομαχικά.
Άλλες αναφορές θέλουν οι Σαουδάραβες να απαντούν ότι υπάρχουν παλαιά άρματα που τα χρησιμοποιούν για εκπαίδευση, αλλά και ρυμουλκούμενα πυροβόλα M101. Εδώ εγείρεται από πιο ειδικούς θέμα ότι τα πυρομαχικά αυτά δεν εκτελούν ευθεία αλλά παραβολική τροχιά όταν εκτοξεύονται, ένα εξειδικευμένο θέμα στο οποίο θα επανέλθουμε αναζητώντας τη συμβουλή πιο ειδικών… μόλις ξεκαθαριστούν τα παραπάνω!
Τον Μάιο όμως, προ της υπογραφής της σύμβασης, ο Πάνος Καμμένος φέρεται να απέστειλε επιστολή στον ομόλογό του και διάδοχο του σαουδαραβικού θρόνου, ζητώντας να σταλεί κάποιος επίσημος να υπογράψει. Δεν έλαβε ποτέ απάντηση και η λογική εξήγηση αφορά τη διαδικασία η οποία περιγράφτηκε παραπάνω.
Φέρεται να στέλνει εκ νέου επιστολή στις 22 Αυγούστου, ενώ είχαν ήδη υπογραφτεί τα πυρομαχικά των 105 χλστ., με την οποία φέρεται να ζητείται από τους Σαουδάραβες συναλλαγή «G-to-G»! Αν ισχύει αυτό, αν υπάρχει δηλαδή τέτοια επιστολή, συνάγεται δια της ατόπου ότι η συναλλαγή δεν ήταν τυπικά διακρατική, αλλά «third party transfer», ή κάνουμε λάθος;
Αυτό γίνεται με τον ορισμό κάποιου μεσολαβητή, της «τρίτης πλευράς», μια από τις γνωστές διαδικασίες παγκοσμίως στον χώρο των εξοπλισμών, με το «τρίτο μέρος» να είναι ο επιχειρηματίας Παπαδόπουλος και η εταιρία του. Αυτές οι δυο επιστολές του Πάνου Καμμένου μπορούν να επιβεβαιωθούν ή να διαψευστούν και εφόσον όντως υπάρχουν, να κατατεθούν στη Βουλή ώστε να διευκρινιστεί οριστικά το θέμα.
Θέμα εγείρουν οι ίδιες πηγές του «DP» για τη δημοσιοποίηση του «πιστοποιητικού τελικού χρήστη», χθες το πρωί. Συγκεκριμένα, υποστηρίζουν ότι η ενέργεια του υπουργού ήταν πρωτοφανής και παρέπεμπαν στη συμφωνία 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων μεταξύ των ΗΠΑ και της Σαουδικής Αραβίας, για την οποία μόνο γενικές πληροφορίες δόθηκαν στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Αυτό είναι άλλο ένα σημείο προς διευκρίνιση.
Στις 24 Αυγούστου 2017, σύμφωνα με την αναφορά Παπαδάκη, οι Σαουδάραβες ανακοινώνουν ότι στις 28 Αυγούστου θα έρθει στην Ελλάδα αντιπροσωπεία για να επιθεωρήσει τα πυρομαχικά 105 χλστ., για τα οποία είχε ήδη υπογραφτεί σύμβαση από τις 13 Ιουνίου!
Η ελληνική πρεσβεία έγραφε ότι εάν δεν γίνει η επιθεώρηση δεν θα ολοκληρωθεί η συμφωνία (αυτή που είχε ήδη υπογραφτεί αφού είχε γίνει τον Ιανουάριο επιθεώρηση) διότι αυτοί είναι επισήμως εξουσιοδοτημένοι από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Άμυνας της Σαουδικής Αραβίας! Κάτι δεν πάει καλά με την πρεσβεία; Όπως γράψαμε πιο πάνω, μήπως κάτι δεν έκαναν σωστά στην αρχική φάση έγκρισης των εξουσιοδοτήσεων και του ελέγχου των προσώπων που εμπλέκονταν;
Κι ενώ είχαν συμβεί όλα αυτά, εμφανίζεται στις 29 Αυγούστου στην Ελλάδα η αντιπροσωπεία της Σαουδικής Αραβίας με αξιωματικούς της Αεροπορίας της χώρας και στη σύσκεψη στη ΓΔΑΕΕ λένε ότι αυτοί είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την ολοκλήρωση της συμφωνίας, καθώς επίσης ότι δεν αναγνωρίζουν την υπογεγραμμένη σύμβαση στις 13 Ιουνίου!
Ηλίου φαεινότερο, ότι η διαδικασία είχε γίνει… μπάχαλο. Πέραν της ανταλλαγής επαγγελματικών καρτών που αναφέρεται στο υπόμνημα Παπαδάκη, άλλα χαρτιά προσκόμισαν οι πέντε Σαουδάραβες τα οποία να πιστοποιούν ότι όντως εκπροσωπούσαν το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας;
Μήπως η ΓΔΑΕΕ βρέθηκε αντιμέτωπη με εσωτερική σύγκρουση στο σαουδαραβικό υπουργείο Άμυνας και θεωρούσε ότι έκανε δουλειά με το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, όπου όμως τα πράγματα είναι περισσότερο «ρευστά» για τις αρμοδιότητες και μέχρι κάποιου ύψους υπογράφονται συμβάσεις και σε άλλα επίπεδα; Η δε μη έγερση ζητήματος «G-to-G» εγκαίρως από την ελληνική πλευρά οδήγησε στις περιπλοκές.
Την επόμενη έγινε το επεισόδιο με τον Καμμένο στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, όπου σύμφωνα με τον Παπαδάκη ο υπουργός αναφέρει ότι είχε δώσει ρητές διαταγές να μην συναντηθεί ο αξιωματούχος με αυτή την αντιπροσωπεία από τη Σαουδική Αραβία. Γιατί άραγε; Τους θεωρούσε απατεώνες και ψεύτικους; Άρα και την πρεσβεία της Ελλάδας στο Ριάντ που τους θεωρούσε ως τους νόμιμα εξουσιοδοτημένους για τη συμφωνία;
Τι δεν πάει καλά εδώ; Την ημέρα υπογραφής της συμφωνίας ο Έλληνας πρόξενος ειδοποίησε ότι είχε πάει στη διεύθυνση συμβάσεων και συμφωνιών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Σαουδικής Αραβίας και του είχαν πει ότι δε γνωρίζουν τη διαδικασία μέσω του Παπαδόπουλου.
Ερμηνεύει αυτό την αλλαγή στάσης από την ελληνική πλευρά και την διαταγή της άμεσης υπογραφής; Αυτός που έδωσε εντολή για να υπογραφτεί στις 13 Ιουνίου, ίσως ήθελε να προλάβει το τηλεγράφημα της πρεσβείας από το Ριάντ που θα «άδειαζε» τον Παπαδόπουλο.
Αλλά υπάρχει και ένα ερώτημα για τη ΓΔΑΕΕ, τι δουλειά έχει αξιωματικός από την Αεροπορία της Σαουδικής Αραβίας να ασχολείται με ένα υλικό που είναι του Στρατού Ξηράς; Αλλά, επιπρόσθετα, για ποιον λόγο συνεχίστηκε η συζήτηση για τα 100.000 πυρομαχικά των 105 χλστ., που ζήτησε ο Σαουδάραβας, ένα πρόσωπο που είχε μόλις αμφισβητήσει τη σύμβαση που είχε υπογράψει η ελληνική πλευρά διά της ΓΔΑΕΕ;
Το πρόσωπο δε αυτό, ζήτησε άμεσα τα στοιχεία μεταφορικής εταιρίας για να πάρει, ει δυνατόν άμεσα, 100.000 πυρομαχικά των 105 χλστ., ενώ αυτά που υπήρχαν ήταν αυτά που υποτίθεται ότι είχαν ήδη πωληθεί στις 13 Ιουνίου και υποτίθεται το ελληνικό υπουργείο Άμυνας ανέμενε πληρωμή!
Όπως καθίσταται σαφέστατο μετά όλα τα ανωτέρω, εύκολα άκρη δεν θα βγει σε αυτή την τόσο μπλεγμένη υπόθεση. Τα ερωτήματα τα θέσαμε. Η ελληνική Πολιτεία, θεωρητικά, έχει τον τρόπο να δώσει τις απαντήσεις. Διότι αλλιώς, για μια ακόμη φορά, χαμένες θα βγουν οι Ένοπλες Δυνάμεις.
ΠΗΓΗ: Defence Point