Οι ανέμελοι Ελληνοκύπριοι στα κατεχόμενα και οι χαρούμενοι ταξιδευτές μέσω Τύμπου…




Του Κυριάκου Τσιμίλλη

Η κατοχική απειλή για επιβολή «φορολογίας» στα τρόφιμα και άλλα αγαθά που η Κυβέρνηση στέλλει στους Ελληνοκύπριους και τους Μαρωνίτες εγκλωβισμένους – τους εναπομένοντες της διαχρονικής καταπάτησης της συμφωνίας της Γ’ Βιέννης – μπήκε σε (ουσιαστική) εφαρμογή, έστω και έμμεσα.

Μιας «συμφωνίας» που, όπως και άλλες, όχι μόνο δεν τηρήθηκε από την κατοχική πλευρά αλλά αξιοποιήθηκε από αυτή για να προωθήσει την πολιτική της για εθνοκάθαρση και δημογραφική αλλοίωση των κατεχομένων, που με μικρές και συμφωνημένες «εδαφικές αναπροσαρμογές» θα οριοθετήσουν τις δυο χωριστά διοικούμενες ζώνες τής κατ΄επίφαση «επανενωμένης» Κύπρου.

Την πρώτη βδομάδα της εφαρμογής της «φορολογίας», η Κυβέρνηση τυπικά απέφυγε τη …σύγκρουση με τα βράχια, στέλλοντας μόνο φάρμακα (που δεν «φορολογούνται»). Αυτό δεν σημαίνει πως αποκρούστηκε η νέα τουρκική πρόκληση. Άλλωστε, τι θα γίνει την άλλη και την παράλλη βδομάδα; Είναι αρκετές μέρες που ακούστηκε η απειλή. Ο Πρόεδρος μίλησε για διαβήματα που ΘΑ γίνουν. Δηλ. δεν έγιναν μέχρι τώρα; Tι τελικά έγινε από τότε και ποια μέτρα λήφθηκαν ώστε να διασφαλιστεί, κατά τον αρμόδιο επίτροπο, η ποιότητα ζωής των εγκλωβισμένων; Λανθασμένος ο κατ΄επανάληψη χρησιμοποιηθείς όρος – δεν είναι και σε …ζηλευτό επίπεδο η ποιότητα της ζωής τους… Πιο σωστά θα ήταν «να μην υποβαθμιστεί περισσότερο…».

Η ΟΥΝΦΙΚΥΠ είχε εκφράσει από την αρχή την λύπη της και την προθυμία της να βοηθήσει «τις πλευρές να επιτύχουν μια αμοιβαία αποδεκτή λύση έχοντας υπόψη τα συμφέροντα των επηρεαζομένων κοινοτήτων». Τελικά πόσο αμοιβαία αποδεκτή μπορεί να είναι η όποια «μέση λύση» που θα μοιράσει και σ΄αυτό το θέμα την απόσταση ανάμεσα στο νόμιμο κράτος – μέλος του ΟΗΕ και της «τουρκοκυπριακής διοίκησης» όπως χαρακτηρίζει το παράνομο (ή μήπως δεν είναι;) καθεστώς στα κατεχόμενα η ΟΥΝΦΙΚΥΠ με σχετική ανακοίνωσή της. Μα και ο Γενικός Γραμματέας που πριν λίγες μέρες μοίρασε χρυσά μετάλλια σε όλους, κατέχοντες και κατεχόμενους, πώς βλέπει αυτή τη νέα καλή θέληση της Τουρκιας (γιαυτή πρόκειται); Και να σκεφτείτε πως μόλις προχτές συναντήθηκε μαζί του ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας – δεν μπορεί, θα του είπε τα μαντάτα, άσχετο αν συνάντηση με τον κ. Γκουτέρες είχε και ο επανεμφανισθείς κ.Ακκιντζί…

Πάντως για το επίκαιρο αυτό θέμα, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης πήρε την ευκαιρία να διαφοροποιηθεί από τις αποφάσεις του κατοχικού καθεστώτος και του μητροπολιτικού σουλτανάτου. Μα ο ίδιος πού ήταν τόσο καιρό; Δεν είναι αυτό το καθεστώς που εκπροσωπούσε και προέβαλλε και ήθελε κόκκινα χαλιά για τον βηματισμό του; Όπως και να΄χουν τα πράγματα, η διαφοροποίηση αυτή δεν είναι κακή, όμως είναι χρήσιμο να σημειωθούν και να αξιολογηθούν οι σχετικές δηλώσεις, στην κάθε τους λεπτομέρεια. Είναι πολύ πιθανόν να μας χρειαστούν τις επόμενες μέρες, με τη φιλολογία που αναμένεται να ακουστεί. Κι αν με αυτές τις δηλώσεις διαχωρίζει τη θέση του (επειδή «ούτε που τον ρώτησαν»), η ορολογία που χρησιμοποιεί είναι πάλι κατοχική και ενδεικτική της έννοιας της ποθούμενης διζωνικότητας. Ούτε μπορούν αυτές οι δηλώσεις να αθωώσουν τον κ.Ακκιντζί για την προηγηθείσα πολύμηνη σιωπηλή του ταύτιση (πιθανόν υποδούλωση, με το στανιό) στις εντολές του σουλτάνου και των αυλικών του. Ούτε ο ισχυρισμός του πως τώρα δεν υπάρχουν εγκλωβισμένοι έχει λογική – με «δασμούς» ή χωρίς οι άνθρωποι ζούνε υπό κατοχή και στέρηση βασικών ελευθεριών. Την κατοχή και τη στέρηση βασικών ελευθεριών την αισθάνονται και πλείστοι Τουρκοκύπριοι, οι πιο θαρραλέοι διαμαρτύρονται δημόσια! Όσον αφορά τη συμφωνία της Γ΄Βιέννης, έχει δίκαιο ο κ.Ακκιντζί να διαπιστώνει πως άλλαξαν οι συνθήκες από τότε αφού η Τουρκία, παραβιάζοντάς την, έχει βίαια εκδιώξει τη συντριπτική πλειοψηφία όσων βρίσκονταν ακόμα στην Καρπασία και επέκτεινε δραματικά τον εποικισμό της περιοχής. Τώρα, λέει, χρειάζεται νέα ερμηνεία εκείνης της «συμφωνίας». Μήπως εννοεί πως από παρερμηνεία την καταπάτησαν;

Τούτη εδώ η (νέα) απόπειρα εδραίωσης του ψευδοκράτους στοχεύει σε μια παράνομη (ούτως ή άλλως) αλλά και παράλογη «φορολόγηση». Όπως ήταν αναμενόμενο, μας έχει έντονα ενοχλήσει. Ίσως γιατί ακόμα και «εξευγενισμένη» αποδοχή ή ανοχή της, παραμένει άμεση και ορατή και δεν κρύβεται, έχοντας μάλιστα και χαρακτήρα επίσημο. Τι γίνεται, όμως, με τη φορολογία που καταβάλλουν, εν τω κρυπτώ(;), οι καλοπληρωτές προς το κατοχικό καθεστώς ανέμελοι καταναλωτές βενζίνης, φαρμάκων, διακοπών και λοιπών τουριστικών υπηρεσιών, ποικίλων ειδών αναψυχής και οι χαρούμενοι ταξιδευτές μέσω Τύμπου; Όλοι αυτοί, ας δείξουν, έστω και τώρα και αν το μπορούν, στοιχειώδη σεβασμό προς τους εγκλωβισμένους κι ας μην εκφράσουν την «αλληλεγγύη» τους στον δικό τους αγώνα για επιβίωση στον τόπο τους!

ΑΛΛΕΣ ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΙΣ APOPSEIS.COM

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: