Αναζητώντας το νόημα ενός ταξιδιού: Το “πάμε και βλέπουμε” δεν αρμόζει για επισκέψεις στο Λευκό Οίκο




Γράφει ο Αλέξανδρος Κωστόπουλος

Η αλήθεια είναι ότι όσο κι αν αυτές οι επισκέψεις έχουν ιδιαίτερη επικοινωνιακή αξία για το ουσιαστικό ή κατ΄ επίφαση κύρος ενός πολιτικού, δεν υπάρχει κάτι που θα μπορούσαμε να πάρουμε από τον κ. Trump αναφορικά με τις πολύπλευρες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα μας.

Σημαντικό στοιχείο είναι ότι ενώ τέτοιες επισκέψεις οργανώνονται από το State Department – το οποίο στέλνει ανά περίοδο στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (NSC) λίστα με προτεινόμενες συναντήσεις υψηλού επιπέδου – όταν ανακοινώθηκε η συνάντηση του Πρωθυπουργού τον περασμένο Ιούλιο, το State Department είχε ακόμη πολλές καίριες θέσεις κενές λόγω της αλλαγής ηγεσίας.

Ως εκ τούτου μπορούμε μόνο να υποθέσουμε ότι ο κ. Τσίπρας οφείλει εν πολλοίς το ταξίδι του στους διπλωμάτες καριέρας στο “Foggy Bottom” και κυρίως στην U.S. EMBASSY ATHENS η οποία από την άφιξη του κ. Pyattt και μετά, έχει μεταμορφωθεί σε πυλώνα δυναμικής ανάδειξης των προοπτικών της χώρας μας εντός και εκτός συνόρων.

Περί επενδύσεων και οικονομίας μπορεί να ακούσουμε πολλά αλλά πλέον είναι ξεκάθαρο ότι τα συστημικά εμπόδια της οικονομίας μας που ακόμη βασανίζουν στη χώρα μας όποιον θέλει να επενδύσει ή να δημιουργήσει και η ξεκάθαρη αδυναμία της κυβέρνησης να αντιληφθεί πως λειτουργεί ένας κόσμος απελευθερωμένος από τον κρατισμό, τις εμμονές του χθες και τις πελατειακές σχέσεις, δεν αφήνουν περιθώρια για “groundbreaking deliverables” όπως θα έλεγαν και οι συνομιλητές του κ. Τσίπρα.

Ίσως για αυτό το λόγο ο κ. Τσίπρας επέλεξε να συμπεριλάβει στο ταξίδι του το Σικάγο και όχι τη Νέα Υόρκη, μακριά από την αυστηρότητα των μεγάλων επενδυτικών και χρηματοοικονομικών οίκων, στοχεύοντας ίσως περισσότερο στην “καλή καρδιά” ισχυρών παραγόντων της ομογένειας οι οποίοι βέβαια δεν έκτισαν όσα έκτισαν με την καλή τους τη καρδιά τους αλλά με το δυνατό μυαλό τους.

Αναμφίβολα τα φλέγοντα περιφερειακά ζητήματα θα συζητηθούν, πρωτίστως λόγω της αδιαμφισβήτητης στρατηγικής θέσης της χώρα μας και δυστυχώς λιγότερο λόγω του στρατηγικού ρόλου της – όπως μας αρέσει να λέμε με περίσσιο μεγαλοϊδεατισμό.

Άλλωστε διαχρονικά η χώρα μας έχει πάντα κάποια κρίση στη γειτονιά της. Από το θέμα του ονόματος της ΠΓΔΣ και τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, μέχρι το προσφυγικό ή την ένταση στο Αιγαίο, την Κύπρο, τις εξελίξεις στις Αμερικανό-Τουρκικές σχέσεις και το θέμα της ΑΟΖ, ο κ. Τσίπρας θα βρεθεί σε μία συζήτηση που πολλοί θα ζήλευαν να συμμετείχαν.

Στο μανίκι της η Ελληνική ομάδα έχει το ισχυρότατο χαρτί που λέγεται “ΣΟΥΔΑ” το οποίο αν το παίξει με σοβαρότητα και οξυδερκή σχεδίαση (και όχι κουτοπόνηρα) θα ισχυροποιήσει ακόμη περισσότερο τις ήδη εξαιρετικά ενισχυμένες διμερείς σχέσεις μας στο τομέα της αμυντικής συνεργασίας.

Η Washington απαιτεί γνώσεις, σοβαρότητα, να αφήσουμε το “πάμε και βλέπουμε” και να αντιληφθούμε την πραγματικότητα και κυρίως τους κανόνες του παιχνιδιού.

Ας ελπίσουμε για το καλύτερο.

ΕΔΩ Η ΠΗΓΗ

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: