Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Κύπριοι: Μόνο ένας στους τέσσερεις είναι θετικός απέναντι της
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το δημοψήφισμα για το φιλοτουρκικό Σχέδιο Ανάν: Η συντριπτική πλειοψηφία αποφάσισε, αλλά μέχρι σήμερα οι ανεγκέφαλοι δεν σέβονται την ετυμηγορία του λαού
Η «λύση», μέσω του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν, θα ήταν η διάλυση, υπογραμμίζει η ΕΔΕΚ: Η «χαμένη ευκαιρία» θα ήταν μία χαμένη πατρίδα, ορθώς τονίζουν οι Σοσιαλιστές…
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ
Σε πρόσφατη έρευνα για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον τρόπο που την αντίκρυζαν οι πολίτες της, οι κύπριοι και οι έλληνες είναι ιδιαίτερα αρνητικοί. Στην Κύπρο μόνο το 28% βλέπει θετικά την Ε.Ε. ενώ στην Ελλάδα μόλις το 18%. Και προκύπτει το φυσιολογικό ερώτημα γιατί αυτό το τόσο χαμηλό ποσοστό (28%) να βλέπει θετικά την Ε.Ε. Γιατί ουσιαστικά μόνο ένας στους τέσσερεις κυπρίους είναι θετικός απέναντι στην Ένωση, στην οποία λίγο πριν την απόφαση για πλήρη ένταξη, στήριζε το 80% των κυπρίων.
Αυτή η μεταβολή μέσα σε μόνο 13 χρόνια είναι φοβερή. Οι πιο πολλοί θεωρούν ότι οφείλεται αποκλειστικά σε οικονομικούς λόγους. Βέβαια αυτό δεν είναι εντελώς αδικαιολόγητη άποψη. Διότι είναι εντός της Ε.Ε. που η οικονομία μας βρέθηκε στη χειρότερη θέση της ιστορίας της. Φυσικά η καταβαράθρωση της οικονομίας μας δεν οφείλεται απλά και μόνο στην παρουσία μας εντός της Ένωσης. Γενικά αποδεκτό από όλους ότι υπάρχουν τεράστιες ντόπιες ευθύνες για την καταστροφική πορεία. Από την άλλη όμως ποιος μπορεί να αρνηθεί δύο τουλάχιστον δεδομένα που ίσχυσαν πανευρωπαϊκά και ένα ιδιαίτερο δεδομένο το οποίο ίσχυσε μόνο για την μικρή μας Πατρίδα. Πανευρωπαϊκά, είναι αντικειμενικά παραδεκτό ότι η κρίση έπληξε ολόκληρο το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα. Και είναι λίγο δύσκολο το σύνολο των κρατών μελών να εκυβερνάτο από ανίκανους.
Από την άλλη οι βασικές οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονταν, ήταν προϊόν ενιαίας οικονομικής προσέγγισης στη βάση των κατευθυντήριων γραμμών και αποφάσεων της συνθήκης της Λισαβώνας. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της Συνθήκης, η οποία σε αρκετές χώρες της Ε.Ε. επιβλήθηκε δια πυρός και σιδήρου, υιοθέτησε ως επίσημη υποχρεωτική οικονομική πολιτική, τον νεοφιλελευθερισμό. Πέραν αυτών των δύο δεδομένων πανευρωπαϊκής εμβέλειας υπάρχει και ένα τρίτο δεδομένο, απόρροια βασικά της κρίσης, που ενέχει πανευρωπαϊκό χαρακτήρα αλλά και εθνικό, το οποίο μας συνδέει και με την Κύπρο. Τι εννοώ; Τους τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης.
Η κρίση στις διάφορες χώρες αντιμετωπίστηκε με μια συνταγή, η οποία είχε πολλά κοινά χαρακτηριστικά για όλες τις χώρες και κάποια ιδιαίτερα. Η βασική κοινή γραμμή θεραπείας της κρίσης, που εκπονήθηκε βασικά από την Τρόικα, είχε τα εξής κύρια χαρακτηριστικά: α) Λιτότητα για τους πολλούς και ενίσχυση των λίγων. β) Πάση θυσία σωτήρια των τραπεζών εις βάρος καταθετών και πολιτών κυρίως. γ) Περικοπή του δημοσίου τομέα και ιδιωτικοποιήσεις χάριν των ιδιωτικοποιήσεων. δ) Εξασφάλιση των συμφερόντων των διεθνών δανειστών (τοκογλύφων). Είχε όμως και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κατά χώρα η συνταγή της Τρόικας . Και είχε και μια μοναδικότητα. Την δια περιστρόφου στον κρόταφο επιβολή του διαβόητου κουρέματος εις βάρος των κυπρίων και μόνο των κυπρίων από όλους τους λαούς της Ευρωπαϊκής ένωσης. Δικαιολογημένη λοιπόν η απογοήτευση και από την Ε.Ε. Επιπρόσθετα ο μέσος κύπριος ανάμενε μια άλλη στάση από την Ε.Ε. Μια στάση Κοινοτικής Αλληλεγγύης. Λήψη μέτρων από τη μια αλλά και Κοινοτική Αλληλεγγύη από την άλλη. Η δεύτερη εξέλειπε.
Πέραν όμως από τα οικονομικά δεδομένα υπάρχουν και πολιτικά δεδομένα. Θα παραθέσω επιγραμματικά μόνο ορισμένα βασικά. Πρώτον το 2004 η Ε.Ε. στήριξε ένθερμα το Σχέδιο Ανάν υποστηρίζοντας ότι αυτό το σχέδιο ήταν συμβατό με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και Δίκαιο.
Η ίδια η Ε.Ε. και οι αξιωματούχοι της ΄Ένωσης μετά την απόρριψη του Σχεδίου από το 76% των ε/κ παραδέχτηκαν ότι δεν ήταν συμβατό με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και Δίκαιο. Δεύτερον η Ε.Ε έκανε βήματα αποδοχής θέσεων της τουρκικής πλευράς τα οποία θα έπρεπε πρώτη η ίδια να απορρίπτει. Για παράδειγμα θα έπρεπε να πολεμούσε πρώτη και καλύτερη την παράλογη απαίτηση της Τουρκίας να δοθούν στους τούρκους υπηκόους στην Κύπρο τα ίδια δικαιώματα με τους ευρωπαίους πολίτες. Κατά συνέπεια δεν είναι τυχαία, ούτε εντελώς άδικη η στάση των κυπρίων έναντι της ΄Ένωσης. Φυσικά υπήρξαν και αρκετά θετικά τα οποία έχουν προκύψει για την Κύπρο ως αποτέλεσμα της συμμετοχής μας στην Ένωση.
Όμως φυσιολογικά το κυπριακό και το «κούρεμα» βαρούν στην πλάστιγγα της κρίσης μας.