To πρόβλημα δεν είναι μόνο ο Άιντε και η Τουρκία: Είναι κυρίως η πολιτική του εξευμενισμού και της υποταγής




Της Ελένης Θεοχάρους

Το καράβι μπάζει νερά αλλά κάποιοι τον χαβά τους. Σαν την ορχήστρα του Τιτανικού: Η Κυβέρνηση μάχεται να μας πείσει για την αναξιοπιστία των Τούρκων και του Άιντε.

Αλλά όσα πιο λίγα λέγει για το εν λόγω θέμα, τόσο το καλύτερο για τη δημόσια εικόνα της. Που πλήττεται συν τοις άλλοις και από τις εωθινές πομπώδεις εξαγγελίες «αποκάλυψης» των ανύπαρκτων πρακτικών του διαβόητου δείπνου –στην ουσία των σημειώσεων Μαυρογιάννη– και της αναίρεσης των δεσμεύσεων το εσπέρας.

Ωστόσο, ο Πρόεδρος οφείλει να δώσει στη δημοσιότητα το έγγραφο των υποχωρήσεων στο Κραν Μοντάνα. Το έγγραφο-καταστροφή, για το οποίο εκφράσαμε την αντίθεσή μας πριν το καταθέσει και με το οποίο η Τουρκία δέσμευσε την πλευρά μας για όσα διαλαμβάνει, χωρίς να δώσει τίποτε. Για αυτό οργίζεται ο Πρόεδρος, που δεν έπιασε η μπλόφα του. Η Τουρκία γνωρίζει ότι επάνω σε αυτό το χαρτί θα στηριχθεί η συνέχιση των συνομιλιών. Και ανενόχλητη ολοκληρώνει τη νέα φάση των προεξαγγελθεισών δράσεών της, προχωρεί δηλαδή στο άνοιγμα κάποιων περιοχών για επιστροφή κατοίκων υπό τουρκική διοίκηση (Όταν το είπα πριν σχεδόν 4 χρόνια στη Λάρνακα, μου έριξαν πλαστικές καρέκλες).

Εντούτοις, τώρα αντελήφθη η Κυβέρνηση τον ρόλο του Άιντε, ενώ το ΑΚΕΛ κοντράρεται με τον Πρόεδρο για τον τρόπο που χειρίστηκε την παράδοση του κράτους μας στο Κραν Μοντάνα. Για το αν έδωσε τα πάντα ή κράτησε κατιτίς για μετά. Μα τι άλλο έχει μείνει να παραδοθεί στους Τούρκους; Τα κλειδιά του κράτους στον «ελεύθερο» εισέτι νότο;

Για αυτό είναι επιτακτική ανάγκη να παραδώσει ο Πρόεδρος στον λαό το έγγραφο με το οποίο παρέδωσε το κράτος. Με το οποίο καταστρατηγούνται οι θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ, κάθε αρχή δικαίου, το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και παραδίδεται η Κυπριακή Δημοκρατία στην Τουρκία. Κάτι που θα οριστικοποιηθεί όταν θα συνεχιστούν οι συνομιλίες τον Σεπτέμβριο, παρόλο που ο Πρόεδρος δεσμεύθηκε ότι το έγγραφο δεν ισχύει πια. Ισχύει μια χαρά. Τουρκία, ΟΗΕ και ΕΕ το θεωρούν δεδομένο.

Αλλά ο κυπριακός λαός, οι γνήσιοι πατριώτες αυτού του τόπου δεν «καίγονται» για τις ψευτιές του Άιντε, την αναξιοπιστία της Τουρκίας, τον τρόπο που ξεγέλασε τον Αναστασιάδη και τις συγκρούσεις Προέδρου και ΔΗΣΥ με το ΑΚΕΛ.

Ο λαός νοιάζεται για τη σωτηρία του τόπου. Προσπαθεί να σωθεί, να αρπαχτεί από έναν θάμνο με βαθιές ρίζες στον γκρεμό που τον έριξε η ηττοπαθής και φοβική πολιτική της ΔΔΟ που ακολουθήθηκε τα τελευταία 40 χρόνια. Οι προεκλογικές αντιπαραθέσεις του συνεταιρισμού ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ για τον Άιντε απεικονίζουν αναχρονιστικές πρακτικές του φαύλου παρελθόντος και πλειοδοσία βέλτιστων πρακτικών στην «επανένωση». Θυμίζω ότι κάθε φορά που κατάγγελλα τον Άιντε και στην Κύπρο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην Επιτροπή και στο Συμβούλιο για τα ψέματα που έλεγε, και τι δεν άκουγα. Μόνο όταν οι διαπραγματευτές και οι υποστηρικτές τους απέτυχαν παταγωδώς, αντελήφθησαν τις ψευδολογίες του Άιντε. Άφησαν μια στείρα για την πλευρά μας διαδικασία να καρκινοβατεί, να λαθροβιώνει, με την ψευδαίσθηση ότι «η Τουρκία θέλει λύση».

Αυτά δεν έλεγε ο Άντρος Κυπριανού όταν επέστρεφε από την Τουρκία και τον υπερασπιζόταν ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος συμμετείχε σε μυστικά δείπνα σε συνεννόηση με τον Άιντε για να πραγματοποιηθεί Πενταμερής; Για να πάμε, όπως έλεγαν, σε λύση. Αντί για λύση η Τουρκία τούς άφησε σύξυλους. Πήρε αυτά που ήθελε, τα κατοχύρωσε και περιμένει να συνεχιστούν οι συνομιλίες για να πέσουν οι υπογραφές. Των διαπραγματευτών, όχι του λαού.

Και παρά τις κόντρες Προέδρου – ΑΚΕΛ, εν όψει εκλογών, ο λαός έχει αντιληφθεί εκείνο που δεν θέλουν να αντιληφθούν οι ίδιοι: Ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο Άιντε και η Τουρκία, αλλά κυρίως η πολιτική του εξευμενισμού και της υποταγής.

Για αυτό εκόντες-άκοντες πρέπει να πάνε στα σπίτια τους. Θα τους στείλει ο κυρίαρχος λαός, ο οποίος θέλει τη διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και μια δημοκρατική λύση αρχών. Και δεν θ αφήσει το καράβι να βυθιστεί.

*Πρόεδρος του Κινήματος Αλληλεγγύη

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: