Υποκρισία, υστερία και η σημασία της Ιστορίας: Ότι συμβαίνει στην Αμερική επηρεάζει τον κόσμο όλο




Του Δημήτρη Γ. Απόκη*

Εδώ και αρκετές ημέρες μετά τα τραγικά γεγονότα στο Σάρλοτσβιλ, της Πολιτείας της Βιρτζίνια, στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου το μίσος και η καφρίλα έγινε η αιτία να χαθεί μια ανθρώπινη ζωή, γινόμαστε μάρτυρες, μιας προσπάθειας η οποία χαρακτηρίζεται από υποκρισία, δήθεν αποτροπιασμό, και πάνω από όλα τον κίνδυνο να οδηγηθεί η σημαντικότερη χώρα του πλανήτη, οι Ηνωμένες Πολιτείες, σε έναν αναίτιο διχασμό, για τα μάτια ενός διεφθαρμένου συστήματος που καταρρέει και στην προσπάθεια του να διατηρήσει την ύπαρξή του θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τις ΗΠΑ, αλλά και τη σταθερότητα του πλανήτη.

Από την Ευρώπη, διότι στον υπόλοιπο κόσμο ασχολούνται με τα σοβαρά θέματα που απασχολούν τις κοινωνίες τους, δεν θα περίμενε κανείς τίποτα διαφορετικό. Αντί να κοιτάξει να ασχοληθεί με τα απίστευτα χάλια, που το υπό κατάρρευση διεφθαρμένο σύστημα την έχει φέρει, εξανίσταται και δήθεν σοκαρισμένη, ασχολείται με πράγματα τα οποία ο μέσος Ευρωπαίος πολίτης στην πλειοψηφία του αγνοεί και στην πραγματικότητα δεν είναι δυνατόν να κατανοήσει. Απλώς ακολουθεί το συρμό και υπερθεματίζει για να συμμετέχει και αυτός στη φασαρία που γίνεται.

Εκεί που όμως βρίσκεται το πρόβλημα και ο μεγάλος κίνδυνος είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Διότι από τη έκβαση της μάχης ανάμεσα στο διεφθαρμένο σύστημα και τις ανάγκες της κοινωνίας θα κριθεί το μέλλον του διεθνούς συστήματος και του πλανήτη στο σύνολό του.

Δυστυχώς σε αυτό τον πραγματικά εξαιρετικά βρώμικο πόλεμο, το βασικό όπλο μαζικής καταστροφής που έχει στη διάθεσή του το διεφθαρμένο σύστημα της στρεβλής παγκοσμιοποίησης είναι τα ξεπεσμένα και χωρίς, πλέον, κανένα ίχνος αξιοπιστίας συστημικά μέσα ενημέρωσης. Ο ρόλος τους όχι μόνο είναι βρώμικος, αλλά αγγίζει τα όρια της επικινδυνότητας για την καθημερινότητα και την ασφάλεια του απλού πολίτη σε παγκόσμια κλίμακα.

Μετά το τσαλάκωμα του συστήματος και των υπαλληλικών μέσων ενημέρωσης, που αποτέλεσε η εκλογή του Ντόναλντ Τράμπ, στην Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, παρατηρείται ένα επαναλαμβανόμενο φαινόμενο το οποίο δείχνει ότι δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση να έχουμε αντικειμενική κάλυψη του Αμερικανού Προέδρου, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.

Έχει γίνει πλέον μόνιμο φαινόμενο τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης στις ΗΠΑ, να καλύπτουν ένα γεγονός στο οποίο είναι παρόν ο Πρόεδρος Τράμπ και κάνει δηλώσεις να το παραποιούν και αντί να ασχολούνται με το ίδιο το γεγονός και το λόγο για τον οποίο γίνεται, να δίνουν μια τελείως πλασματική εικόνα για το τι πραγματικά είπε ο Πρόεδρος και να επιτίθενται με μανία σε όποιον αρνείται να αποδεχθεί τη δική τους εκδοχή.

Η τακτική αυτή είναι το όπλο που έχει επιλέξει το διεφθαρμένο σύστημα της στρεβλής παγκοσμιοποίησης και η ξεπεσμένη πολιτική και μιντιακή ελίτ στην αμερικανική πρωτεύουσα για να τραβήξει την προσοχή του κόσμου από τα πραγματικά προβλήματα και τις ευθύνες που το σύστημα έχει για αυτά. Όσο αφορά το Δημοκρατικό Κόμμα στις ΗΠΑ, έχει ακουμπήσει πλήρως πάνω σε αυτό το κλίμα υστερίας και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχει καμία ουσιαστική και ρεαλιστική εναλλακτική πολιτική πρόταση να αντιπαραθέσει στην ατζέντα του “America First” του Αμερικανού Προέδρου. Δυστυχώς το Δημοκρατικό Κόμμα, αλλά και το κατεστημένο των Ρεπουμπλικάνων στην Ουάσιγκτον αποτελούν προέκταση του συστήματος της στρεβλής παγκοσμιοποίησης, δίνοντας μάχη για την επιβίωση τους.

Και για να είμαι απόλυτα ξεκάθαρος τα όσα συνέβησαν στο Σάρλοτσβιλ ήταν εγκληματικά και αποτελούν σαφή μορφή τρομοκρατίας από φανατικούς ποτισμένους με μίσος που δεν έχουν καμία θέση στη μεγαλύτερη και πιο καθαρή δημοκρατία του πλανήτη. Οι Νεοναζί, η Κού Κλούξ Κλάν (ΚΚΚ), και οποιαδήποτε μορφή ρατσισμού πρέπει να καταδικάζεται με τον πλέον αδέκαστο τρόπο.

Δυστυχώς όμως για τους θιασώτες της στρεβλής παγκοσμιοποίησης, τους ακραίους liberals, και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης δεν φτάνει η σαφής καταδίκη τέτοιων κατακαθιών της κοινωνίας και η προσπάθεια γεφυρώματος του διχασμού που φούντωσε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Ομπάμα στις ΗΠΑ.

Το φάρμακο για αυτούς τους επικίνδυνους για το μέλλον του πλανήτη και των κοινωνιών είναι η εξάλειψη ενός μεγάλου και σημαντικού μέρους της αμερικανικής ιστορίας.

Όταν κάποιος τολμά να υπερασπιστεί ένα άγαλμα, ένα μνημείο, οι υπάλληλοι της στρεβλής παγκοσμιοποίησης και οι ανόητοι της ακραίας πλευρά του Δημοκρατικού Κόμματος, του κολλάνε την ταμπέλα του ρατσιστή, τους αντισημίτη, και οτιδήποτε άλλο συναισθηματικά φορτισμένο και πολιτικά δηλητηριασμένο επίθετο βρουν πρόχειρο.

Εδώ θέλω να θυμίσω την εκφρασμένη άποψη ενός προσώπου που εκτιμώ βαθύτατα και είχα την τιμή να καλύψω επί οκτώ χρόνια στην Ουάσιγκτον, της πρώην Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας και Υπουργού Εξωτερικών στην Προεδρία του Τζόρτζ W. Μπούς, της Κοντολίζα Ράϊς. Η κ. Ράις ήταν η πρώτη γυναίκα αφροαμερικανικής καταγωγής που υπηρέτησε ως Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και ένα πρόσωπο το οποίο σε νεαρότατη ηλικία έζησε τη βαρβαρότητα του ρατσισμού όταν η ΚΚΚ έκαψε εκκλησία στο Μπίρμπινχαμ της Αλαμπάμα το 1963 σκοτώνοντας την καλύτερή της φίλη και τρία ακόμη μικρά κορίτσια.

Όταν ερωτήθηκε πρόσφατα για την απόσυρση μνημείων και αγαλμάτων της Συνομοσπονδίας (Νότου) σχολίασε με νόημα, «όταν αρχίζεις να εξαλείφεις την ιστορία σου, να την υποβάλλεις σε εξαγνισμό για να νιώσεις καλύτερα , είναι κακό πράγμα».

Πολύ απλά θα προσθέσω ζεις σε μια παράλληλη πραγματικότητα και θέτεις σε κίνδυνο την ίδια την κοινωνία και τη χώρα σου.
Παρόλα αυτά στις ημέρες που ζούμε δεν υπάρχει καμία ελπίδα να εμπλακεί κανείς σε σοβαρή και ουσιαστική συζήτηση για αυτά τα θέματα με τον κουρνιαχτό και το προπέτασμα καπνού που σηκώνουν τα εκφυλισμένα συστημικά μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ και σε όλο τον πλανήτη.

Είναι άραγε λογικό και βοηθάει στην επούλωση του διχασμού που επικρατεί σήμερα να αρχίσουμε να απολυμαίνουμε την ιστορία μας και στις ΗΠΑ να κατεδαφίζουμε ιστορικές προσωπικότητες, όπως ο Τζόρτζ Ουάσιγκτον και ο Τόμας Τζέφερσον, μόνο και μόνο επειδή είχαν στην υπηρεσία τους σκλάβους.

Είναι τραγικό αλλά ακόμη και σοβαρά πρόσωπα με πολύ καλό μυαλό στην Ουάσιγκτον, λόγω του σοκ που έχουν υποστεί από την εκλογή του Ντόναλντ Τράμπ και την άρνησή τους να την αποδεχθούν, έχουν γίνει κοινωνοί αυτής της επικίνδυνης υστερίας η οποία εάν συνεχιστεί θα οδηγήσει σε επικίνδυνες περιπέτειες.

Δυστυχώς για αυτούς, για το διεφθαρμένο σύστημα, και για τους υπαλλήλους τους στα μέσα ενημέρωσης, πολύ σύντομα θα ανακαλύψουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών, αλλά και των κοινωνιών σε όλο τον κόσμο δεν συνηγορούν σε αυτή την υστερία.

Πρόσφατη δημοσκόπηση για το έγκυρο δελτίο ειδήσεων (καθόλου φιλικό προς τον Πρόεδρο Τράμπ) PBS, News Hour, και το Ινστιτούτο Κοινής Γνώμης του Πανεπιστημίου Marist, έδειξε ότι το 62% των Αμερικανών υποστηρίζουν την παραμονή των μνημείων και των αγαλμάτων του Νότου, ως ιστορικά σύμβολα και μόνο το 28% υποστηρίζει την απομάκρυνσή τους. Ένα 10% δεν είναι σίγουρο.

Η ανάλυση της δημοσκόπησης δείχνει ότι το 44% των Δημοκρατικών, το 86% των Ρεπουμπλικάνων και το 61% των Ανεξάρτητων είναι υπέρ της διατήρησης τους. Το 67% των Λευκών, το 44% των Αφροαμερικανών, και το 65% των Λατίνων είναι υπέρ της διατήρησης.

Θα πίστευε κανείς ότι με τέτοια ποσοστά στην κοινή γνώμη το σύστημα και τα συστημικά μέσα ενημέρωσης θα είχαν μια πιο σοβαρή και ισορροπημένη αντιμετώπιση. Τουναντίον. Το ακριβώς αντίθετο. Αυξάνουν ακόμη πιο πολύ το επίπεδο της υστερίας παραποιώντας δηλώσεις και πραγματοποιώντας δηλητηριώδεις επιθέσεις με στόχο να υπερκεράσουν την πραγματικότητα και να επικρατήσει η εικόνα που επιθυμούν τα αποκομμένα από την πραγματικότητα αφεντικά τους.

Εάν είναι δυνατόν το κατεξοχήν μαγαζάκι της στρεβλής και επικίνδυνης για το μέλλον του πλανήτη παγκοσμιοποίησης, το CNN, έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει την αποτρόπαιη τρομοκρατική επίθεση του ισλαμικού εξτρεμισμού στη Βαρκελώνη, απομίμηση του Σαρλτοτσβίλ. Προφανώς, εσκεμμένα, του έχουν διαφύγει οι παρόμοιες επιθέσεις στη Γαλλία, την Αγγλία και τόσες άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αλλά, μπροστά στο στόχο να περάσουν το μήνυμα που τους εξυπηρετεί δεν έχουν πρόβλημα να γίνονται καταγέλαστοι και να χάνουν οποιαδήποτε αξιοπιστία.

Δεν μας είπαν όμως το ποιος φταίει για το γεγονός ότι την επόμενη ημέρα της εγκληματικής πράξης στο Σάρλοτσβιλ, έξι άνθρωποι πυροβολήθηκαν και έχασαν τη ζωή τους στο Σικάγο, όπου Δήμαρχος είναι ο πρώην Προσωπάρχης του Λευκού Οίκου του Ομπάμα. Δεν μας είπαν ότι στη Βαλτιμόρη που ξήλωσαν νύχτα τα αγάλματα οι αρχές και καταστράφηκε η προτομή του Λίνκολν, που έβαλε ως Πρόεδρος τέρμα στην κατοχή σκλάβων και ένωσε την Αμερική, η οποία στέκονταν για ενενήντα χρόνια, μέσα σε μια εβδομάδα έχασαν τη ζωή τους εννέα άνθρωποι από πυροβολισμούς.

Σε αυτά τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα οι υπάλληλοι και οι ακραιφνείς θιασώτες της παγκοσμιοποίησης δεν έχουν απαντήσεις. Το μόνο που ξέρουν είναι να βρίσκουν κάποιο τρόπο για να πουν ότι για όλα φταίει ο Πρόεδρος Τράμπ, ο οποίος πρέπει να οδηγηθεί στην πολιτική αγχόνη, ακόμη, γιατί όχι και να δολοφονηθεί, για να συνεχίσει ανενόχλητη την πορεία της η στρεβλή παγκοσμιοποίηση που έχει ως στόχο την εξαφάνιση της ιστορίας και κάθε είδους εθνικής συνείδησης και μνήμης.

Τα λάθη του Αμερικανού Προέδρου τα έχω επισημάνει και τα έχω καυτηριάσει σε προηγούμενα κείμενά μου, και δεν πρόκειται όταν υπάρχει λάθος να αποφύγω να το στηλιτεύσω, αλλά ταυτόχρονα δεν πρόκειται να μετατραπώ και σε άτομο που στερείται δυνατότητας αυτόνομης σκέψης και διαμόρφωσης αυτόνομης άποψης.

Η πρόσφατη αποχώρηση του Στήβ Μπάνον, από το Λευκό Οίκο, αν και προκάλεσε πανηγύρια στους κύκλους των απανταχού υπαλλήλων της στρεβλής παγκοσμιοποίησης, είναι ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί για τον Πρόεδρο Τράμπ. Όσο ο Μπάνον βρίσκονταν εντός των τειχών του Λευκού Οίκου, αποτελούσε βούτυρο στο ψωμί του διεφθαρμένου συστήματος. Τώρα με την επάνοδό του στο Breitbart, θα αποτελεί τον χειρότερο εφιάλτη και μια απελευθερωμένη και ηχηρή φωνή υποστήριξης για τον Πρόεδρο, στη σύγκρουσή του με αυτό το διεφθαρμένο σύστημα και στην προώθηση της ατζέντας του.

Η ιστορία ενός έθνους και κάθε έθνους δεν εξαφανίζεται έτσι απλά, μόνο και μόνο για να επιβιώσει ένα αποσαθρωμένο και επικίνδυνο για το μέλλον του πλανήτη σύστημα. Η ιστορία και η εθνική συνείδηση είναι οι πυλώνες που κρατούν κάθε χώρα και το διεθνές σύστημα σε ισορροπία. Ρατσιστές, ακροδεξιοί και φασίστες, δεν είναι αυτοί που τιμούν και ταυτόχρονα ασκούν κριτική στην ιστορία, αλλά αυτοί που με ακραίο και αντιδημοκρατικό τρόπο προσπαθούν να την εξαλείψουν, μαζί με τις εθνικές συνειδήσεις των λαών, έτσι ώστε να οδηγηθούμε σε μια άβουλη και άνευρη παγκόσμια κοινωνία που θα στερείται ιστορικών καταβολών, αξιών και άποψης.

Η μάχη βρίσκεται σε εξέλιξη και θα γίνεται όλο και πιο σκληρή.

  • Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Διεθνολόγος Απόφοιτος του The Paul H. Nitze School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University και Δημοσιογράφος

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: